سازندگی نوشت: این کنگره شاید بتواند میل خانم علمالهدی برای تعریف جایگاه بانوی اول را برای نخستین بار در چارچوب جمهوری اسلامی برای خود تعریف کند، اما دستاوردی برای کشور و زنان کشور ندارد. حالا در آخر این گزارش شاید بد نباشــد که حجاب اغلب زنان این کنگره را هم ملاحظه کنید و آن را با حجاب مرحومه مهسا امینی قیاس کنید و فقط بگوییم: عجب! عجب!
کنگره بینالمللی «بانوان تاثیرگذار» چرا باید در بدترین شرایط اقتصادی و اجتماعی کشور برگزار شود؟ این کنگره که به ابتکار جمیلهسادات علمالهدی همسر رئیسجمهور و با حضور همسران مقامات بورکینافاسو، صربستان، ارمنستان و قرقیزستان برگزار شد چه دستاوردی داشت؟
معلوم نیست چه در سر مسئولان دولت و کشور میگذرد که در حادترین شرایط سیاسی اجتماعــی و ناگوارترین شرایط اقتصادی در حالی که یکی از مهمترین نیروها نظامی ما تحت فشار اروپاییهاست، همسر رئیسجمهور ایران خانم جمیلهسادات علمالهدی که برخی وی را در مقام بانوی اول! مینشانند و میخوانند، همایشی درباره زنان تاثیرگذار برگزار میکند که ظاهراً جز هدر دادن سرمایه هیچ دستاوردی ندارد. دور افتخار با همسر نخستوزیر بورکینافاسو، همسران چند رئیسجمهور دیگر کشورها که گرهی از مشکلات ما باز نمیکنند چه اهمیتی دارد که از یکسو همسر رئیسجمهور ایران و از دیگر ســو معاونت امور زنان رئیسجمهوری، درصدد برگزاری همایشی با زنانی برمیآیند که صدر تا ذیل آن پرسشبرانگیز است.
شاید در یک شــرایط عادی که همه چیز رو به بهبود و مشکلات اقتصادی نداشتیم و رشد اقتصادی افزایش مییافت و تورمی نداشــتیم و کسی سر گرسنه زمین نمیگذاشت و سرمایهگذاران خارجی مرتباً و مکرراً در ایران سرمایهگذاری میکردند و اصلاً مسالهای در ابعاد اقتصادی و اجتماعی و حتی سیاسـی نداشــتیم، شاید آنگاه برگزاری چنین کنگره بیخاصیتی اشکالی نداشت، اما درچنین شرایطی واقعاً نه تنها جای سوال دارد بلکه لازم است، نهادهای نظارتی ورود کنند تا ببینند لزوم و دلیل برگزاری چنین ریختوپاشهایی آن هم از دولتی که مدعی محرومان است، چیست؟
احتمالاً خوانندگان سازندگی خبر دارند در جمعهای که گذشت، خانم جمیلهسادات علمالهدی، همسر آقای سیدابراهیم رئیسی، کنگرهای ذیل عنوان بانوان تاثیرگذار در سالن اجلاس زنان برگزار کرد تا این کنگره واکنشی به اخراج ایران از کمیسیون زنان سازمان ملل که چندی پیش رخ داد باشـد همچنین تاکیدی بر این باشد که وضعیتزنان در ایران نیز آنچنان که میگویند و تبلیغ میکنند بد نیست. شاید حتی برگزاری این کنگره تلاشی بود تا نشان داده شود که اعتراضات اخیر درست و دقیق نیست. آنچه در خصوص این همایش گفته شـد این بود که این همایش با حضور نمایندگان زن بیش از ۹۰ کشور برگزارشد، البته مهمترین سخنرانان آن نیز جمیله علمالهدی و انسیه خزعلی بودند. حتی اگر وزیر ارشاد نیز در خصوص همایش و کنگره سخن نمیگفت و تاکید نمیکرد که این اجلاس به ابتکار خانم علمالهدی برگزار شده اسـت، همه میدانستند که میزبان اصلی کیست که وزیر ارشاد او را از اندیشمندان کشور مینامد.
