سخنی با همشهریان گرامی بر گرفته از مجله پیک تربت              ((کاظم خطیبی ))

با سلام به دوستان عزیز مطلبی را با تاریخچه اجرای سرودتربت حیدریه آغاز کنم  که در سال۱۳۸۹ همزمان با آغاز دوره نمایندگی حجت الاسلام  حاج  شیخ محد علی رضایی نماینده محترم مردم تربت حیدریه /زاوه و محولات . استانداری خراسان رضوی با هماهنگی اداره ارشاد اسلامی خراسان مبتکر ساخت سرودی برای هریک از شهرهای خراسان رضوی که در واقع نمادی از وضعیت تاریخی،فرهنگی ، اجتماعی و اقتصادی  هر شهر بود گردید .بر این اساس مقررشد پس از ساخت این سرود در شهرستانها در هر مراسم رسمی در شهر می باید این سرود بعنوان آغاز هر برنامه اجرا و پخش گردد .

 براین اساس ادارات شهرستانها از جمله فرهنگ و ارشاد اسلامی تربت حیدریه هم پیگیر این موضوع گردید .

 در ابتدا اداره ارشاد اسلامی تربت حیدریه هم از طریق هنرمند موسیقی ما آقای احسان انوریان مجری این کار گردیدند . ایشان به اتفاق دوستانشان  و با همکاری آقایان محمد جهانشیری شاعر  و حمید حیدری خواننده  شروع به ساخت آهنگی برای سرود شهرستان تربت حیدریه  نمودند .البته در ابتدا مورد تایید اداره کل ارشاد خراسان قرار نگرفت  و قرار شد روی این موضوع بیشتر کارشود ودراین خصوص  با توجه به پیگیریهای زیاد ی که ازطریق دوستان از جمله اینجانب و آقای دکتر محمد رضا خسروی نویسنده کتاب جغرافیای ولایت زاوه بعمل آمد برآن شدیم که موضوع را  با هنرمند همشهریمان  آقای استاد کیوان ساکت  در میان بگذاریم ودر این باره  جلساتی هم در دفتر ایشان داشتیم . با توجه به شعری که توسط دکتر  محمد رضا خسروی  که بیانگر تاریخچه و پیشینه تاریخی شهرستان تربت حیدریه بود ، و آهنگی  هم برای  این سرود تو سط استاد ساکت  ساخته شود . همچنین  اقای سالار عقیلی و گرو ه کُر  آنرا اجرا نماید.

اقای ساکت بخاطر شهرتربت حیدریه  زادگاه پدرشان  و همچنین بخاطر درخواست حاج آقای رضایی که در آن سال نماینده  مردم تربت حیدریه در مجلس شورای اسلامی  بودند گفت من مبلغ ساخت آهنگ را نمی خواهم ولی هزینه بقیه شامل خواننده و کُرو محل اجرا را باید تامین نمایید .که  هزینه  پیشنهادی برای آهنگ و اجرای کامل  سرود حدود ۱۵ میلیون تومان  برآورد گردید لازم به یاد آوریست که هزینه ها شامل خوانندگی آقای سالار عقیلی که معمولا از هنرمندان با کیفیت و گرانقیمت  است و گروه کُر و سالن وهمچنین استادان پور عطایی و عسکریان که می بایست از شهرستان برای اجرا به تهران می آمدند آنهم با کهولت سن  بهر حال در آن موقع داره ارشاد خراسان این هزینه را تقبل نکرد و حتی اقای ساکت گفت من که هزینه ای برای خودم نمیخواهم و دوستان را راضی میکنم با حد اقل قیمت یعنی  حدود ۱۲ میلیون کار را اجراکنیم  ولی ا داره ارشاد مشهد و  در نهایت مسئولین تربت حیدریه  مواففت نکردند  بنا براین  استاد ساکت به لحاظ اینکه  استادان پور عطایی و عسکر یان که هردو در وضعیت مناسبی نبودند .میگفت میترسم این استادان را از  دست بدهیم لذا  سعی داشت این ‌کار فاخر را برای گروه خودشان  اجرا کنند  ودر تالار وحدت ( رودکی قبلی ) به  اجرا گذاشت که  خیلی هم مورد استقبال قرار گرفت و کاری ماندگار گردید البته استاد ساکت مدت مدیدی با ادراره ارشاد اسلامی خراسان رضوی از نظر توضیحات شعری در گیر بودند ولی متاسفانه به جایی نرسید  در نهایت  اداره ارشاد تربت حیدریه  در آن موقع با پرداخت  مبِلغ ۵ میلیون تومان به گروه موسیقی  اقای احسان انوریان سرود ایشان را پذیرفت ،  که خیلی با آن کار متفا ت است چون کار کیوان ساکت بر اساس یک تفکر علمی موسیقایی و شناخت ملودیهای قدیمی و تاریخی در موسیقی مقامی منطقه خراسان تهیه شده بود  و ایشان اسرار داشت که استادان پور عطایی و عسکریان با نواختن تار خود ریشه های تاریخی موسیقی غمبار خراسان می توانند این حس  را به شنونده منتقل نماید .و اصولا موسیقی منطقه تربت حیدریه در نغمه  دشتی می باشد و همه این موارد را در نظر گرفته بود که با توجه به مفهوم شعر استاد خسروی و نوای گوش نواز این ملودی موجب انتقال این حس به شنونده می شد که دارای تاثیر گذاری ماندگاری بود .(جالب است بدانیم اگر آن کار را در حال حاضر بخواهیم اجرا هزینه در حدود ۱۵۰ میلیون تومان در بر خواهد داشت ).

