گزارش خبری از اجلاس به نقل از رسانه چنین است:
«نشست فوق‌العاده وزارتی مجمع کشورهای صادرکننده گاز دیروز به ریاست بیژن زنگنه، وزیر نفت و هفدهمین نشست عادی وزارتی مجمع کشورهای صادرکننده گاز (جی‌ای‌سی‌اف) با ریاست امانوئل ابیه کاچیکوو که به تازگی به عنوان وزیر نفت نیجریه برگزیده شده است، برگزار شد. پیش از این قرار بود ابتدا نشست عادی و سپس نشست فوق‌العاده برگزار شود، اما با تغییر برنامه، این روند معکوس شد. در پایان این دو نشست، جمهوری آذربایجان به عنوان هجدهمین عضو به مجمع کشورهای صادرکننده گاز (جی‌ای‌سی‌اف) پیوست. به این ترتیب با پیوستن آذربایجان به عنوان عضو ناظر به مجمع کشورهای صادرکننده گاز، تعداد اعضای این مجمع به ۱۸کشور رسید. اما مهم‌ترین خبر این اجلاس انتخاب دبیرکل جی.ای.سی.اف بود. روسیه، لیبی و نیجریه نیز کاندیداهایی برای احراز دبیرکلی معرفی کرده بودند. این در حالی است که تا صبح دیروز فقط نماینده کشور لیبی کاندیدای پست دبیرکلی شده و نماینده نیجریه نامزدی خود را پس گرفته بود، اما در نهایت، دبیرکلی محمدحسین عادلی برای دو سال دیگر تمدید شد. او پیش از این مشاور وزیر نفت در امور بین‌الملل، معاون وزارت امور خارجه در امور اقتصادی و انرژی، رئیس کل بانک مرکزی، مشاور رئیس جمهوری و سفیر ایران در ژاپن، کانادا و انگلستان بود. وزیر نفت در نخستین اظهارنظر بعد از انتخاب عادلی به دبیرکلی کشورهای صادرکننده گاز، مذاکرات را بسیار سخت عنوان کرد. همچنین با تصمیم اعضای مجمع کشورهای صادرکننده گاز، محمد بن صالح الساده، وزیر انرژی و صنعت قطر، به عنوان رئیس مجمع کشورهای صادرکننده گاز و بیژن زنگنه، وزیر نفت ایران به عنوان نایب رئیس این مجمع انتخاب شدند تا از ژانویه ۲۰۱۶ در این مجمع عهده‌دار مسئولیت شوند. کشورهای الجزایر، بولیوی، مصر، گینه استوایی، ایران، لیبی، نیجریه، قطر، روسیه، ترینیداد و توباگو، ونزوئلا و امارات، ۱۲ عضو اصلی این مجمع جهانی به شمار می‌روند و هلند، نروژ، عراق، عمان و پرو به عنوان اعضای ناظر در مجمع کشورهای صادرکننده گاز مطرح هستند.»
نگاه بسیاری از کارشناسان مطالعات انرژی در جهان این است که در آینده در کنار اوپک نفتی،اوپک گازی شکل خواهد گرفت. رئیس گروه مطالعات انرژی وین، در این باره می‌نویسد: مجمع جهانی صادرکنندگان گاز اکنون در دهه دوم فعالیت خود قرار گرفته است. همان‌گونه که سازمان اوپک در دهه اول کاری خود، چندان فعال نبود، اما در دهه دوم تاثیرگذاری در بازار جهانی را آغاز کرد.
این مجمع (گازی)نیز به احتمال زیاد همین روند را در پیش خواهد گرفت. زمانی اوپک قدرت یافت که نفت جدید را وارد صحنه کرد و قیمت‌گذاری را در تصمیمات و چرخه شرکت‌های سازمان اوپک قرار داد.
اکنون هم اگر زنگنه و عادلی بتوانند بحث قیمت را در چرخه تصمیمات و فعالیت‌های مجمع جهانی صادرکنندگان گاز قرار دهند،دقیقاً موقعیت اوپک گازی نیز مانند موقعیت اوپک نفتی تثبیت خواهد شد و این مجمع می‌تواند تاثیرگذاری خود را در بازار جهانی ایجاد کند.
حضور و عضویت رسمی ۳ کشور ایران، قطر و روسیه در این مجمع برای بازار بین‌المللی سرمایه‌گذاری‌های انرژی بسیار حائز اهمیت شده است. زیرا این کشورها بیش از ۸۰ درصد ذخایر گازی جهان را در اختیار دارند و آینده بهره‌گیری از انرژی گازی در جهان بستگی به برنامه‌ریزی آنها در صادرات گاز خواهد داشت.
اجلاس تهران در اغلب رسانه‌های بین‌المللی انعکاس‌های خبری و گزارش‌های تفسیری از بخش اقتصادی انرژی گازی در جهان داشت. ایران به صورت بازار بزرگ در این نگاه دیده می‌شود که در آینده آغازگر سازمان اوپک گازی در بازار جهانی انرژی خواهد شد
