هموطنان عزیزتر از جانم ، سلام

همانگونه که در جریان هستید، امسال عده‌ زیادی از عزیزانمان، به مانند دیگر مسلمانان جهان به زیارت خانه‌ خدا رفتند ولی متاسفانه نه بر اثر زلزله، نه در شعله‌های آتش، نه با گلوله و نه در قعر دریای بیکران بلکه در کنار خانه امن الهی و در حال انجام مراحل آیینی منا و تنها بر اثر سهل‌انگاری و بی‌توجهی خونسردانه میزبانان به شکل فجیعی بیش از چهارهزار نفر از این انسان‌های پاکباخته ، غریبانه جان به جان آفرین تسلیم نمودند.

حال پرسش آن است که اکنون تکلیف ما به عنوان یک انسان در مقابل این حادثه چیست؟ آیا باید سکوت کرد و یا به یک اظهار تاسف صرف بسنده کرد؟ خیر .همگی هم اکنون از دوستان و آشنایانمان خود بخواهیم تا در سایت موزه صلح جانبازان شیمیایی تهران،در کمتر از یک دقیقه، امضاء خود را به سادگی ثبت نمایند، برای رسیدن به مرز یک میلیون امضا لازم، تنها یکصد و پنجاه هزار امضا باقی‌مانده است. پس بشتابیم تا همچون همیشه نشان دهیم ایرانی در مرگ هموطنانش ساکت نخواهد نشست.

یقین دارم که در آینده تاریخ، این سند میلیونی امضا شده،نشان جاودان دیگری از غیرت همیشگی ما ایرانیان با شرف در جهان خواهد بود.»