ولی متاسفانه انجام نشد جالب است بدانیم آن چیزی که موجب بالندگی و پیشترفت یک قوم و یا مردم یک منطقه میشود توجه به فرهنگ و شناخت تاربخی آن محل می باشد  و باید به پذیریم که ما در این مورد چه در گذشته وحتی در حال حاضر کم کاری کرده ودر تمام موارد علت وریشه عقب ماندگی ما همین بی توجهی به فرهنگمان بوده که یک  گیرهای تاریخی است و به این زودی هم از ذهن و اندیشه ما زدوده نمیشود مگر با انتقال آگاهی اجتماعی که باید از خانواده شروع شود که هر کدام از ما در ساخت و توسعه دیارمان باید نقشی  داشته باشیم و مطمن باشید که دیگران دلشان برای ما نمی سوزد وقتی خودمان بفکر شهرمان نیستیم وقتی همشهری عزیزمان آقای حاج محمود ثباتی با پیشنهاد و پیگیری محقق تاریخ کشاورزی استاد محمد حسن ابریشمی اقدام به ساخت مدرسه شبانه روزی استعدادهای درخشان مینماید و کل هزینه از صفر تا صد را هم پرداخت میکند ودر شهر متاسفانه به به توصیه مسئولان شهرمان نام این ایشان را  تغیر داده  و بنام شهید بهشتی میگذارند معنی آن اینست که ما از کسانیکه میخواهند در جهت آگاهی و پیشترفت دیارمان بما کمک نمایند حمایت نمیکنم آیا معنی غیر از این دارد و یا مرحوم محمد باقر فیاض که هزینه ساخت و برقراری کتابخانه در محل باغ ملی را عهده دار میگردد و حتی تمام کتابهای گرانبها و نفیس خود را از تهران به تربت حیدریه منتقل مینماید متاسفانه بازهم نام  کتابخانه  محمد باقر فیاض را هم بنام شهید بهشتی انتخاب میکنند و این امر ادامه دارد کسی منکر ارزش شهید بهشتی نمی باشد و خیلی از خیابانهاو مدارس بنام ایشان منظور شده ایا ما نباید به شکلی از کسانیکه در بالا بردن سطح فرهنگمان نقش پر رنگی دارند  قدر دانی کنیم .

