پیشنهاد فعالان مدنی به مسئولان: از خانواده‌های شاکی پرونده ایرانشهر تقدیر کنید قربانیان زیادی تاکنون سکوت کردند و به متجاوزان اجازه دادند که رفتارشان را تکرار کنند

«جسارت این زنان و خانواده‌هایشان ستودنی است. باید به آنها مدال شجاعت داد.» این را توران حمل‌زهی فعال اجتماعی با سابقه در ایرانشهر  درباره قربانیان تجاوز در ایرانشهر به خبرنگار اجتماعی ایانا گفت: « پیش از این همیشه زنان قربانی اول و آخر هر فاجعه‌ای بودند .»  چند ثانیه سکوت می کند و در این میان انگار  خشم یا بغضی را فرو می خورد. «همه این سکوت‌ها از ترس آبرو است، ببینید آبرو چقدر در زندگی این مردم موضوعیت دارد که حاضرند قربانی شوند اما آبرویشان نرود. همین سکوت باعث شده که ما حالا در ایرانشهر یک باند متجاوز داشته باشیم.»

او که خانواده یکی از قربانیان اصلی تجاوزهای اخیر در ایرانشهر را از نزدیک می‌شناسد توضیح می‌دهد که این خانواده با وجود همه‌ی این نگرانی‌ها بازهم در مورد فاجعه‌ی پیش آمده در ایرانشهر به مقامات قضایی شکایت کردند، ادامه داد: « خیلی شجاعت می‌خواهد که یک خانواده در محیط سنتی ایرانشهر این تصمیم را بگیرند، آن هم به عنوان اولین نفر. تا اینجای کار خانواده این دختر حمایت زیادی از فرزندشان کرده‌اند. اصلی‌ترین موضوع هم همین است . مطمئن باشید اگر دختران دیگری که مورد تجاوز قرار گرفته‌اند هم از سوی خانواده حمایت خانواده شده بودند امکان نداشت سکوت کنند و یا الان ما نگران حذف فیزیکی آنها باشیم.»

به گزارش خبرگزاری ایانا، توران حمل‌زهی سالها است که در ایرانشهر در حوزه زنان فعالیت می کند، او در این سال ها اتفاقات زیادی را به چشم دیده که هیچ کدام رسانه ای نشده اند. اما حالا خوشحال است که یک نفر جسارت به خرج داده و ماجرا را پی گیری می کند: « این اتفاق برای زنان زیادی افتاده، خیلی از آنها را از نزدیک می‌شناختم. هنگام تجاوز از بعضی از آنها فیلم گرفته شده بود. متجاوزان قربانیان را تهدید می‌کردند که اگر موضوع را به کسی بگویند فیلم را منتشر می‌کنند، از همین طریق هم تا مدت‌ها از خیلی زنان اخاذی می‌کردند و زنان هم از ترس آبرو مجبور به باج دادن به آنها بودند. اما ما در همه‌ی این سالها با شناسایی قربانیان خیلی از زنان را  تشویق کردیم تا موضوع را پنهان نکنند. بعضی از آنها همسر و فرزند داشتند و از ترس از دست دادن زندگی مشترک راضی نمی شدند تا سرذانجام با حمایت‌های انجام شده روش خود را تغییر دادند.»

البته او با اشاره به فاجعه‌ی ایرانشهر ادامه داد: «مواردی هم بوده که بعضی زنان موضوع را به خانواده گفته‌اند اما متاسفانه حمایتی صورت نگرفته . در بهترین حالت آن خانواده شهر را ترک کرده‌اند. و یا حتی در مورادی هم به احتمال زیاد حذف فیزیکی کرده‌اند.»

این فعال اجتماعی حذف فیزیکی قربانیان در مورد حادثه‌ی جدید ایرانشهر گفت: در مورد اخیر هم این یکی از نگرانی‌های اصلی فعالان حذف فیزیکی قربانیان است. متاسفانه با وجود اعتراف متهم اما ما نمی‌دانیم بقیه این دختران  کجا هستند و چه اتفاقی برای آنها افتاده. نمی‌دانیم حرفی از تجاوز به خانواده هایشان زده‌اند یا نه! حتی مطمئن نیستیم که آنها الان زنده باشند.»

حمل زهی از برنامه‌ریزی سازمان‌های مردم نهاد برای حمایت از خانواده‌ها خبر داد و گفت: « شاید پس از مدتی این اتفاق برای مردم عادی و در فضای مجازی از تب و تاب بیفتد اما فعالان اجتماعی تا آخرین لحظه پیگیر این پرونده خواهند بود چرا که این اتفاق با سرنوشت دختران ما گره خورده. اگر از آن بگذریم شاید بازهم تکرار شود. همانطور که تاکنون هم تکرار شده است».

او با اشاره به وضعیت سنتی و فرهنگی ایرانشهر و مناطقی شبیه این شهر به مسوولان پیشنهاد کرد: « ما در تلاشیم تا با مسئولان شهر و استان دیدار داشته باشیم چرا که آنها باید ما را به عنوان بخشی از جامعه که در این مورد مسئولیت دارند به رسمیت بشناسند. آنها باید در موارد این چنینی از فعالان مدنی و اجتماعی مشاوره بگیرند تا بتوانند با هم فکری و مشورت کارشناس‌های محلی موضوع را سازگار با محیط حل کنند»