مرحوم حاج سید آقا فرزند حاج سید ابراهیم حسینی بنهنگی می باشد که در سال ۱۳۰۴ در روستای بنهنگ متولد شده و در ان زمان مدرسه ای به سبک امروز نبود از این رو پدرش سید ابراهیم وی را در سن حدود هفت الی هشت سالگی به مکتب خانه فرستاد تا در آنجا خواندن قرآن و سایر کتب را بیاموزد و چون نوشتن آموزش ندیده بود فقط در حد امضاء می توانست بنویسد. پیشه پدرش سید ابراهیم کشاورزی و دامداری بود و سید آقا نیز مانند پدرش به این شغل تا پایان عمر ادامه داد. پدر سید آقا (سید ابراهیم) در روستاهای بنهنگ ، ضیاالدین علیا و قجاق رخ صاحب اب و زمین بود و چون کشاورزی آن زمان با نیروی بدن و استفاده از حیوانات صورت می گرفت زحمت این کار فراوان و درآمد آن اندک بود و مردم به سختی زندگی می کردند.مرحوم سید ابراهیم آب و زمین روستاهای ضیاالدین و قجاق را به دهقانان داده بود تا به رسم آن زمان در زمین کشت و کار نمایند و پس از برداشت حق الزحمه خود مابقی را به مالک بدهندو زمین و آب روستای بنهنگ را خود و مرحوم سید آقا و برادرانش کاشت و برداشت می نمودند.در سال ۱۳۴۲ محمد رضا شاه پهلوی لایحه ای شش ماده ای به کمک مجلس آن زمان به نام انقلاب سفید شاه و ملت به تصویب رساند که طبق آن زمین از آن کسی هست که روی آن کار می کند و اراضی ضیاالدین را به عنوان ریشه به دهقانان دادند.مرحوم سید ابراهیم که درآمد حاصل از این اراضی را صرف امور خیر می نمود حق و حقوق دهقانان را به آنان پرداخت نمود و ملک را آزاد نمود و از آن پس زحمت کشت و کار این اراضی هم را خود و فرزندانش متحمل شده و درآمد آن را صرف امور خیر همچون ساخت آب انبار ، حمام ، مسجد ، جاده ، آبیاری زمین های افرادی که فاقد آب بودند ، آب دار نمودن آب انبارها و …. می نمود. از جمله آب انبار های ساخته شده توسط آن مرحوم آب انباری معروف به حوض حاجی آقا می باشد که آثار و بقایای آن داخل یکی از زمین های آن مرحوم واقع در روبروی بیمارستان امام حسین هنوز باقی و به عنوان آثار تاریخی قابل رویت می باشد. پس از در گذشت مرحوم سید ابراهیم فرزندش حاج سید آقا نیز راه پدرش را ادامه داد که از جمله این اقدامات می توان به واگذاری زمین جهت ساخت مسجد امام حسن مجتبی (ع) در روستای ضیاالدین ، ساخت حسینیه سید الشهداء در روستای بنهنگ و واگذاری حدود هفت هکتار زمین جهت احداث بیمارستان امام حسین به دانشگاه علوم پزشکی تربت حیدریه و …. می باشد. اینجانب سید حسین حسینی نیز جهت زنده نگهداشتن نام و یاد پدر بزرگم حاج سید ابراهیم و پدرم حاج سید آقا اقدام به ساخت دو نمازخانه در دو دبیرستان داخل شهر تربت حیدریه و کمک به ساخت نمازخانه در مدرسه روستای بنهنگ و کمک به افراد نیازمند ، شرکت در تامین هزینه دانش آموزان نیازمند و تامین داروی بیماران نیازمند و تامین اجاره مسکن چند خانواده نیازمند و نصب چندین آبسرکن و خرید تجهیزات جهت مراکز درمانی در حدی که برایم ممکن بوده نموده ام. در پایان شایسته نمی دانم این مطالب را ذکر کنم ، چون از من معرفی خواستید داخل ریا شدم. و من الله توفیق سید حسین حسینی بنهنگی
