آیین گشایش نمایشگاه «نغمه مانا» برگزار شد. این نمایشگاه که شامل ۷۹پوستر، ۲۷نشانه و نشانه‌نوشته و ۲۱تابلوی نفیس از هنرمندان عضو انجمن خوشنویسان ایران است، در خانه هنرمندان ایران گشایش یافته است.
به گزارش روابط عمومی خانه هنرمندان ایران، آیین گشایش نمایشگاه «نغمه مانا» همراه با نکوداشت زنده‌یاد محمدرضا شجریان با حضور چهره‌های برجسته حوزه موسیقی و فرهنگ و هنر در سالن استاد شهناز خانه هنرمندان ایران برگزار شد.
در ابتدای این مراسم، مجید رجبی‌معمار مدیرعامل خانه هنرمندان ایران گفت: نمایشگاه «نغمه مانا» به بهانه نکوداشت خسرو آواز ایران استاد محمدرضا شجریان برگزار شده است. ایشان به معنای واقعی ذوالفنون بودند؛ هم در موسیقی، هم در آواز و شناخت شعر و ادبیات. ایشان نقشی جدی در احیای شعر پارسی، کهن و حتی سپید و در خوشنویسی نیز مهارت داشتند. ایشان در قرائت قرآن کریم نیز بسیار لحن زیبایی داشتند. هیچ وقت نمی‌پذیرفتند مسئولیتی را در سمتی قبول کنند و بر این نکته استاد امیرخانی صحه می‌گذارند اما همواره به عنوان مشاور عالی در کنار خانه هنرمندان بودند و کمک کردند تا اینجا مامنی برای هنرمندان باشد.
وی اضافه کرد: از افتخارات خانه هنرمندان ایران این است که استاد شجریان دو بار در این محل کارگاه تخصصی و نمایشگاه داشته‌اند. ملت ایران قدرشناس هنر است و استاد شجریان علاقه خود را به تاریخ فرهنگ و هنر ایران ثابت کرده‌اند. استاد شجریان به گل و گیاه علاقه زیادی داشتند و به نظرم گویی این هنرمند بزرگ بعد از درگذشت تازه شکفته شدند.
غلامحسین امیرخانی هنرمند خوشنویس و رئیس انجمن خوشنویسان ایران هم در این مراسم بیان کرد: سعادت و برکتی است که به بهانه نکوداشت استادی عزیز دورهم جمع شده‌ایم. شاید خانه هنرمندان ایران بتواند تمهیدی بیاندیشد که جلسات فصلی یا مستمر برگزار کنیم و هنرمندان عزیز دست‌کم از دیدار یکدیگر بی‌نصیب نمانند. پیشنهاد می‌کنم که به‌طور جدی خانه هنرمندان ایران برای این امر برنامه‌ریزی و اقدام کند.
امیرخانی ادامه داد: ما خوشنویسان زانوی ادب زده‌ایم و نسبت به آثار گران‌بهای موسیقی و ادبیات شاگردی دائمی داریم و همه عمرمان این‌طور می‌گذرد. اساسا جنس هنر خوشنویسی با ادبیات همراه و هم‌قدم است. من تنها به عنوان ستایشگر استاد شجریان می‌توانم نکته‌ای را درباره ایشان بر زبان بیاورم اما معرفت‌شان را باید از زبان بزرگان این هنر بشنویم. اگر به نقطه‌ای رسیده باشیم که شاگرد شایسته‌ای برای فرهنگ و ادب کشور باشیم، باید به خودمان افتخار کنیم و با صدای نازنین استاد شجریان دوباره با این فرهنگ آشنا می‌شویم. از این بابت مدیون استاد شجریان هستیم.
محمدجواد حق‌شناس نیز در ادامه بیان کرد: تکریم بزرگان یک رسم دیرین ایرانی است. نمایشگاه «نغمه مانا» با مشارکت هنرمندان طراح، گرافیست و خوشنویس ادای دینی به خسرو آواز ایران دارد. استاد شفیعی کدکنی هنگام صحبت از شجریان می‌گوید حق خودم نمی‌دانم درباره هنر او صحبت کنم. جایگاه او در هنر آواز ایران به مثابه جایگاه حافظ در شعر ایران است. در حق او جز ستایش و احترام چیز دیگری نمی‌توان گفت. بی‌گمان او از سرآمدان هنر ایران و نکوداشت او وظیفه‌ای فرهنگی است. ویژگی ممتاز شجریان جامعیت اوست و استاد تمام هنر است.
