یادداشتی از سعید سیف؛ سقوط آزاد اخلاق و اقتصاد در پایش

برادر عزیز مجری پایش! نباید خودت را کمی برای این گفتگو آماده تر می کردی؟! متوجه نشدی وقتی مصاحبه شونده در همان ۱۰ ثانیه اول گفت: "قول می دهی حرفم را قطع نکنی؟" و گفتی "چشم" همه چیز را از کف دادی؟! نمی شد به جای آن بگویی: "من هنوز چیزی نگفتم!" متوجه نشدی که پشت این جمله به ظاهر ساده و صمیمی یک پیش فرض بزرگ نهفته است؟ این که مجریان صدا و سیما منطقی و منصفانه اجرا نمی کنند و با قطع کردن مکرر سخنان مهمانانی که باب طبعشان حرف نمی زنند فضای گفتگو را یک طرفه پیش می برند. موضوع اما فراتر از این حرف هاست. موضوع فراتر از از آنچه در این برنامه گذشت است. از غافلگیری مجری و فضاسازی های عجیبی که در برنامه علیه مهمان طراحی شد بگذریم و به طراحی های پشت صحنه ماجرا نگاهی بیندازیم.

تهیه کننده برنامه، امیر سیاح، که تصادفا! مقاله نویس رسانه مخالف آقای ترکان، یعنی سایت الف، است در صفحه اینستاگرام شخصی اش پستی می گذارد با این مضمون که دو نیم سکه و یک فلش کارت برایش به عنوان رشوه از طرف آقای ترکان ارسال شده و او آنرا نپذیرفته و توهینی به خود می داند. تا آنجای کار، ماجرا حیرت انگیز است اما به طور مطلق غیرقابل باور هم نیست. حیرت انگیز از این جهت که اکبر ترکان با آن همه امکانات و ید بیضا برای این آقای تهیه کننده درستکار دو نیم سکه مخدوش و غیر بانکی! (به تصاویر نیم سکه در صفحه اول روزنامه کیهان دقت کنید: بانکی نیستند!). که چه بشود؟ که سوال سخت از او نپرسند؟ که بر خلاف موضوع اعلام شده توسط برنامه (اقتصاد مقاومتی)، شمشیر را علیه خودش و مناطق آزاد از رو ببندند؟ که گزارش های مضحک و بی ربط از دور دور ماشین های منطقه آزاد در اهواز را به عملکرد منطقه آزاد نسبت ندهند؟ که نماینده نشاندار مخالف دولت را بدون اطلاع روی خط نیاورند؟ پایش که همه اینها را انجام داد و ترکان هم با خونسردی و تسلط از خجالت دوستان درآمد (جواب مربوط به ورود یک ماشین پلاک اروند به یک پاساژ از همه جالب تر است: مجری: توجه کنید! ماشین منطقه آزاد حتی وارد یک پاساژ تجاری شده است! ترکان: واقعا؟! به نظر من هم نباید ماشین وارد پاساژ می شد! محشر بود این جواب!)

واقعا قرار بود این دو نیم سکه و آن فلش کارت فضا را برای ترکان در آن برنامه تلطیف کند؟! مگر می شود؟ مگر داریم؟! دوستان عزیز، برادران ارزشی در پایش، این بازیها را کنار بگذارید. این بازیها کهنه شده است.

برنده یک هماوردی روی تشک مشخص می شود نه خارج از تشک. ۲ ساعت آنتن زنده را آن هم در یک برنامه تلویزیونی پر بیننده به کسی دادید که مطمئن بودید از عهده اش بر می آیید. نشد. به همین سادگی. یک خطای محاسباتی مرتکب شدید و نتیجه اش شد پایش روز یکشنبه. حتما از این به بعد بیشتر دقت می کنید، سوالاتتان را دقیق تر طراحی می کنید، از نویسندگان و طراحان سوال ماهرتری استفاده می کنید، به جای آن که مجری بخت برگشته را با فریادهای توی گوشی اش کلافه کنید دوخط پژوهش روی میزش می گذارید و از این قبیل. اما این که سناریو را به فضای مجازی بکشانید و توقع داشته باشید بازی ۰ – ۶  باخته را ۰ – ۲ ببرید جواب نمی دهد.

