ستم به نیمه‌یی از پیکره‌ی انسانیت،یک مسئله و مشکلی است که به صورت عمودی به دیرینه‌ترین روزگارها می‌رسد و از نگاه افقی، در سراسر جهان خاکی امتداد می‌یابد. این نکته، به عنوان انسان از سویی و به عنوان ایرانی از سوی دیگر همواره در ذهن من نیز، به مانند درصد مهمی‌از دیگر آدمیان، جا خوش کرده است.
امیدوارم این نوشتار [که دارای دستمایه یی تاریخی ست]، مورد توجه بانوان و دختران گرا‌‌می‌میهن ما، به ویژه کوشندگان آنان، قرار گیرد و با تکیه به واقعیت‌‌‌‌ها، راه پرخطر دستیابی به مقام والاتر و باارزش تر را بسپارند و ملت تاریخی و فرهنگ آفرین ما را بیش از این که هست سربلند سازند.
ناصرالدین پروین (زادهٔ ۱۳۲۴ در تهران) پژوهشگر تاریخ و فرهنگ معاصر و روزنامه‌نگاری ایرانی است.
زندگی
پروین دانش‌آموختهٔ رشته روزنامه‌نگاری دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران است (رشته یی که چندی بعد حذف شد). پروین در سالهای دانشجویی لیسانس که به سال ۱۳۴۹ خ خاتمه یافت، رییس روابط عمومی کشتیرانی ملی آریا (کشتیرانی جمهوری اسلامی بعدی) و همکار تلویزیون ملی ایران بود. پس از فارغ‌التحصیلی، به استخدام سازمان تلویزیون ملی (که بعدها رادیو هم بدان افزوده شد) درآمد و سمتهای مختلفی همچون سردبیری اخبار داخلی و مسئولیت رادیو تلویزیون خراسان را برعهده داشت. سرانجام، عضو هیئت علمی مدرسه عالی رادیو تلویزیون و سینما (دانشکده صدا و سیمای بعدی) شد و به تدریس (جامعه شناسی ارتباطی، خبر تلویزیونی، تاریخ فرهنگ ایران) پرداخت.
پروین، چهار سال پیش از انقلاب ایران، به قصد ادامه تحصیل به پاریس رفت و در آن جا دکترای علوم ارتباطی (Sciences de l’information et de la communication) را از دانشگاه پاریس ۲ و مدرک مشابهی در زمینه جامعه شناسی سیاسی از دانشگاه پاریس ۱۰ گرفت. رساله علوم ارتباطی وی، درباره «پیشینه روزنامه نگاری نوشتارهای در بیرون از ایران» بود. پس از انقلاب، با وجود تعطیلی دانشگاه‌ها، در مدرسه عالی رادیو تلویزیون (دانشکده صدا و سیمای بعدی) فعال بود و تدریس می‌کرد؛ اما افزایش موج پاک سازیهای کادرهای قدیمی، از این شغل نیز محروم گشت. اندکی بعد، به ژنو (سوییس) رفت و در آن جا با یاری مالی یکی از بستگانش «بنیاد فرهنگی محوی» را که نخستین بنیاد برونمرزی ایرانیان مقیم خارج بود تأسیس کرد که پس از ۱۴ سال به انگیزه دشواریهای مالی تعطیل شد. از کارهای عمده او در این موسسه، برگزاری هزارمین سال سرایش شاهنامه در دانشگاه کلن و هشتصدمین زادسال نظامی گنجه یی در دانشگاه لندن بود.
پس از تعطیل بنیاد یاد شده، وی همکاری‌هایش را با دانشگاه‌های سوییس روماند و همچنین آرشیو کانتون وُ (Vaud) افزایش داد. در همه این سالها، پژوهش دامنه دارش درباره تاریخ روزنامه نگاری فارسی ادامه داشت و برای دستیابی به اصل روزنامه‌ها و مدارک جنبی، به سراسر ایران، افغانستان، هندوستان، پاکستان، روسیه، تاجیکستان، ازبکستان، ترکمنستان، جمهوری آذربایجان، ترکیه، عراق، فرانسه، بریتانیا، آلمان و ایالات متحده آمریکا سفرکرد. این سفرها و هزینه‌ها را جز مبلغ یکهزار فرانک سوییس، از حقوق ماهانه خود تأمین کرده و از هیچ موسسه یا بنیادی یاری مالی نگرفته است.
پروین در مسیر پژوهش خود، با دایره المعارف ها و نشریه‌های علمی داخل ایران و بیرون از کشور نیز همکاریهای گسترده داشته است.
جهت خرید و تهیه کتاب از طریق ،موسسه و انتشارات ندای تاریخ ایران -تهران خیابان انقلاب، خیابان فخررازی، ساختمان باران، پلاک ۵۶، ورودی دوم، طبقه دوم، واحد ۲۰۶ مراجعه و یا با
