گزارش جشن تولد ۸۴ سالگی استاد احمد نجف زاده به تاریخ چهارشنبه ۱۴۰۰/۰۸/۱۹ به قلم شاعر همشهری خانم نسرین زبردست
در زندگی هر انسان لحظات خاطره‌انگیز فراوانی وجود دارد که گاه در تلاطم گذر زمان و آمد و شدِ روزها کم‌کم رنگ فراموشی به خود می‌گیرد و نقش آن از چهره‌ی ذهن و ضمیر آدمی پاک می‌گردد اما بسیار بوده‌اند انسان‌هایی که با مهر و خرد جمعی خود لحظات گریزپای زندگی را به کوچک‌ترین بهانه‌ای در کنار یکدیگر به شادی گذرانده و خاطراتی به وسعت یک جمع رقم زده‌اند.
بدین ترتیب گاه در قلب تپنده‌ی زندگی، رویدادهایی خلق می‌شود که شیرینی یاد آن، در زیر دندان جان انسان باقی می ماند و جای پای آن دیرتر از لوح سپیدرنگ یادها و خاطره‌ها رخت برمی‌بندند.
شاید یکی از این شب‌های به یاد ماندنی برای اهالی شعر و ادب شهرستان تربت حیدریه هجدهم آبان ماه ۱۴۰۰ باشد. شبی که تلاقی آن با سالروز ولادت استاد نجف زاده، از پرچمداران شعر و ادب شهرستان موجب شد بچه‌های باصفای انجمن شعر قطب بار دیگر با صمیمیت و اخلاصی مثال‌زدنی دور هم جمع شوند و جشن تولد ۸۴ سالگی استاد را در اقامتگاه بومگردی تهمینه برگزار کنند و این‌چنین با نواختن موسیقی و پیشکش کردن سروده‌های خود در وصف استاد، خاطره‌ی گروهی و به یادماندنی دیگری خلق نمایند.
در این مراسم علاوه بر شعرخوانی و اجرای موسیقی توسط گروه‌های هنری، استاد نجف زاده نیز با صدای دلنشین خود، حاضران را مهمان یکی دیگر از غزل‌های زیبای حافظ کردند. بدین ترتیب، یک جشن تولد دیگر با توزیع کیک، نغمه‌ی ساز و عکس‌های یادگاری که یک پس از دیگری گرفته می شد به پایان رسید .
«آدری هپبورن» می‌گوید:«بهترین چیزی که در زندگی می‌توان نگاه داشت، یکدیگر است». پس زنده باد همین صفاها، صداقت‌ها و صمیمیت‌ها که صدای پای آن در گذرگاه زمان برای آیندگان به یادگار می ماند.
بااحترام: نسرین زبردست
تولد اقای نجف زاده
تولد اقای نجف زاده
