اشرف بروجردی نماینده مجلس ششم در گفتگو با آفتاب یزد:در مجلس اصلاحات حرف دل مردم زده میشد
افتاب یزد- امید کاجیان: هر دو جناح از بردن نامش امتناع می کنند. هر دو از نگاه دوباره به این تاریخ ۴ ساله، وحشت دارند. اما وحشتشان از یک جنس نیست.
مجلس ششم. مجلسی که اکثریتش برای اصلاحطلبان بود و نتیجه اش برای همه مشخص. دورانی که توامان شد با یکی از پرهیاهوترین دوران تاریخی بعد از انقلاب در کشور، ماجرای کوی دانشگاه، روزنامهها و مجله هایی که به آن تعطیلی دچار شدند.
کودکان آن روزها، حالا جوانانی هستند که جای جوانان آن روزها را گرفتند.
هرچه بود، مجلس ششم را برخی به مجلس اصلاحات و در عین حال معترض می شناسند و البته عدهای هم دستنشانده بیگانگان و اجنبی پرستان!
مجلسی که از همان آغاز کارش با حاشیه شروع شد (حتما خیلی از شما ماجرای رای شماری و تغییرات بعد از آن را یادتان هست) و تا پایان ۴ سال حاشیه های آن به تحصن نمایندگان و… کشید.
خلاصه اینکه تجربه جایگاهی که اکثریتش را اصلاحطلبان برعهده گرفته بودند این شد تا اکنون بعد از سالها، برخی اصولگرایان در سخنرانیها و گفتههایشان به شکلی از آن دوران قانونگذاری یاد کنند که انگار با شمر زمان سر و کار دارند! و تاکید می کنند که خدا
آن روز را نیاورد که چنین مجلسی دوباره تشکیل شود! و از سویی، اصلاحطلبان هم علی رغم داشتن اکثریت کرسی در آن هنگامه، سعی میکنند تا کمتر گذری به ششمین دوره نهاد قانونگذاری بعد از انقلاب بزنند و از در تاییدش برآیند تا مبادا دوباره داستان "صلاحیت نشدنها"
تکرار شود! آن هم در چنین برهه حساسی در آستانه انتخابات اسفندماه.
برای این است که هر دو طیف از بردن نام آن مجلس هراس بر دل دارند، یکی از تکرار دوباره پیروزی اصلاحات و دیگری از حساسیت نهادهای مسئول بر جناح اصلاحطلب و قصه رد شدن اصلاحات…
هرچند می گویند بازگشت به گذشته و مرور تاریخ، آموزنده است و می شود با بررسی آن خیلی چیزها را از نو ساخت ولی مثل آنکه ماجرای مجلس ششم تا جایی پیش رفته که حتی یاد آوریاش هم برای برخی گران تمام می شود و برای برخی هم گران می آید!
اگرچه، خیلیها می گویند هرچه بود گذشت و اکنون در آستانه انتخاباتی دیگر، اصلاحطلبان هستند و آنچه که برای حضور حداکثریشان بر کرسیهای قوه مقننه، باید انجام دهند، اما راستش را بخواهید به این سادگیها هم نمی شود از آن مجلس عبور کرد! حتی اگر عدهای برنتابند و عدهای دیگر سخن گفتن از آن را به صلاح ندانند. چون این روزها همه میپرسند که آیا می شود تا بازهم به فرمولی از مجلس با اکثریت اصلاحطلبان رسید و چه شد که بعد از مجلس ششم، دیگر این جایگاه، روی خوشی به اکثریت هواخواه اصلاحات نشان نداد….
و آیا اکنون آبها از آسیاب افتاده است و اگر جامعه بخواهد تا اصلاحطلبان بر قدرت نشینند، شرایط، این اجازه را به آنها خواهد داد. این روزها حال و هوای اصلاحطلبان چگونه است و تا چه میزان می توانند به دوران پرفروغ، در انتخابات مجلس دهم امیدوار باشند؟
" اشرف بروجردی " نماینده مجلس ششم و معاون وزیر کشور دولت اصلاحات، در گفتگو با آفتاب یزد درباره آینده انتخابات و همین طور دلیل چرایی نگاه گروه های سیاسی به مجلس ششم، پاسخ میدهد.
