شعر زیبای در بهار سال ۷۶ از شاعر همشهری اقای پرویز هادیزاده رئیسی ( اهر )

غمگنانه  “پدرم ” دیشب گفت

           ” پسرم  “ابراهیم

دلم از غصه پر است

دستهایم خالی است

              سال “نو” نزدیک است

مادرت ” گل بانو”

        بیش از اندازه

           زن محجوبیست

و تو وخواهرت ” اقدس

       مثل گل

          پاک و صمیمی هستید “

من

” در آغاز گل و سبزه “

       به محراب دعا خواهم رفت

عاجزانه

               زخدا خواهم خواست

شادی بزم ،

       عزیزان مرا

            هرچه اندک

فراهم سازد

و شما نیز

به شکرانه این لطف بزرگ

” عید فرخنده نوروزی را “

به کسانیکه ،

زاندوه شما آگاهند

          وفقط

               نیتشان

دیدن چهره خندان شماست –

                   تهنیت عرض کنید

وصمیمانه بخواهید

               که در سایه حق

شادو

      مسرور

              سلامت باشند

            نوروز ۷۶ – اهر

مطالب مرتبط

۱ دیدگاه

  1. ساسان هادیزاده ریسی گفت:

    سلام به دایی عزیز و خوشتیپ .
    من زیاد اهل شعر خواندن و یا نوشتن نیستم ولی واقعا از خواندن این شعر لذت بردم و در ضمن سادگی و قشنگی خیلی پر معنی و زیباست و هر ایرانی و یا هر فارسی زبان می‌تواند این شعر را بخواند و لذت ببرد!
    +

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *