متن اظهار نظر دکتر محمد تقی راشد محصل در خصوص کتاب رستنی ها و پدیده های نباتی در تاریخ طبری
فرهیخته گرامی جناب آقای ابریشمی
با سلام و سپاس از مراحم ،جنابعالی تالیف ارزنده شما را در خصوص گیاهان و رستنی ها در تاریخ طبری، پیشینه تاریخی آنها، تغییر و تحریفی که در نام گذاری آنها در طول سده های گذشته روی ،داده و تحول آنها در تداول عامه فارسی زبانان و نیز در گویش های ایرانی، به همراه چند مقاله پرمایه شما دربارۀ مسائل فرهنگی و زبانی که با نثری روان و شیوا تصنیف و تألیف فرموده اید دریافت داشتم؛ افزون بر این، نامه مهرآمیزتان که با خطی خوش و استادانه مرقوم داشته اید حظی اوفر و افضل بود که نصیب اینجانب شد و مرا بیش از پیش به تحسین واداشت خداوند یار و مددگار باد
شما راه درست تحقیق را پیموده اید و قدرت استدلال و نگرش جامعی دارید که لازمه کار پژوهش است، در تحلیل مسائل زبانی و استنتاج مطالب واقع بین هستید، در اظهار نظرها تواضع علمی را رعایت میکنید و این شرط نخست هر پژوهش است به تحولات تاریخی واژه ها در ساختار و معنا توجه میکنید و تصرف نسخه نویسان و بدخوانیهای رونویس گران را به کمک دریافت خردمندانه و البته با توجه به متن های کهن و گویشهای محلی و جنوبی تبیین و تفسیر می نمایید. آفرین بر همت بلندتان دست مریزاد و خداوند بزرگ توفیق دهاد که کار سترگی که در پیش گرفته اید همچنان با صبر و حوصله و عشق ادامه دهید وهمگان را از نتایج پژوهشهای خود بهره مند سازید با آرزوی سلامتی و دیر زیوی، خاطر خوش، تن درست و لطف حق بردوام بادا
ارادتمند محمد تقی راشد محصل
تیرماه ۱۳۹۸
* دکتر محمدتقی راشد محصل متولد ۱۳۱۸ در بیرجند تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در بیرجند به پایان رساند و به اخذ لیسانس زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه مشهد (۱۳۴۲)، فوق لیسانس زبان شناسی همگانی و فرهنگ و زبانهای باستانی از دانشگاه تهران (۱۳۴۸) و دکتری فرهنگ و زبانهای باستانی از دانشگاه تهران (۱۳۵۲) نائل آمد و برای تکمیل زبانهای اوستایی سنسکریت و پهلوی، یک دوره مطالعاتی را در شهرهای ماینتس گوتینگن و هامبورگ گذراند (۱۳۵۸۱۳۵۵). دکتر راشد محصل عضو هیئت علمی فرهنگستان زبان ایران (۱۳۵۱-۱۳۶۰) و مؤسسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی ۱۳۶۰ به بعد) بوده است. از جمله آثار ایشان واژه های گویشی در نوشته های ابوریحان بیرونی (همکار دکتر صادق کیا) درآمدی بر دستور زبان اوستایی گزیده های ،زاد اسپرم نجات بخشی در ادیان کتیبه های ایران ،باستان و دینکرد هفتم (تصحیح متن است