نخستین نشست از سلسله نشست‌های «در جستجوی هویت گمشدهٔ مشهد»، روز دوشنبه ۱۲ دی‌ماه ۱۴۰۱ در مکتب بافت (شرکت عمران و مسکن‌سازان ثامن) برگزار شد.
در بخشی از این نشست برخی از مشهدپژوهان از جمله دکتر مدیر شانه‌چی، آقای لباف و دکتر ساکت به سخنرانی درباره مشهد پرداختند.
دکتر سلمان ساکت، رئیس مرکز آثار مفاخر و اسناد دانشگاه فردوسی مشهد در این نشست دربارهٔ اهمیت پیوند پشتوانهٔ فرهنگی و هویتی سترگ مشهد با نسل جوان سخن گفت و تأکید کرد برقراری این پیوند تنها از طریق اطلاع‌رسانی دست‌یافتنی نیست بلکه باید آن را با مسائل جوان‌پسند و در قالب و زبان جدید مانند تئاتر، نماهنگ، نمایش و رسانه‌هایی از این دست پیش برد.
همچنین دکتر ساکت بر فعالیت و جذب خیرین و واقفان فرهنگی در حوزه خراسان‌شناسی و مشهد پژوهی تأکید کرد و گفت: ما باید از ظرفیت‌های مردمی برای احیای این نوع مراکز بهره ببریم و از نهادهای دولتی انتظاری نداشته باشیم، امید بستن به نهادهای دولتی بدون مشارکت نهادهای مردمی مسأله‌ای است که آزمون خودش را پس داده و نتیجه‌اش واضح است لذا در سطح کلان نمی‌توان به نهادهای دولتی دل بست پس آزموده را آزمودن خطاست، لذا برای احیای هویت شهر باید به خودمان تکیه کنیم و کار تیمی را یاد بگیریم.
او در ادامه با اشاره به کوشش سه ساله در تأسیس مرکز خراسان‌شناسی که در بستر تفاهم‌نامه میان دانشگاه فردوسی مشهد و شهرداری مشهد به ثمر نشسته بود و با حضور وزیر علوم، تحقیقات و فناوری وقت، قائم مقام ایشان، نایب رئیس کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی و رئیس و اعضای وقت شورای اسلامی شهر مشهد افتتاح شد، گفت: دو روز پس از افتتاح، تابلوی این مرکز از سوی شهرداری برداشته شد و به صورت علنی مدیران وقت شهرداری تفاهم‌نامهٔ امضاشده را به صورت یک‌طرفه لغو کردند.
پس از آن پی‌گیری رئیس وقت دانشگاه و دیگر مدیران مربوط برای احیای آن هیچ اثری نداشت. لذا این نمونه‌ای است از اینکه اساساً مدیران شهری و استانی علاقه و اهتمامی به این نوع امور ندارند و باید پژوهشگران و علاقه‌مندان خود با همکاری و مشارکت با یکدیگر و اتکا به توان و ظرفیت اهالی فرهنگ و خیران فرهنگ‌دوست این نوع فعالیت را پایه‌ریزی نمایند.
