دکتر عباس عراقچی، معاون وزیر خارجه دیروز درباره احتمال ارجاع پرونده هسته‌ای ایران از سوی آژانس به شورای امنیت سازمان ملل، هشدار داد و گفت: «احتمال ارجاع پرونده هسته‌ای ایران به شورای امنیت در نشست بعدی شورای حکام آژانس وجود دارد. تلاش دولت ترامپ برای فرستادن این پرونده به شورای امنیت، بازی خطرناکی است.»
این هشدار زمانی بیان شده است که خبر انفجار در یکی از سوله‌هایی محوطه باز در سایت «نطنز» در صدر اخبار و گزارش‌های خبری بین‌المللی قرار گرفته است و بسیاری از خبرگزاری‌ها و منابع سیاسی ـ امنیتی، انگشت اتهام را به سوی رژیم صهیونیستی گرفته‌اند؛ آن‌هم در حالی که همه مسؤولان آن به‌طور یکپارچه در برابر پرسش خبرگزاری‌ها از آنها، سکوت سنگینی دارند و به قول یکی از خبرگزاری‌های آمریکایی، نتانیاهو، نه می‌گوید این کار ما بوده است و نه آن را رد می‌کند!» این روش اغلب رسانه‌های غربی و به ویژه رسانه‌های فارسی‌زبان است که از سعودی‌ها دلار می‌گیرند و براساس دستورالعمل‌های خبری ـ تبلیغاتی وزیر خارجه آمریکا را از سوی «برایان هوگ» مسؤول میز ایران، خبر و گزارش ارائه می‌دهند و از زمان انتشار خبر انفجار در سایت نطنز تا امروز هاله‌ای از قدرتمندی تخریبی برای رژیم صهیونیستی را ترسیم می‌کنند تا در جامعه ایران افزایش التهاب را هر چه بیشتر دامن بزنند.
درباره هشدار معاون وزارت خارجه به تلاش اسرائیل و آمریکا برای ارجاع پرونده هسته‌ای ایران به شورای امنیت سازمان ملل چند نکته به اختصار نوشته می‌شود:
۱ـ چهار ماه به انتخابات ریاست‌جمهوری در آمریکا (۱۵ آبان ماه) باقی مانده است و همه تحلیلگران سیاسی در اروپا و آمریکا بر این باورند که ترامپ تقریباً هیچ دست‌آوردی در سیاست خارجی خود طی چهار سال گذشته ندارد تا به مخاطبان آمریکایی‌اش ارائه دهد. اغلب آنها اظهار می‌کنند که طرح خروج آمریکا از برجام برای «تمکین» جمهوری اسلامی ایران به شروط ترامپ، شکست خورده است. اگرچه سیاست تحریم و فشار حداکثری او مشکلات سختی برای جامعه ایرانی به بار آورده ولی بسیاری از کشورهای دیگر که از دوستان آمریکا هستند، در اروپا و آسیا نیز از این سیاست ترامپ متضرر شده‌اند و خواهان پایان یافتن آن هستند. سیاست تحریم همه جانبه و فشار حداکثری ترامپ، موجب شده است تا روسیه و چین، دو ابرقدرت دیگر از سیاست‌های ترامپ فاصله بگیرند و برای حمایت از ایران متحد شوند، اگرچه از سیاست‌های غلط ترامپ، در طول سه سال گذشته سود برده‌اند.
۲ـ طراحی تیم معاون و مشاوران امنیتی و سیاست خارجی ترامپ که در رأس آنها «پمپئو» وزیر خارجه و «برایان هوگ» رئیس میز ایران، قرار دارند و همه تلاش‌های خود را در طول سه سال گذشته به کار گرفتند تا مگر به قول خود ۱ـ اقتصاد ایران دچار فروپاشی شود. ۲ـ دولت ایران در منطقه و در جهان منزوی شود. ۳ـ جریان مقاومت در برابر آمریکا ـ اسرائیل در خاورمیانه نابود شود.۴ـ از طریق استمرار چند جنگ منطقه‌ای، دلارهای نفتی شیخ‌نشین‌های حاشیه جنوبی خلیج‌فارس، به‌ویژه دولت سعودی در عربستان را غارت کنند. ۵ـ شکاف اجتماعی در ایران را چنان گسترده و عمیق سازندکه موجب شورش‌های عمومی شود.
اگرچه اینجا و آنجا این تلاش‌ها برخی از آثار تخریبی خود را نشان داده است، اما ۴ ماه مانده به انتخابات، بسیاری از آمریکایی‌ها، سیاست ترامپ در مقابله با ایران را شکست خورده می‌دانند.
۳ـ از آخرین تلاش‌های پمپئو سکاندار سیاست خارجی ترامپ در وزارت خارجه آمریکا، ارائه پیش‌نویس قطعنامه‌ای در هفته گذشته برای محکومیت جمهوری اسلامی در شورای امنیت سازمان ملل است که با سخنرانی او، همچنین دیگر اعضاء شورای امنیت و ظریف وزیر خارجه کشورمان همراه شد و در پایان هیچ کشوری از پیشنهاد آمریکا حمایت نکرد و پمپئو شکست بدی خورد.
این موارد و حرکت‌های دیگر از جمله اقدام خطرناک نتانیاهو برای تصرف کرانه باختری و انضمام آن به خاک اسرائیل، برای همیشه فضای عمومی در صحنه بین‌المللی و در آستانه انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا را بسیار حساس و خطیر کرده است. پمپئو تلاش دارد با ارائه گزارشی مصوب آژانس انرژی اتمی به شورای امنیت سازمان ملل، به‌صدور قطعنامه امنیتی جدید علیه ایران دست پیدا کند.
برخی از تحلیلگران سیاسی به‌ویژه در غرب در رصد شرایط کنونی، براساس باور خود که «ترامپ انسان نامتعادل و غیرقابل پیش‌بینی است» نوشته‌اند که بوی شکست در انتخابات به مشام ترامپ رسیده است و نتانیاهو، همچنین طرفداران او در بنیاد «راپک» سازمان صهیونیستی در نیویورک، زمان را برای اجرای سیاست‌های خود تنگ می‌بینند. لذا احتمال اقدام‌های به شدت تخریبی تا اجرای عملیات نظامی محدود در خاورمیانه به‌ویژه در مقابله با ایران را می‌دهند. براساس ترسیم این واقعیت‌ها در شرایط امروز، هشدار معاون وزارت خارجه، دکتر عراقچی درباره احتمال ارجاع پرونده هسته‌ای ایران از سوی آژانس به شورای امنیت سازمان ملل را باید جدی گرفت. یکی از نویسندگان سیاسی اروپایی در مقاله خود در ارزیابی چند ماه باقی مانده به انتخابات آمریکا نوشت:«ایران تابستان بسیار داغی خواهد داشت؛ حال اگر در رصد این شرایط، جناح سیاسی در مجلس شورای اسلامی با اقدام‌های خود در مجلس می‌خواهد این تابستان را داغ‌تر کند به یقین برای مردم و کشور منفعت و سودی به همراه نخواهد داشت.»
و احتمالاً دیگر دکتر ظریف نمی‌تواند در محافل بین‌المللی قرص و محکم سخن بگوید؛ چون تشخیص طرف مذاکره‌اش این است که در کشور خودش به شدت مورد انتقاد قرار گرفته و حتی به خیانت متهم شده، بنابراین نمی‌تواند آنچنان نقشی در سیاستگذاری خارجی کشورش داشته باشد. از طرفی از آنجا که ترامپ نتوانسته در سیاست خارجی امتیازی نه در کره شمالی نه در ونزوئلا و نه در ایران بدست آورد و ایران هم از هر دو کشور دیگر اهمیت ژئوپلتیکی بیشتری دارد، زیرا در منطقه حساس خاورمیانه قرار گرفته است؛ بنابراین به زعم خود ایران را به مرحله‌ای رسانده که تحت تأثیر فشار حداکثری، در درون هرم قدرت خود با تزلزل رو به‌رو شده و توانسته نظام سیاسی ایران را دچار دوپارگی کند و دیگر ایران ۲۰ سال پیش نیست؛ چون هم سطح نارضایتی عمومی بالا رفته و هم بین برخی مسؤولان اجرایی در قوای سه گانه اختلاف وجود دارد. باید مراقب باشیم چرا که بخشی از این اختلافات می‌تواند به نفع آمریکا تمام شود.»
