ریشه های عقب ماندگی دیارمان را دریابیم :وقتی قرار نیست هیچ اتفاقی بیفتد…

مبحث ارتقا سطح شهرستان تربت حیدریه , جذب سرمایه گذار , توجه به استعدادهای بومی و … مبحث تازه ای نیست که برای شما خواننده محترم مطرح شود .

نکته سوال برانگیز این مساله اینجاست که : با وجود اینکه  موضوع ارتقا و پیشرفت شهرستان از دیرباز تا کنون دغدغه همه اقشار و گرو ها بوده و یا محفلی نیست که با هر غرض! و هدفی برگزار شود و در آن نقشه راه اعتلای شهرستان مورد بحث و بررسی قرار نگیرد .  اما ! چرا هیچ اتفاقی نمی افتد ؟

شاید بتوان  جواب این سوال  را با طرح موضوعی واقعی تا حدودی مشخص نمود :

کشتارگاه دام تربت حیدریه سالها قبل از پیروزی انقلاب اسلامی در مکان فعلی آن واقع در ابتدای جاده تربت حیدریه –  خواف فعالیت خود را آغاز نموده است و در حال حاضر با ظرفیت حدود ۳۰۰ کشتار در روز  به شکلی نیمه صنعتی مشغول کار می باشد . معضلات و دردسرهای آنچه در مکان فعلی کشتارگاه می گذرد را  فقط کارشناسان و خبرگان بهداشت و تغذیه و نیز فعالان عرصه تولید پروتین دامی می دانند و بس!

مشکلات و معضلاتی که  تنها با راه اندازی کشتارگاه صنعتی جدید قابل حل و فصل می با شد. در سالهای اخیر تقریبا تمامی شهرهای استان توانسته اند نسبت به راه اندازی کشتارگاه  صنعتی منطبق با نیاز روز گامهای موثری بر دارند .

در تربت حیدریه  با گذشت حدود شش سال از اولین جلسات آغاز فرآیند ساخت کشتارگاه صنعتی با مشارکت بخش خصوصی , سرانجام حدود دوسال پیش  با  پیگیری و عظم جهادی  تمامی مسئولین امر بالاخره  موضوع ساخت کشتارگاه صنعتی با حضور تنها مدعی و سرمایه گذار آن صورتی جدی ترازآنچه که بود به خود گرفت  . حال با گذشت مدتهای مدید متاسفانه باید گفت علیرغم تمام حمایتها و  رفع تمام موانع موجود, کشتارگاه جدید فقط در حد صدور مجوز و با امید راه اندازی در یک مکان فرضی  باقیمانده است .

در این میان چند سرمایه گذار مختلف با بسته های پیشنهادی متفاوت و قابل بررسی آمادگی خود را برای به مقصد رساندن این کشتی به گل نشسته اعلام  نموده اند . اما اصرار مسئولین محترم بر حمایت از سرمایه گذار قبلی  و استناد بر مجوزی که فقط صادر گردیده و هیچ نتیجه ای در بر نداشته سبب گردیده تا موضوع کشتارگاه صنعتی شهرستان تربت حیدریه مانند بسیاری از طرح های صنعتی این شهرستان مظلوم همچنان بر زمین بماند .

جالب است که تک تک کسانی که در این مقوله تاثیر گذار و تصمیم ساز هستند بر این واقعیت صحه می گذارند که احداث و شکل گیری کشتارگاه جدید با توجه به شواهد و شرایط موجود نه تنها دور از دسترس که غیر قابل دسترس خواهد بود و لا اقل به این زودی های  نمی توان به کشتارگاه جدید امیدوار بود .

لکن مجموعه این افراد وقتی قرار است در جلسه ای گرد هم آیند و مقتدرانه برای این مشکل که سالهاست به معضل تبدیل گشته چاره ای بیاندیشند , خرد جمعی توان تصمیم سازی و ارائه راه کار مناسب را در خود نمی بیند و این داستان تاییدی دوباره می گردد بر طومار عقب افتادگی این شهر همیشه مظلوم .

اینجاست که باید عاجزانه دست به دامان این بزرگواران شد و ملتمسانه گفت : احداث کشتارگاه با احداث کارخانه ذوب آهن و ورزشگاه و شهربازی متفاوت است . این مهم با سلامت خرد و کلان این شهرستان دست به گریبان است و پیگری و توجه جدی شما عزیزان را می طلبد .