با این حال برگزاری این کنگره هر دلیلی که داشته باشد جای این پرسش باقی اســت که چرا همسر رئیسجمهور در این کنگره تا این اندازه برجسته شده و بهعنوان میزبان شناخته شده و عکسهایی نیز از او به همراه همسران روسایجمهور دیگر دنیا منتشر شــده و از اساس خانم علمالهدی امروز چه گزارشـی از دســتاوردهای عملی این کنگره میتوانند ارائه دهند؟ علاوهبر این؛ قرار است زنانی که در این کنگره از کشورهایی همانند ارمنستان، بورکینافاسو، قرقیزسـتان، صربستان، گینه، نیجر، سـریلانکا، سوریه، ترکمنستان و دیگرانی که حضور داشتند چه آوردهای برای زنان ما و مشکلاتی که گرفتار آن هســتند، داشته باشند؟
مساله دیگر صفت شاخص و برجسته در برگزاری این کنگره است: زنان تاثیرگذار. این کنگره شاخص تاثیرگذاری را چه موضوعی تعریف کردهاست؟ این زنان تاثیرگذار چه حرکت رو به جلویی در کشورهایشان در زمینه حقوق زنان برداشتند؟ اسامی این زنان تاثیرگذار که در این شرایط بحران اقتصادی با هزینه میلیاردی در تهران مهمان همسر رئیسجمهور بودند، چیست؟ چرا خروجی این کنگره تنها عکسهای خندان زنان در یک سالن در رسانههای نزدیک به دولت است؟
البته این روزها درباره خانم علمالهدی در محافل خصوصی و سیاسی شایعات مختلفی شنیده میشود از جمله اینکه ایشان با برخی از مدیـران و وزرای فرهنگی جلساتی را برگزار کرده خطمشی فرهنگی دولت را تعیین میکند. تاکید مکرر وزیر فرهنگ و ارشــاد در این کنگره درباره توصیف از خانــم علمالهدی نیز میتواند متاثر از این قرابتها در خارج از این کنگره باشد. جمیله علمالهدی پیش از این نیز در دی ماه سال گذشته گفته بود که آمار بالایی از تیراژ کتاب همسر باراک اوباما در ایران به گوشش رسیده است. جمیله علمالهدی ۳۰ دیماه سال گذشته در این باره گفته بود که از من خواستند مشابه این کتاب را بنویسم. کتاب را خواندم خیلی قشـنگ و جــذاب و تاثیرگذار بود. حتی بخشهایی از آن را به رئیسجمهور نشان دادم و ایشان گفتند، کتاب نوشتن شما در این زمینه کار درستی است.
شاید برخی در تلاش هسـتند برای خانم علمالهدی که علاوهبر صفت همسر رئیسجمهور ایران بودن، دارای پیشینه خانوادگی ویژهای نســبت به دیگر همسران رئیس دولت در جمهوری اسلامی برخوردار است، جایگاهی خاص تعیین و تدوین کنند. در مورد همین کنگره مذکور و نقش خانم علمالهدی در آن، فراتر از همه این سوالات درباره فرم و نیت برگزاری این کنگره، مساله ضرورت آن مطرح است؛ در حادترین شرایط سیاسی و اجتماعی و ناگوارترین شرایط اقتصادی و در حالی که مهمترین نیروی نظامی جمهوری اسلامی تحت فشار اروپاییهاست، همسر رئیسجمهور ایران با این کنگره کدام گـره را باز کردند و این کنگره در این شرایط پیچیده اقتصادی، ارزی چقدر هزینه در برداشته است؟
فراموش نمیکنیم در دولت روحانی، همسر او جشنی به مناسبت روز مادر با زنان ایرانی برگزار کرد که اصولگرایان فریاد وااسفا سر دادند و اعتراضها زیادی کردند و حتی این سـوال طرح شــد که هزینه برگزاری این جشن چه میزان بوده، چرا از بودجه دولتی تامین شــده است. اگر از سومین ابهام مهم درباره این کنگره یعنی موضوعات اقتصادی و هزینههای آن در شــرایط اقتصادی و معیشــتی ســخت مردم و زنان سرپرست خانوار عبور کنیم و از نمایی دورتر به مساله زنان در دولت سیزدهم نگاه کنیم به نظرمیرسد، میتوان عنوان اقدامات نمایشی و ادبیات شعاری را به کارنامه عملکرد دولت سیزدهم در حوزه زنان داد.
عضو هیات علمی گروه مطالعات زنان پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی اخیراً در برنامه شیوه نکته جالبی را درباره رویکرد و ادبیات معاون امور زنان و خانواده ابراهیم رئیسی گوشزد کرد. او اشاره کرد که در بحث کودکهمسری خانم خزعلی گفتند که من در ۱۶ سـالگی به این میزان از عقل رسیده بودم که حق طلاق را گرفتم. نصر با اشاره به این گفتهها تاکید کرد که خانم خزعلی از طبقه اجتماعی هستند که امکان طرح چنین درخواستهایی را در ازدواج دارند، اما بسیاری از زنان از اساس امکان طرح این مطالبات و قدرت چانهزنی در این مباحث را ندارند. مهمترین مشکل در ارتباط با معاونت امور زنان و خانواده دولت سیزدهم و البته درباره خود همسر رئیسجمهور که بهشدت در حال تلاش برای تعریف جایگاه بانوی اول برای خود است شاید همین مساله باشد؛ زنان جامعه مشکلات دیگری دارند، مشکلاتی که با برگزاری کنگره یا تعیین مصادیق زندگی شخصی خانم معاون رئیسجمهور حل نمیشـود. این کنگره شاید بتواند میل خانم علمالهدی برای تعریف جایگاه بانوی اول را برای نخستین بار در چارچوب جمهوری اسلامی برای خود تعریف کند، اما دستاوردی برای کشور و زنان کشور ندارد. حالا در آخر این گزارش شاید بد نباشــد که حجاب اغلب زنان این کنگره را هم ملاحظه کنید و آن را با حجاب مرحومه مهسا امینی قیاس کنید و فقط بگوییم: عجب! عجب!