خانم بروجردی از دیدگاه شما در شرایط فعلی بهترین شیوه برای کسب موفقیت اصلاحطلبان در انتخابات دهم، چیست؟ با توجه به اظهارنظرهای مختلفی که این روزها در اینباره می شنویم چه استراتژی را بهترین می دانید؟
به نظر من هم افزایی اصلاحطلبان با یکدیگر و حمایت قاطع از کاندیدایی که بیشترین احتمال رای آوری را دارد به اصلاحات کمک خواهد کرد. اما اگر بخواهیم در قالب مدل آن را تعریف کنیم فکر می کنم زعمای اصلاحات در مناطق و استان ها، بتوانند با بحث و بررسی بیشتر به وفاق برسند و افرادی را به عنوان نمایندگان آن استان ویا شهر تعیین کنند.
در حال حاضر اردوی اصلاحات را چگونه می بینید و اصلاحطلبان تا چه حد برای مبارزات انتخاباتی مجلس دهم آماده هستند و می توانند به کرسی های آینده چشم بدوزند؟
قطعا نسبت به چند سال اخیر، اصلاحطلبان آمادگی بیشتری برای حضور دارند. جلسات شورای عالی سیاستگذاری اصلاحطلبان، جلسات بسیار مثبتی است. شورای عالی سیاستگذاری و شورای راهبردی، امروز به عنوان مجموعه ای که می تواند به نمایندگی از همه احزاب حرف بزند توانسته فعالیت های خوبی را انجام دهد و همه گروه های اصلاحطلب هم این رویه را پذیرفته اند و هیچکدام از آنها نسبت به این مجموعه، ساز جدایی نمیزنند. چه اصلاحطلبان شاخص و چه گروههایی که بعدا به اصلاحات پیوستند، از این سیستم استقبال کردند. بهرهمندی از اکثریت آرای مردم، یک نقطه قوت برای اصلاحات است.
از طرفی دیگر چون اصلاحات می تواند دامنه فعالیتش را آنقدر گسترده ببیند تا همه کسانی که خود را اصلاحطلب میدانند، در طیفش جای دهد، بسیار خوب عمل کرده وهمین رویه نقطه شروعی است برای آنکه بتوانیم پیروز انتخابات باشیم.
در این مدت بحث بر سر رایزنی با شورای نگهبان مطرح بود، خود شما تا چه میزان با این رایزنی ها موافقید و به نظرتان تا چه اندازه گفتگو با شورای نگهبان می تواند موثر باشد و نگرانی همیشگی اصلاحطلبان را در بحث تایید صلاحیتها برطرف کند؟
رایزنی و گفتگو همیشه مثبت و فرصت خوبی برای تفاهم است. چه بسا سوء برداشتهای بعضی و سعایت های رقیب، بتواند ذهنیت برخی افراد مومن را خراب کند، بنابراین صحبت، مذاکره، تفاهم و رفع شبهه کردن، از اعمالی است که اصلاحات می تواند انجام دهد. ماباید از این پایگاه استفاده کنیم. اصلاحطلبان به این نتیجه رسیده اند تا هر چه قدر در توان دارند، خودشان را به اثبات برسانند، چون با این روش است که امکان ریزش نیروهایشان کمتر خواهد بود.
مجلس ششم، مجلس عجیبی است، از طرفی اصولگرایان از به وقوع پیوستن دوباره چنین مجلسی وحشت دارند و هم اینکه اصلاحطلبان نیز از آن مجلس حرفی نمی زنند. در ابتدا دیدگاهتان را راجع به ناراحتی اصولگرایان از مجلس ششم می پرسم چرا اصولگرایان از آن مجلس (ششم) بیزارند؟
حقیقت آن است که مجلس ششم یک مجلس قوی بود و افراد آن، افراد خبره، کاربلد و آشنا به صورت مسئله بودند و تعامل مثبتی نیز با یکدیگر داشتند، بنابراین مخالفینی که می خواستند ساز جدایی بزنند، میدان را خیلی برای خودشان مساعد نمی دیدند، البته بسیار خوب است که از جناح های مختلف در مجلس حضور داشته باشند ولی در مجلس ششم می شد حرف دل جامعه را از زبان نمایندگان شنید، در صورتیکه در مجالس دیگر کمتر شاهد چنین ویژگی بودیم؛ اینکه نمایندگانی داشته باشیم تا مردم احساس کنند می توانند حرف دلشان را از آنها بشنوند.