وی اضافه کرد: اهتمام به هنر، او را از ایفای نقش اجتماعی و مسئولیت‌های انسانی غافل نساخته بوده است. او بخش برجسته‌ای از تاریخ هنر معاصر ایران است که امیدوارم مقامات و مسئولان فرهنگی به مسئولیت فرهنگی خویش به شایستگی عمل و دین خود را به استاد شجریان ادا کنند.
حسین علیزاده نیز در بخشی از آیین گشایش نمایشگاه «نغمه مانا» به روی سن رفت و گفت: «آسمان تهران امروز آبی است و من صبح زود از خواب بیدار شدم و دلم می‌خواست واژه امید را که در آسمان دیده می‌شد، از دست ندهم. گویی همه روزهای ما مثل هوایمان بی‌امید است، اما امید باید باشد. هنر امیدآفرین است و شاید به همین دلیل عده‌ای دوستش ندارند؛ زیرا آن‌ها با زندگی مخالف هستند. باید از آسمان آبی لذت ببریم. پوستر نمایشگاه نیز تصویری از خورشید میان آسمان آبی دارد و آن خورشید شجریان است.
وی اضافه کرد: پاییز زیبایی است و رنگ‌هایش می‌درخشند. وقتی از بوستان هنرمندان به سمت به خانه هنرمندان می‌آمدم، حس کردم دارم به یک جزیره وارد می‌شوم که گویی در شهر ما نیست. زیرا اگر من خارج از این جزیره نام محمدرضا شجریان را ببرم، ممکن است آوردن نامش ممنوع باشد. ما امروز خرامان خرامان به جزیره‌ای آمده‌ایم که می‌توان اسم او را بلند گفت. محمدرضا شجریان در قلب مردم جای دارد.
وی خاطر نشان کرد: هیچ کس نمی‌توانست به شجریان زور بگوید. او خوش‌سفر بود و در سفرهایمان گاهی سر بار و وسایل بچه‌ها را می‌گرفت و کمکشان می‌کرد. وقتی اجازه ندادند سازهایمان را که تعدادش زیاد بود، با هواپیمایی در آمریکا جابه‌جا کنیم، او سوار هواپیما نشد و ما نصف روز در فرودگاه ماندیم تا بالاخره یک هواپیما شرایط را بپذیرد. او هرآنچه می‌خواست به‌دست می‌آورد. روحیه‌اش باید برای ما درس باشد. صدای او صدای عشق است و اگر کسی با عشق خصومتی دارد، با او خصومت دارد. هنر شجریان نیاز انسان است.
همایون شجریان نیز در ادامه بیان کرد: صحبت‌ها درباره پدر می‌تواند جنبه‌های مختلفی داشته باشد. اگر بخواهم به‌طور کلی درباره او چیزی بگویم این است که پدرم تک‌بعدی نبود و بهتر است بگویم نیست؛ زیرا رفتنش را باور ندارم و این موضوع را هر از گاهی کاملا فراموش می‌کنم. او درباره هر مسأله‌ای کندوکاو می‌کرد؛ شاید حتی درباره راز یک معما یا یک بازی یک ماه زمان صرف می‌کرد. وی ادامه داد: خاطرات زیاد است و لذت‌بخش و بعضی‌هایش ما را به تعجب وامی‌دارد. عمویم خاطرات زیادی از او دارد که از او خواسته‌ام آن را مکتوب کند. از برگزاری این نکوداشت سپاسگزارم و در یک سال گذشته از رفتن به هر جمعی پرهیز کرده‌ام زیرا توانش را ندارم و سیل غم من را با خود می‌برد. اما از سویی آن‌قدر حضور این عزیزان و زیر سایه‌شان بودن غنیمت است که خودش شیرینی‌هایی دارد.
