شب شاه‌جهان:این نشست در ساعت پنج بعدازظهر چهارشنبه دهم اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۴ با سخنرانی محمّدحسین پاپلی یزدی، محمّد پروین گنابادی، کمال‌الدین ناصری، زهرا قلیچی‌پور و علی دهباشی در آمفی تئاتر دانشکدۀ هنر در دانشگاه بجنورد برگزار می‌شود.

هشتصد و سی و پنجمین شب از شب‌های بخارا به پاسداشت شاه‌جهان، که بلندترین قلۀ استان خراسان شمالی و نماد ایستادگی و تنوع زیستی آن است، اختصاص یافته است. این نشست در ساعت پنج بعدازظهر چهارشنبه دهم اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۴ با سخنرانی محمّدحسین پاپلی یزدی، محمّد پروین گنابادی، کمال‌الدین ناصری، زهرا قلیچی‌پور و علی دهباشی در آمفی تئاتر دانشکدۀ هنر در دانشگاه بجنورد برگزار می‌شود.

دامنه‌های شاه‌جهان در بلندای تاریخ میزبان فرهنگ‌های گوناگون و اقوام مختلف در شهرستان‌های اسفراین، شیروان و فاروج و سرچشمه‌های آن زندگی‌بخش آبادی‌های خود بوده است.
منطقۀ شاه‌جهان از متنوع‌ترین زیست‌بوم‌های گیاهی و جانوری و از جمله پرتراکم‌ترین زیستگاه‌های پلنگ ایرانی است.
اسفراین، شهری کهن و باستانی با پیشینه‌ای پرفراز و نشیب و تاریخی پرآشوب، در دامنه‌های جنوبی شهری بود که قباد پادشاه ساسانی به دلیل سرسبزی و آب و هوای خوبش آن را مهرگان (مهرجان) نامیده بود. این شهر زمانی جولانگاه مقدونیان، در دوران جانشینان اسکندر در تصرف سلوکیان و بعدها در زمان صفویه مورد تاخت و تاز ازبکان بوده و در حدود سیصدسال پیش – کمی قبل از روی کار آمدن نادرشاه – توسط افاغنه ویران شده است. آنچه امروز به نام اسفراین می‌شناسیم بخشی از ایران کهن است که چون بسیاری از نقاط دیگر آن، تاریخی خونبار را از سر گذرانیده است.
نام اسفراین همواره با شهر بلقیس – دومین بنای خشتی ایران – همراه است اما در دامنه‌های جنوبی کوه شاه‌جهان در محدودۀ بام و صفی‌آباد شهری زیرزمینی به نام جهان‌بان نیز وجود دارد که کمتر مورد توجه بوده است؛ با پیشینۀ تقریبی ۸۰۰ ساله و دارای تونل‌هایی پیچ‌ در پیچ به طول تقریبی ۲۰ کیلومتر که شامل اتاق‌ها و راهروهایی است که چند روستا را به هم وصل می‌کرده است.

کیلومتر ۵ جاده بجنورد- اسفراین، دانشگاه بجنورد، آمفی‌تئاتر دانشکدۀ هنر