به همین دلیل شما می بینید برخی چهره هایی که منتسب به اصولگرایان هستند وقتی کلامی بیان می شود که نزدیک به اصلاحات و اصلاحطلبان است نسبت به آن موضعگیری میکنند و این مسئله برای کسانی که فقط خود را میبینند بیشتر صدق میکند وهمین باعث شده تا آنها از مجلس ششم تنفر داشته باشند و با نگرانی از آن یاد کنند.
اما در این میان گویی برخی اصلاحطلبان هم سعی می کنند تا زیاد از مجلس ششم صحبت نکنند چرا؟
این به معنای آن نیست که اصلاحطلبان به مجلس ششم اعتقادی ندارند. بلکه رویهها در گذر زمان تغییر می کند.
اما تا زمانیکه در سطح نمایندگی مردم، همراهی افکار عمومی را با خودمان نداشته باشیم به ما ضربه می زند و کاری که می خواهیم انجام دهیم مورد توجه قرار نمیگیرد. مطمئن باشید اصلاحطلبان از تشکیل مجلس ششم دیگر، واهمهای ندارند اما این که از حرف زدن پیرامون آن پرهیز میکنند، به این دلیل است که آنها (اصلاحطلبان) میدانند، لازم بود در مجلس ششم با یک جمعی در سطح جامعه مفاهمه میکردند. یعنی باید با جامعه بیرون تعامل ایجاد و سپس وارد عرصه کار میشدند. این موضوعی بود که در مجلس ششم به آن دقت لازم نشد و اصلاحطلبان درصدد آنند تا مجلس آینده کاملتر از آن دوران باشد.
آیا این عدم سخن گفتن اصلاحطلبان از مجلس ششم ارتباطی با تایید صلاحیت ها در انتخابات مجلس دهم ندارد؟
شورای نگهبان اگر روال خودش را پیش بگیرد تفاوتی ندارد که اصلاحطلبان از مجلس ششم بگویند یا نه. چون هرآنچه که این نهاد نظارتی تصمیم به آن بگیرد انجام خواهد داد. اما مهم این است که شورای نگهبان بپذیرد، برخی از افرادی که متهم به ضد نظام می شوند، واقعا ضدنظام نیستند بلکه اشخاص علاقهمند و زحمت کشیده این حکومتاند و برای بقای سیستم و توانمند شدن آن تلاش میکنند، اگر نهاد نظارتی به این نتیجه برسد؛ اصلاحطلبان دیگر ناراحتی ندارند. آنها (اصلاحطلبان) حسابهایشان پاک است! پنهانکاری نمیکنند و قرار هم نیست که خود را برای پذیرفتهشدن، خوب جلوه دهند.
بنابراین، اصلاحطلبان نباید سخن نگفتن از مجلس ششم را به این دلیل دنبال کنند که مبادا ردصلاحیتی از گفتن راجع به آن پیش بیاید. چون اگر بخواهند چنین عکسالعملی را نسبت به آن مجلس از خود نشان دهند، وجهه خوبی ندارد.
بزرگترین اشتباهی که اصلاحطلبان در مجلس ششم انجام دادند چه بود؟
همانطور که گفتم، بزرگترین خطای ما این بود که قبل از عملیاتی شدن تصمیمات، آنها را با مردم در میان نگذاشتیم و به خاطر همین نتوانستیم در ادامه راه از پس مشکلات بربیاییم چون باید کارایی مجلس و اقداماتی که صورت می گرفت را به مردم می گفتیم آنها میتوانستند بهترین حامی ما باشند.
شرایط فعلی را چگونه ارزیابی می کنید؟ آیا ممکن است که در انتخابات دهم، مجلسی با اکثریت اصلاحطلبان داشته باشیم؟
فکر می کنم شرایط جامعه را باید از شرایط اجرایی انتخابات جدا کنیم. الان در زمانی هستیم که اکثریت مردم به اصلاحطلبان تمایل نشان می دهند. ولی درباره شرایط اجرایی و نظارتی، هنوز قضاوت زود است.