فاضل میبدی: دولت چرا به جای حجاج به بیماران خاص ارز کافی تخصیص نمیدهد آیا رفتن به حج با ارز بیت المال از جیب فقرا حلال است؟
حجاج علاوه بر آنکه از بیت المال کمک هزینههای مختلفی بابت پیشنیازها، هزینه آزمایش، تهیه مدارک، … دریافت میکنند، از یک رانت ویژه قابل توجه نیز برخوردار هستند و آن دریافت ارز ارزان قیمت است. این در حالی است که چندین انجمن پزشکی اخیراً اعلام کردهاند به دلیل نبود ارز برای واردات دارو، بیماران آنها جان دادهاند یا در حال مرگ هستند. پرسش این است که چنین اجحاف حقوق نابجای آیا بیشتر مردم را از دین زده نمیکند؟ چرا دولت خود را مکلف میداند در همه جزئیات مسائل دینی دخالت کند؟ مگر ایرانیان که برای قرنها به سفر حج میرفتند از دولت و بیتالمال کمک هزینه دریافت میکردند؟
آفتابنیوز :
از دیرباز در فرهنگ ایرانی رفتن به حج عملی ویژه متمکنین و متمولین بوده و اصطلاح حاجی بازاری غالباً برای شخص پولدار به کار رفته است. این مسئله بی دلیل نیست، یکی از مسائلی که تمام فرق اسلامی از شیعه و سنی بر روی آن اتفاق نظر دارند و همه مراجع تقلید به صراحت در رسالههای خود بیان کرده اند این است که ضروریترین شرط رفتن به حج استطاعت مالی است.
در مورد جزئیات مسطتیع بودن نیز به تفصیل در رسالههای دینی سخن گفته شده از جمله دارا بودن منزل، داشتن هزینه کامل رفت و برگشت. با این همه در ایران، حاکمیت بخش مهمی از هزینه حجاج را عملاً تقبل مینمایید.
هیئت وزیران در دولت سیزدهم، نرخ ارز حج تمتع ۱۴۰۳ را بسیار کمتر از نرخ بازار آزاد تعیین کرد. بر این اساس، نرخ ارز مورد نیاز برای مخارج حج تمتع سال جاری حدود ۳۹۰۰۰ تومان (ارز نیمایی) محاسبه خواهد شد. با توجه به اینکه نرخ ارز در بازار آزاد بیش از ۶۰ هزار تومان است، این به این معنا است که حجاج نیمی از ارزش ارز را از بیت المال و جیب ۸۵ میلیون ایرانی دریافت میکنند.
با توجه به اینکه بیت المال متعلق به همه مردم است، به زبان ساده، دولت دست در جیب میلیونها ایرانی فقر اعم از کولبر، سوختبر، یتیمان، زنان بیسرپرست و … زده تا برای مثال به یک بازاری ثروتمند در منطقه یک تهران کمک هزینه بدهد تا به حج برود و مناسک دینی را به جای آورد.