به آمار زیر توجه کنید:    

از میان ده ها کامنتی که خوانندگان الف (سایتی که سیاح در آن مطلب می نویسد) در واکنش به "رشوه" ترکان به تهیه کننده گذاشته اند،

–  10 نفر به شدت به آقای دهدشتی، نماینده ای که در مخالفت با ترکان روی آنتن رفت و بعد در سایت الف مطالبی را علیه رشوه دادن منتشر کرد، تاخته اند ( ۳ نفر هم به نفعش نظر داده اند)

–  20 نظر به نفع ترکان داده شده! ( ۹ نظر هم علیه او)

–  5 نفر دولت روحانی را به فساد متهم کرده اند.

–  و ….. ۳۶ نظر صدا و سیما را بی انصاف و مغرض داشته است!

منظور ما همین نظر آخر است. نه یا دولت روحانی کار داریم، نه با نماینده ای که پای انتخابات محبوبیتش را از دست می دهد و نه با مناطق آزاد. با صدا و سیما کمی کار داریم.

چرا حتی نظرات  خوانندگان سایت الف هم که همسو با گرایش های جناحی صدا و سیماست بوی اعتماد به رسانۀ ملی را نمی دهد؟

چرا خیلی از مردم تلاش بخش های خبری را برای حق گویی نمی بینند؟

چرا رشوۀ دو نیم سکه ای فضای عمومی را علیه دولت نمی شوراند؟(فضای عمومی که سهل است در همان فضای مجازی مخالف دولت هم داستان به سرعت از صفحات اصلی خارج شد؛ حتی سایت های معتبر مخالف دولت هم به سرعت این پوست خربزۀ ۲۰:۳۰ را دیدیند و پایشان را روی آن نگذاشتند.)

Saeid Seif, [۲۲.۱۱.۱۵ ۰۲:۴۱]

جواب ساده است: رسانه ای که کار مبارزه با فساد را تا حد چنین شوخی هایی تنزل می دهد باور پذیر نیست. رسانه ای که بخش های بی شمار خبری اش یک مورد- حتی یک مورد- گزارش تحقیقی و مستند علیه فساد پخش نکرده اند نمی توانند اعتماد عمومی را جلب کنند.  رسانه ای که به اذعان همین آقای سیاح رفت و آمد سکه ها در آن غیر عادی نیست نمی تواند جریان سازی کند. رسانه ای که بر خلاف نظر کارشناسان دلسوز بهداشت و در مقابل چشمان حیرت زدۀ پزشکان ، فقط برای کسب درآمد، کرم و پماد حلزون و نظایر آن را ماه ها تبلیغ کرد و سلامت میلیون ها نفر را به خطر انداخت نمی تواند بر قلب ها حکومت کند  و پرچمدار مبارزه با فساد نمود.

ظاهرا آقای سیاح در پست اینستاگرام جدیدش کمی تا قسمتی از ترکان حلالیت طلبید و از ۲۰:۳۰ هم به دلیل رفتار غیر حرفه ای اش انتقاد کرد. واکنش مردم به این حلالیت طلبی ظاهرا فقط کار را برای پایش و صدا و سیما خرابتر کرده است. در این میان فقط امیدواریم شخصیت مجری نسبتا خوب مانند کیا اسفندیاری زیر سوال نرود.  پیش از او مجریان قدرتمند تری قربانی بی مسئولیتی دیگران شده اند. از جواد یحیوی تا احسان علیخانی، فرزاد حسنی و فیتیله ای ها.

مردم آنقدر از این همه ژست های رسانۀ ملی به ستوه آمده اند که عموهای نازنین و قدیمی را هم به سختی می بخشند. امیدواریم این بار صدا و سیما مجریانش را در این سقوط آزاد شریک نکند.  سقوط آزاد فقط زمانی لذتبخش است که در طبیعت انجام شود. اعتماد مردم به طبیعت ساختگی رسانۀ ملی هم ساز نیست.

گزارش: سعید