جبران خسارت استیضاح محمد کاظمی

جلسه پرحاشیه استیضاح آقای ربیعی در مجلس شورای اسلامی تاسف همگانی را برانگیخت، وزارت کار، تعاون و رفاه اجتماعی با مسوولیت‌ها و اختیارات متنوع و گسترده برای کشور خصوصا در شرایط کنونی اهمیت استراتژیک دارد و اغراق نیست، اگر بگوییم بخش قابل توجهی از میزان موفقیت یا شکست دولت در موقعیت کنونی بستگی به مدیریت این وزارتخانه دارد. بر همین اساس بررسی عملکرد وزیر مربوطه در هر قالبی باشد باید با نهایت دقت، کلان‌نگری، حساسیت و تعهد و بی‌طرفی صورت گرفته و تهی از هر شائبه باشد. متاسفانه نه تنها جلسه استیضاح دارای مشخصات فوق نبود که از مقدمات تا متن و حاشیه آن فاقد استانداردهای معمول بود و در این ماجرا نمره مطلوبی از مجلس شورای اسلامی ثبت نشد. در حالی که استیضاح‌کنندگان باید تحقیقات وسیعی پیرامون امکانات و محدودیت‌ها و نوع عملکردها می‌کردند و حتی جلسات کمیسیون مربوطه با آقای ربیعی بیشتر از حد معمول برگزار می‌شد، متاسفانه وی اعلام کرد که در این رابطه به کمیسیون دعوت نشده و مذاکراتی نداشته است! این مقدمه منفی کار را به جلسه غیرعلنی کشاند ولی باز هم ابهام و تردید مذکور از بین نرفت و یک سوال بزرگ در افکار عمومی باقی ماند که ضرورت تعجیل در طرح استیضاح چه بود؟ جالب و تاسف‌آور اینکه در مذاکرات مجلس از بحث‌های مهم و اساسی فقط کلیاتی مطرح شد و بیشتر وقت مجلس به پرداختن در موارد جزیی گذشت و بدتر اینکه نطق‌ها مکررا به خارج از بندهای مصرح در متن استیضاح کشیده شد و هیات رییسه محترم جلوی این بی‌قانونی آشکار را نگرفت. شخصی شدن برخی ادعاها چنان اوج گرفت که تا حقوق دختر نایب رییس مجلس هم پیش رفت و ما نمایندگان را پیش مردم سر به زیر کرد.

آیا اصلاح یا فساد یک وزارتخانه عظیم در شرایط جنگ اقتصادی و فشار بی‌سابقه به مردم تا این حد جزیی و پیش پا افتاده است؟ کاش آقای وزیر به جای پاسخ دادن به این شائبه‌های بی‌مورد رسما اعلام می‌کرد که آقایان بیایید درست یا اشتباه پیرامون درصد بیکاری، هلدینگ‌های بزرگ اقتصادی، بیمه‌های اجتماعی و احوال معلولان که با جان و معیشت میلیون‌ها نفر در ارتباط است، متمرکز شوید و مرا محاکمه کنید. راستی با نمایش چنین اوضاعی ما نمایندگان چگونه به مردم امید دهیم که مجلس پاسدار حقوق ملت است، آنان چگونه اطمینان حاصل کنند که چشمان تیزبین وکیلان مردم از منافع ملی به امور شخصی تنزل پیدا نمی‌کند؟ من به عنوان یکی از نمایندگان ملت با اینکه در موافقت یا مخالفت استیضاح سخن نگفتم ولی همین‌جا به واسطه آنچه در روز چهارشنبه هفته گذشته در مجلس شورای اسلامی گذشت از ملت ایران عذرخواهی می‌کنم. ما در این روز عصاره فضائل ملت نبودیم. اخلاق و کرامت و بزرگ‌منشی و مصالح ملی رعایت نشد و مردم حق دارند ما را استیضاح کنند. اکنون باید این سوال بزرگ را مطرح کرد که چرا ما به این روز افتاده‌ایم و چرا عده‌ای در ارکان مهم نظام می‌توانند در شرایط حاد هم مناسبات مهم را تحت تاثیر مسائل شخصی و جزیی قرار دهند و از بازتاب آن در افکار عمومی نترسند؟ اعتبار و در راس امور بودن مجلس از فاخر، موجه، سنجیده، مودبانه و متعهدانه و شجاعانه بودن عملکرد نمایندگان به دست می‌آید، مجلسی که روزی در اوج اعتبار خود به حضرت امام(ره) تذکر می‌دهد و آن امام فقید در پاسخ به نمایندگان این تذکر را می‌پذیرد و می‌نویسد: «ان‌شاءالله تصمیم دارم در تمام زمینه‌ها وضع به صورتی درآید که همه طبق قانون اساسی حرکت کنیم … از تذکرات همه شما سپاسگزارم و همه شما را دعا می‌کنم.» حالا باید نگران اعتباری باشد که ضمن بحث‌های حاشیه‌ای تنزل پیدا می‌کند و مردم را در حیرت فرو می‌برد. مجلس ما امروز می‌تواند نقشی بسیار مهم و اثربخش و ماندگار و رافع مشکلات داشته باشد اگر ما نمایندگان به حبل متین کرامت اخلاقی و عبور از منافع شخصی و خاضع در مقابل مردم و متعهد به منافع ملی تمسک کنیم و مثل پیشینیان خود در دوره‌های مشعشع آزادگی پیشه کنیم و دانایی از خویش بروز دهیم. پیشنهاد حقیر به همکاران محترم این است که هر چه زودتر درصدد جبران برآییم و به طریقی این خسارت معنوی به مجلس را مرتفع‌ کنیم

مطالب مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *