میدل ایست آی تحلیل میکند چرا جنگ امریکا با ایران یک فاجعه خواهد بود؟(عسل راد؛ مدیر تحقیقات شورای ملی ایرانی)
فرارو- عسل راد؛ مدیر تحقیقات شورای ملی ایرانی – امریکایی است که در آنجا بر روی تحقیق و نگارش مقالات و گزارشهای مرتبط با مسائل سیاست ایران و روابط ایران و امریکا کار میکند. مقالات تحلیلی او در نشریاتی، چون نیوزویک، نشنال اینترست، ایندیپندنت و فارین پالیسی منتشر شده اند. او در سال ۲۰۱۸ میلادی مدرک دکترای خود را در رشته تاریخ خاورمیانه از دانشگاه کالیفرنیا دریافت کرد و تز پایان نامه اش را در قالب کتابی تحت عنوان “وضعیت مقاومت: سیاست، فرهنگ و هویت در ایران مدرن” توسط انتشارات دانشگاه کمبریج در سال ۲۰۲۲ میلادی چاپ کرده است.
به گزارش فرارو به نقل از میدل ایستای، در سپتامبر ۲۰۰۲ میلادی “بنیامین نتانیاهو” نخست وزیر وقت اسرائیل در مقابل نمایندگان کنگره شهادت داد تا از فشار دولت بوش برای حمله آمریکا به عراق حمایت کند.
شش ماه بعد، ایالات متحده به طور غیر قانونی به عراق حمله کرد، هیچ سلاح کشتار جمعی پیدا نکرد و دههها خشونت و جنگ را در منطقه به راه انداخت.
اکنون اسرائیل از همان کتاب بازی برای اعمال فشار بر امریکا به منظور تشویق آن کشور برای اقدام نظامی علیه ایران استفاده میکند. همزمان صداهای جنگ طلب در ایالات متحده به پرزیدنت بایدن فشار میآورند تا وعده کارزار پاسخگویی عربستان سعودی را زیر پا بگذارد و پیمانهای امنیتی بیش تری را با سعودیها مشروط به “عادی سازی” روابط ریاض با اسرائیل دنبال کند.
با این وجود، این استراتژی نیاز به گنجاندن ایران به عنوان یک قدرت مرکزی در منطقه را در ساختار امنیتی آن نادیده میگیرد. هم چنین، این استراتژی گفتگوی مداوم بین بازیگران دولتی و پیشرفتهای حاصل شده را نادیده میگیرد.
درخواستها برای اعمال سیاست صرف اعمال فشار بر ایران به جای جستجوی صلح واقعی خطر تشدید تنش را افزایش میدهد که خود میتواند ایالات متحده را در یک جنگ ابدی دیگر گرفتار سازد. تقریبا ۲۰ سال پس از حمله به عراق معمولا از آن جنگ به عنوان یک اشتباه تاریخی در سیاست خارجی ایالات متحده یاد میشود.
با این وجود، برای درک این موضوع که جنگ با ایران اشتباهی بسیار بدتر خواهد بود نه تنها به دلیل پیامدهای آن بلکه به سبب وجود یک جایگزین صلحآمیز واضح نیازی به آینده نگری نداریم.
برانگیختن ترسها
درست مانند مورد عراق، تندروها در ایالات متحده و اسرائیل سعی کرده اند به ترس از تسلیحات هستهای احتمالی ایران را برای توجیه جنگ احتمالی دامن بزنند.
در واقع، به مردم گفته شده است که ایران برای چندین دهه در آستانه ساخت سلاح هستهای قرار داشته است. این در حالی است که تهدید احتمالی ایران در حال توسعه سلاح هستهای در نهایت از طریق دیپلماسی حل شد.
علیرغم مخالفت شدید اسرائیل و حامیان جنگ طلب آن کشور در ایالات متحده در دوره زمامداری اوباما، ایالات متحده و ایران به همراه جامعه بین المللی در سال ۲۰۱۵ به توافقی مهم با عنوان برجام دست یافتند.
برجام نظارت بین المللی و دسترسی بی سابقه به برنامه هستهای ایران را به همراه داشت و محدودیتهای سختی را برای تضمین این که ایران نمیتواند برنامه اش را تسلیحاتی کند در ازای رهایی اقتصادی آن کشور از تحریمها اعمال کرد.
نه تنها آژانس بینالمللی انرژی اتمی مکررا گزارش داد که ایران به توافق پایبند است (حتی پس از آن که دولت ترامپ در ماه مه ۲۰۱۸ میلادی از توافق خارج شد و با اعمال مجدد تحریمها مفاد آن را نقض کرد) بلکه پرزیدنت بایدن نیز شایستگیهای برجام را در کارزار انتخاباتی اش تایید کرد و تاکید نمود که این ترامپ بود که از توافق خارج شد نه ایران.
علیرغم اذعان بایدن به این واقعیت و سالهایی که او برای سرزنش کردن سیاست شکست خورده دولت سابق در قبال ایران سپری کرد دولت اش اساسا سیاستهای سلف خود را حفظ کرده است از جمله تحریمهایی که هم چنان مانع از جریان کالاهای بشردوستانه به ایران در میانه کرونا شده اند و نام سپاه که کماکان در فهرست سازمانهای تروریستی خارجی آمریکا قرار دارد.
یک جنگ فاجعه بار دیگر