موتلفه کاندیدای خود را معرفی کرد انتخاب میرسلیم؛ یعنی تایید قحط الرجالی!
آفتاب یزد رضا بردستانی: موتلفه در یک«بیش فعالی سیاسی!» و در حالی که هنوز هیچ کدام از جبهه‌ها و جناح‌های اصولگرا، صرف نظر از انواع و اقسام گمانه‌زنی‌ها، چهره‌ای را برای انتخابات اردیبهشت ۹۶ که بتواند در رقابتی جدی، حسن روحانی را از ادامه حضور در پاستور بازدارد معرفی نکرده‌اند؛ با رونمایی از کاندیدای نهایی خود که در نظر دارد تا در رقابت‌های انتخاباتی ریاست جمهوری شرکت نماید، با بازگشتی سریع به گذشته، مهر تاییدی بر داستان قحط الرجالی جناح اصولگرا زد تا با این کار، مبحث دست خالی بودن جناح رقیب روحانی در انتخابات سال آینده بیش از پیش خودنمایی کند.
حسن غفوری فرد یک ماه قبل(۲۱ آبان ۹۵) در نمایشگاه مطبوعات از احتمال کاندیداتوری، میرسلیم و بادامچیان در انتخابات ریاست جمهوری سخن گفته بود که اگرچه بار دیگر نگاه‌ها به سمت مردان موتلفه‌ای چرخانده شد اما تا زمان قطعی و رسانه ای شدن، هیچ کس این خبر را جدی نگرفت، خبری که با قطعی شدن آن بیشتر از اصلاح طلبان و حامیان حسن روحانی، اصولگرایان را در بهت و سکوت فرو برد تا جایی که هیچکدام از رسانه‌های اصولگرا به این خبر واکنشی آن چنانی نشان ندادند.
مصطفی میرسلیم که در بین سال‌های ۵۷-۵۴ مدیر بهره‌برداری شرکت راه‌آهن شهری تهران و حومه بود، تا سال ۱۳۷۲ که سکاندار وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی‌شد، هیچ گاه بر مسندی که مهم و تاثیر گذار باشد قرار نگرفت. وی که با پایان دولت دوم‌هاشمی‌رفسنجانی و با فشار افکار عمومی‌شکل گرفته از سوی هنرمندان و چهره‌های فرهنگی جای خود را در وزارت خانه فرهنگ و ارشاد به عطاالله مهاجرانی واگذار کرد، همچون سال‌های ابتدایی انقلاب دیگر بر مسند قابل ذکری قرار نگرفت و آن چه این روزها در باره وی نوشته شده حکایت از آن دارد که با توجه به مدرک دانشگاهی اش مهندس موتورهای درون سوزـ، در حوزه‌هایی مرتبط فعالیت دارد.
بیشترین چیزی که از میرسلیم در اذهان باقی مانده؛ چهره و پوشش خاص و کم حرفی اوست و شاید قبول مسئولیت‌های نامرتبط با تخصص دانشگاهی مانند ریاست شهربانی و وزارت ارشاد که به خودی خود این چهره را قدری راز آلود و مبهم معرفی کرده است، وگرنه میرسلیم برای حضور در انتخابات آتی ریاست جمهوری اگرچه ممکن است دغدغه تایید یا رد صلاحیت نداشته باشد که کاندیداهای موتلفه برخلاف دیگر گروه‌های سیاسی، معمولا چنین دغدغه ای ندارند، اما از دیگر شرایط به اندازه ای قابل تامل فاصله دارد.
باهنر نماینده سابق مجلس و از چهره‌هایی که قطعا بر روند ائتلاف اصولگرایان در انتخابات ریاست جمهوری پیش رو، تاثیرگذار خواهد بود در بر شمردن مشخصه‌های کاندیدایی که در نظر دارد تا وارد کارزار رقابت با حسن روحانی شود بر مواردی همچون دارای اقبال عمومی (چهره ای کاریزماتیک) بودن، عدم برخورداری از شکست‌های قبلی در انتخابات و داخل در دایره قبول عامه اصولگرایان قرار داشتن، تاکید داشته است؛ مشخصه‌هایی که در میرسلیم، در ناباورانه‌ترین شکل نیز یافت نخواهد شد. چهره ای ناشناخته، فاقد تجربیات سیاسی مدیریتی، ساکت و نیز بدون برخورداری از آن کاریزمایی که مد نظر بزرگان اصولگرایی است هرگز نمی‌تواند نظر دیگر گروه‌های اصولگرا را به خود جلب نماید.
موتلفه به عنوان قدیمی‌ترین و باسابقه ترین حزب سیاسی که از پیش از انقلاب در حوزه فعالیت‌های سیاسی و مبارزاتی دارای نقش‌هایی اساسی و تعیین کننده بوده است، این روزها با معرفی میرسلیم به عنوان نامزد نهایی خود، باردیگر نگاه‌ها را به سوی خود جلب کرد. از یک سو عجله و شتاب در معرفی نامزد انتخاباتی، از سوی‌دیگر دست گذاشتن بر چهره ای فاقد خصوصیات حداقلی، و نیز با پیشی گرفتن از تمامی‌جریانات تاثیر گذار اصولگرا برای خود حواشی و چالش‌های جدی آفرید؛ حاشیه‌ها و چالش‌هایی که ممکن است حتی در بدنه موتلفه نیز شکاف ایجاد کند.
اگرچه در عدم پذیرش میرسلیم به عنوان نامزد نهایی اصولگرایان هیچ شکی وجود ندارد، اصولگرایانی که حتی در پذیرش چهره‌هایی چون قالیباف و نظایر وی، دست دست می‌کنند، آن چه می‌تواند حائز اهمیت باشد آن است که اگر این عدم پذیرش به گونه ای باشد که موتلفه را به واکنشی متقابل وادار کند آن گاه برای بخش‌های مهمی از اصولگرایان که هنوز بر سر حمایت یا عدم‌حمایت از روحانی به جمع‌بندی نرسیده اند، چه اتفاقی خواهد افتاد؟ از مدت‌ها قبل نه از سوی اصلاح‌طلبان و حامیان حسن روحانی که از داخل اصولگرایان، کم نبودند چهره‌ها و تئوریسین‌هایی که قحط الرجالی را مستمسکی قرار داده بودند تا برای دور دوم ریاست جمهوری، بزرگان این جناح سیاسی را راضی به این مسئله نمایند که با شروطی محکم و جدی به جای ایجاد تشتت در بدنه اصولگرایی، از حسن روحانی حمایت کنند و اما آن‌هایی که قحط‌الرجالی را بر نتافته آن را ساخته و پرداخته اذهان اصلاح‌طلبی برای ایجاد شکاف و تفرقه در حزب متبوع خود قلمداد کرده بودند، حال با معرفی میرسلیم، چهره ای که شاهدی است زنده برای قحط‌الرجالی یک حزب! باید منتظر ماند و دید که چه واکنشی از خود نشان خواهند داد، قدر مسلم آن که میرسلیم به دلیل جمیع جهات و شرایط، هرگز شانسی هرچند اندک نیز برای قرار گرفتن در ردیف نامزدهای درجه دوم و سوم اصولگرایان به دست نخواهد آورد چه رسد به آن که نامزد نهایی ائتلاف اصولگرایان نیز قلمداد شود. با توجه به رخدادهای اخیر و گمانه‌زنی‌های رسانه‌ای شده، روزهای نیامده آبستن حوادثی است که در نهایت به سعادتمندی روحانی و حامیان وی منتهی خواهد شد.