ولی متاسفانه این نگرش هنوز در شهر ما وجود دارد و کارگزاران نظام شهری و مسئولان این موارد را بخوبی برنمی تابند حدود یک قرن است که خیابان اصلی شهرمان بنام شاعر بزرگ کشورمان ابولقاسم فردوسی بوده و فاصله  ما تازادگاه و مقبره وی حدود  ۱۵۰ کیلومتر می باشد تغیر نام نصف  این خیابان به نظرم جفا به سردار سلیمانی میباشد چون روانشاد سردارقاسم سلیمانی  انسانی مهربان ،مردعمل و مورد احترام مردم کشور ما بودند ولیاقت بیشتری داشتند که بجای نام گذاری یک آزادراه و یا یک بلوارورودی شهر فقط بسنده کنیم به یک خیابانی کوتاه ولی قدیمی و خاطره انگیز که حتی  با روحیه سرار شهید سلیمانی که نقش مثبتی در امنیت  کشور های منطقه و ایرانمان  داشته  منافات دارد.قدر دانی از این شهید به نظرم فراتر از این کار است و تازه ما با این کار داریم کسی که مورد احترام اهالی فرهنگ وادب کشورمان هم هست بی توجهی میکنیم این موارد موجب بی توجهی به فرهنگ جامعه است و آیندگان در باره ما قضاوت خوبی نخواهندداشت  شخصیت و عملکرد فرهنگی فردوسی بگونه ایست که در طول تاریخ مظهر ایران دوستی و صلح و دوستی بین ملتها بود ه و آوازه جهانی دارد  بهر حال آنچه که مسلم است مهم نیست که لحظات عمر ما چگونه میگذرد ولی خیلی مهم است که ما چه نقشی در زندگی برای آیندگان داشته ایم .

یادتان هست چند سال پیش شورای شهر تربت حیدریه قراربود میدان اصلی شهر نزدیک مسجد جامع را تخریب کند ودرختان کاج را قطع کند خوشبختانه با توجه به هماهنگیهای بعمل آمده این مورد متوقف شد بعضی وقتها تصمیمات کارشناسی نیست و سلیقه ای می باشد ایکاش مسولان شهرما هم قدری در این موارد درنگ نموده و بعد اقدام نمایند  تربت حیدریه شهری تاریخی و دارای قدمت زیادی می باشد و تمام کسانیکه در این دیار خدمتی کرده اند ماندگار شده از جمله زنده یاد اسحاق خان قرایی که با ساخت بناهای مفیدی که ازجمله آب انبار شیر چارسو وساخت شهر سازی جدید در آن موقع از خود  به یادگار گذاشته نامش همیشه زنده است  حاج محمد امین وروانشاد حاج محمد ابراهیم طبسی از خودشان سازه هایی به جا گذاشتند و یاشهردار قره گزلو که باغ ملی را ایجاد کرد  تیمسار محتشمی که در یک مقطعی واقعا امنیت را به تربت حیدریه برگرداند ودر این اواخر اقای اردشیر ریاحی که مجری طرح پیشکوه بود و یا آیت اله حاج آقای معصومی که دانشگاه آزادرا ساخت و تجهیز نمود. همچنین در دوره نمایندگی حجت الاسلام والمسلمین حاج شیخ محمد علی رضایی خدمات ماندگاری از جمله  دوبانده شدن جاده تربت مشهد( جاده مرگ ) و گسترش  فضای دانشگاه دولتی تربت حیدریه  از طریق موافقت تحصیل زمین از منابع طبیعی  به حدود ۳۵ هکتار برای  توسعه این دانشگاه در آینده  که متاسفانه با بی توجهی مسئولان فعلی دانشگاه این مهم کسب نگردید . همچنین توسعه دانشگاه علوم پزشکی و تشویق خیر محترم حاج احمد بلبل به ساخت کلنیک تخصصی  احمدیه تربت حیدریه که بجا ماند ، برگزاری از بزرگداشت زنده یاد استاد محمد قهرمان  شاعر توانای دیارمان در تربت حیدریه .در اینجا لازم است به گفته خانم فرشته خدابنده شاعر همشهری مان  از خدمات جناب آقای مهندس توکلی زاده   مدیر عامل محترم شرکت سیمان زاوه که در برگزاری یک همایش فرهنگی  با هماهنگی شاعران ، هنرمندان در پیشکو هزینه های آنرا تقبل نمودند قدر دانی نمایم البته  خانم فرشته خدابنده هم درهمایش قهرمان و پیشکوه نقش موثری داشتند بهر حال از همه عزیزانی که بهر شکلی قدمی در راه توسعه دیارمان برداشته ویا در آینده بر خواهند داشت .سپاسگزاری مینمایم .امیدواریم در آینده هم ما خیرین فرهنگی هم داشته باشیم تادر جهت اتحاد و پیوستگی جامعه اتفاقات میمونی بیفتد انشااله .

مطالب مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *