دکتر جمشید بهنام از نسل پایه‌گذاران جامعه‌شناسی ایران، ۱۸ آبان در پاریس درگذشت.
به گزارش دیده‌بان علم ایران، شادروان دکتر بهنام در دهه ۴۰شمسی در «موسسۀ مطالعات و تحقیقات اجتماعی» دانشگاه تهران نقش موثری در آموزش و پژوهش جامعه‌شناسی به‌ویژه در حوزه جامعه‌شناسی خانواده و جمعیّت‌شناسی ایران داشت.
وی پس از تأسیس دانشکدۀ علوم اجتماعی دانشگاه تهران در سال ۱۳۵۱به عنوان اولین رئیس دانشکده برگزیده شد.
به مناسبت درگذشت زنده‌یاد دکتر جمشید بهنام، هیأت مدیره انجمن جمعیت‌شناسی ایران پیام تسلیتی بدین شرح صادر کرد: با کمال تأسف اطلاع پیدا کردیم استاد ارجمند آقای دکتر جمشید بهنام استاد فرهیخته و پیشکسوت جمعیت‌شناسی و جامعه‌شناسی، به دیار باقی شتافت.
جمشید بهنام سال ۱۳۰۷در استانبول به دنیا آمد. دوران شش ساله متوسطه را در رشته ادبی در ایران و دبیرستان فیروز بهرام سپری کرد. او پس از فارغ‌التحصیل شدن از دانشکده حقوق دانشگاه تهران، به پاریس رفت و تحصیلاتش را تا دریافت مدرک دکترای دولتی در رشته اقتصاد ادامه داد. جمشید بهنام که خود را «یک معلم» معرفی می‌کرد، پس از بازگشت به ایران بیش از ۲۰سال در دانشگاه تهران تدریس کرد. او اولین رئیس دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران، نخستین دانشکده مستقل آموزش عالی علوم اجتماعی در ایران، بود. جمشید بهنام همچنین پس از تشکیل دانشگاه فارابی که وی از آن به عنوان «دانشگاهی برای فرهنگ ایران و همه جهان» یاد می‌کرد، اولین رئیس این دانشگاه شد.
زنده‌یاد، پس از انقلاب ۱۳۵۷به پاریس رفت و تا پایان عمر در آن شهر زندگی کرد. از جمله آثار جمشید بهنام می‌توان به «ساخت‌های خانواده و خویشاوندی در ایران»، «ایرانیان و اندیشه تجدد»، «مقدمه بر جامعه‌شناسی ایران» (همراه با دکتر شاپور راسخ)، «تحولات خانواده: پویایی خانواده در حوزه‌های فرهنگی گوناگون» و «برلنی‌ها» اشاره کرد. همچنین زنده‌یاد برای اولین بار در اواخر دهه۱۳۳۰در دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران به تدریس جمعیت‌شناسی پرداخت و کتاب جمعیت‌شناسی عمومی را در دهه ۱۳۴۰تألیف و همچنین کتابی را از آلفرد سووی ترجمه کرد.
بدینوسیله درگذشت این استاد فرهیخته را به خانواده محترم، دوستان، همکاران و دانشجویان ایشان و اجتماع علمی علوم اجتماعی تسلیت گفته و برای آن بزرگوار آرامش و برای خانواده ایشان صبر و شکیبایی مسألت داریم.
