فقر آسیب‌های اجتماعی را توجیه می‌کند:از سوی دیگر مدام اعلام می‌شود که کشور در حال پیر شدن است، خانواده تشکیل نمی‌شود و در آینده نیروی کار لازم را نداریم از طرفی هم با چنین آسیب‌هایی روبرو هستیم. سوال اینجاست که با چنین بچه‌هایی که پر از آسیب هستند می‌خواهیم کشور را در آینده اداره کنیم؟ آیا آنها همان سرمایه‌های اجتماعی هستند که لازم است در آینده داشته باشیم؟
امیر محمود حریرچی- اینکه می‌گویند تعدادی از کودکان توسط خانواد‌ه‌های خود به افراد سودجو برای کسب درآمد در معابر و خیابان‌های اجاره داده می‌شوند! رخدادی غم انگیزاست اما به نظرم کسانی که این موضوع را مطرح کرده‌اند در واقع می‌خواهند رفع مسئولیت کنند. مسئولان امر باید پاسخگو باشند که چه کم‌کاری‌هایی صورت گرفته که الان وضعیت به اینجا رسیده است. فشار فقر باعث شده که خانواده‌ای فرزند خود را برای داشتن درآمد اجاره بدهد. فقر و محرومیتی که در کشورمان روز به روز بیشتر می‌شود و متاسفانه کسی هم به فکر آن نیست در واقع چیزی به اسم محرومیت‌زدایی در کشورمان نداریم. ۱۰درصد کودکان خیابانی هستند و ۹۰درصد دیگرشان در بدترین شرایط زندگی می‌کنند
سوال اینجاست که چرا خانواده‌ای که آنقدر فقیر است و مجبور می‌شود فرزندش را اجاره بدهد نباید از حقوق شهروندی خودش استفاده کند یا فرصتی داشته باشد که بتواند روی پای خودش بایستد. به نظر من فشار و فقر تمام آسیب‌های اجتماعی را توجیه می‌کند از جمله همین آسیب اجاره کودکان. از سوی دیگر مدام اعلام می‌شود که کشور در حال پیر شدن است، خانواده تشکیل نمی‌شود و در آینده نیروی کار لازم را نداریم از طرفی هم با چنین آسیب‌هایی روبرو هستیم. سوال اینجاست که با چنین بچه‌هایی که پر از آسیب هستند می‌خواهیم کشور را در آینده اداره کنیم؟ آیا آنها همان سرمایه‌های اجتماعی هستند که لازم است در آینده داشته باشیم؟ در اینجا شاهد یک تناقض آشکار هستیم. جامعه‌ای که در آن فقر و محرومیت زیاد باشد خواه نا خواه رشد و توسعه نخواهد داشت. همه این اتفاقات در حالی است که ایران از لحاظ منابع جزو ثروتمندترین کشور هاست و از نظر استعداد ها، توانایی‌ها و خلاقیت‌ها جزو بالاترین‌ها هستیم. اما متاسفانه با بی‌توجهی‌ها داریم این فرصت را می‌گیریم. با این اوصاف روز به روز بر تعداد حاشیه نشین‌ها افزوده می‌شود و با فقری روبرو می‌شویم که در شان مملکت نیست.
