بمناسبت سالگرد در گذشت همشهری فداکار و پزشک نیکو کارروانشاددکتر علیرضا شهیدی
در اولین سالگرد درگذشت روانشاد دکتر علیرضا شهیدی ( ۲۳/۱۱/۹۴ )گوشه ای از شخصیت اجتماعی و انسانی اورا برای دوستدارنش بیان میکنیم شاید این رسمی نوین باشد تا همیشه مردم قدر شناس تربتی از کسانیکه خصلتهای مردمی و فضائل اخلاقی خوبی داشته و همیشه در کمک بمردم دریغ نکرده اند قدر دانی نموده واین خصلتهای انسانی برای همیشه در خاطره ها ماندگار شود روحش شاد
او فرزند حاج میرزا حسن شهیدی نوه صدر العلما در تربت حیدریه بودکه تمام وقت و زندگی خودرا برای بهبودی همشهریان تربتی و مردم جنوب خراسان گذاشت مرحوم دکتر علیرضا متولد ۱۳۲۸ و تحصیلات متوسطه خود را در دبیرستانهای رازی و قطب در تربت حیدریه به پایان رسانید درسال۱۳۴۷ تحصیلات خودرا در تربت حیدریه گذراند ودرسال ۱۳۴۸ وارد دانشکده پزشکی دانشگاه تهران شد.ا و همیشه جزو بهترین دانشجویان در ان موقع بود وسرانجام در سال ۱۳۵۵ بادرجه ممتاز به اخد دکترا نائل امدو بهمین دلیل قبل از انجام خدمت مقدس سربازی دوره تخصصی خود را در رشته بیمارهای داخلی به انجام رساند توفیق اودر تحصیلات تخصصی با موفقیت و شایستگی شایانی مواجه شد بطوریکه در سال ۱۳۵۹ نفر اول بورد تخصصی داخلی از دانشگاه تهران گردید.سپس درسال ۱۳۶۰ برای ادمه خدمت و طرح نیروی انسانی متخصص به شهرستان کاشمراعزام گردید و پس از سه سال خدمت صادقانه و شبانه روزی در سال ۱۳۶۳ برای حضور وارایه خدمات پزشکی به همشهریان وارد تربت حیدریه شد اما مردم قدر شناس کاشمرمانع اوشدند و اثا ث و وسایل اورا از تربت بارکرده و به کاشمر بردند و با ابرام و اصرار عاطفی او به کاشمر بازگشت و ایشان پس از چها سال در ۱۳۶۷ به ارزوی خود که همانا خدمت به همشهریان تربتی است به زادگاهش برگشت و بخدمت بیماران همشهری پرداخت
او دراین مدت ریاستهای بخش داخلی، بخش دیالیز بیمارستان، اموزشی ودرمانی نهم دی و همچنین بیش از ۱۶ سال ریاست نظام پزشکی شهرستان تربت حیدریه را عهده دار بود دکتر شهیدی در اغلب موارد بصورت پزشک مقیم در ای سی یو بیمارستان بود بعضی شبها هم بصورت اضطراری مجبور بود در بیمارستان حضور یابد و اغلب شبها برای نجات جان بیمارانش مجبور بوداز خواب خود گذشته و باخستگی زیاد روز بعد در محل بیمارستان باشدواین در حالی بود که در تربت حیدریه هنوز پزشکان متخصص داخلی و قلب عروق در این شهرستان حضور نداشتند و این باعث افزایش حجم کار در بیمارستان نهم دی گردیده و در نهایت موجب افزایش ساعات کار دکتر شهیدی میگشت و با توجه به اینکه در اواخر خودش هم گرفتار بیماری دیابت بود فشار زیادی به او میامد و متاسفانه در اواخر ایشان دچار بیماری سرطان شده بود و خیلی زود زندگی را بدرود گفت