آنچه در پی آمده است ماحصل دیداری کوتاه و شتابزده از نمایشگاه اکسپو ۲۰۱۵ میلان است که بخش اول این ره‌توشه را در بخش اول ملاحظه کردید و اینک بخش دوم این تجربه را در لابلای سطورزیر می‌خوانید :
* * *
بی تردید برگزاری نمایشگاه‌های اکسپو که از آن به عنوان المپیکی در نمایش توانایی‌های توسعه ای کشورها در زمینه های مختلف نام برده می شود،در حقیقت رویدادی بزرگ برای تقویت روابط بین‌الملل و به اشتراک گذاردن تجارب آموزنده و فرهنگی در یک موضوع جهانی است .
… و شاید همین موضوع بود که حتی در آخرین روزهای برگزاری این رویداد هم اکسپو میلان همچنان پذیرای خیل بازدیدکنندگانی بود که ترنم باران هم کوچکترین خللی در انگیزه شاید دومین و سومین بازدید آنها نداشت و مشتاقانه به کنجکاوی پاویون ها می پرداختند.
برای رسیدن به پاویون کشورها باید از “خیابان جهانی” بگذری. خیابانی با ۱۵۰۰ متر طول و ۳۵ متر عرض که در حقیقت محور اصلی نمایشکاه محسوب شده و می توانی در کنار هزاران بیننده کوچک و بزرگی که از سرتاسر دنیا آمده‌اند، به تماشای معماری های چشم نواز پاویون‌های کشورهای مختلف جهان که هر یک سعی کرده اند با الهام از فرهنگ و سنت های بومی خود آنها را بیارایند، بنشی.
به هر سو که می نگری، هیاهویی از معماری های چشم نواز کشورها که هر یک به نوعی با الهام از فرهنگ و سنت‌های بومی خود آراسته شده اند، چشمهایت را پر می‌کند. آن سوتر پاویون چینی ها با تلفیقی از معماری سنتی در قالب ایده های طراحی مدرن ظاهری شبیه به امواج گندم به خود گرفته،گوشه‌ای دیگر،مالزی پاویونش را با طرح منحنی و مارپیچ، الهام گرفته از دانه جنگل استوایی برپاداشته، مکزیکی ها که غرفه‌شان را با سمبلی از بلالی بزرگ ساخته‌اند و کویت که طرحی از قایق‌های بادبانی چوبی سنتی را به خود گرفته است. همچنین پاویون مجارستان که سمبلی از کشتی نوح را با خود داشت و اتریش که پاویونش همچون جنگلی کوچک را تداعی می کرد و در جایی دیگر، پاویون ایتالیا که با موضوعیت نهالستان در مساحتی بالغ بر ۱۲۰۰۰متر مربع به شکل جنگل شهری پر شاخه بازدیدکنندگان را در کنار دریاچه مصنوعی این نمایشگاه به خود جلب می کرد.در این میان پاویون ایران هم به عنوان یکی از شرکت کنندگان در این نمایشگاه با طراحی بدیع و زیبایی، خود را به رخ بازدیدکنندگانش می‌کشید.
پاویون ایران با طراحی بی نظیری که فضایی در حدود ۲۰۰۰ متر مربع را به خود اختصاص داده بود،در جنوب شرقی نمایشگاه در یکی از بهترین موقعیت های آن در کنار کشورهایی همچون آلمان،شیلی، اتریش و امریکا قرار داشت و فرصت استثنایی را برای جذب گردشگران و معرفی توانمندی‌های کشور فراهم کرده بود
مدیر پاویون ایران در این خصوص می گوید: حضور ایران در اکسپوی میلان با تفاوت های چشمگیری نسبت به گذشته همراه بود؛چه آنکه برای نخستین بار خودمان با طراحی و مدیریت ایرانی اقدام به ساخت سالن اختصاصی کردیم.
میر ظفرجویان می گوید: مفهوم اصلی پاویون ایران که برای آن شعار “فرهنگ ایرانی – سفره ایرانی” انتخاب شد، در حقیقت بر گرفته از سفره ایرانی بوده است که در گوشه گوشه آن تصویر ایران کنونی در زمینه فرهنگ تغذیه مردم در کنار بهره‌مندی از تکنولوژی‌های روز در صنعت کشاورزی و فناوری‌های مرتبط با صنعت غذا به نمایش گذاشته شده بود.
از آنجایی که نخستین برخورد هر بازدیدکننده ای با رویکرد هر کشور در رویارویی با موضوع اصلی نمایشگاه از طریق معماری غرفه انجام می‌شود،سعی شد روح معماری ایرانی در ارتباط با طبیعت با مطالعه دقیق سایت به لحاظ اقلیمی و کاهش وابستگی به تاسیسات مکانیکی از طریق سایه‌اندازی مناسب ، تهویه طبیعی عمودی و افقی برای کاهش اثر نامطبوع گرما و رطوبت هوا و همچنین کنترل اثرات نامطلوب باران های تند در این طرح دمیده شود؛ از این رو طرح به صورت سفره ای که برای حفاظت از بازدیدکنندگان در مقابل عوامل محیطی در هوا تا شده است، به اجرا در آمد.
پاویون ایران که در دو طبقه احداث شده بود، در نگاه اول نشان می داد که در مقایسه با دیگر غرفه ها یکی از معدود پاویون های سرسبز اکسپو است که با انواع رستنی ها ، پوشش‌های گیاهی و گیاهان دارویی مزین شده و سر زندگی را به بازدید کنندگان منتقل می کرد.
این مسیر سبز بینندگان را در بدو ورود به درون سفره بزرگ ایران می کشاند تا با استفاده از تکنولوژی نمایش الکترونیک در نمایشگرهای ۱۶۵ مترمربعی لحظاتی را بیننده فیلم مستندی باشند که برآیندی از فرهنگ ، آداب و رسوم، جاذبه‌های گردشگری، صنایع دستی و موسیقی ایرانی از جمله دف نوازی زنانی که شاید نقشی متفاوت را برای آنها در ذهن رقم می زددر تلفیق باعناصر گرافیکی و فضاسازی های سه بعدی بود .
در اینجا همچنین باید به نصب سردیس هایی از مشاهیر همچون سعدی، ابن سینا، خیام و حافظ اشاره داشت که نظر بسیاری از بازدیدکنندگان را به خود جلب می کرد و به سوژه جذابی برای گرفتن عکس تبدیل می شد. البته در کنار هر تندیس تبلتبی هم تعبیه شده بود تا بازدیدکنندگان بتوانند با مراجعه با آن و با انتخاب تصاویر هر کدام از این شخصیت ها، با زندگی و شخصیت فرهنگی آنها آشنا شوند.
بخش دیگری از جذابیت‌های غرفه ایران را می‌توانستید در طبقه دیگر بیابید که در کنار عرضه اقلامی همچون زغفران،زرشک،پسته،خشکبار و غیره به عنوان اقلام صادراتی ایران، رستورانی کوچک و زیبا در فضایی با۳ حوض بزرگ فیروزه‌ای با فواره‌های کوتاهی که در اطراف آن میز و صندلی هایی برای صرف غذا وجود داشت،با طبخ و عرضه غذاهای ایرانی، به همراه عرضه شربت هایی نظیر آبلیمو و خاک شیر و همچنین شیرینی هایی مانند بامیه پذیرای بازدیدکنندگان بود.
اینجا دیگر، نه خبری از ادویه‌های کاری و غذاهای تند مکزیکی و آمریکایی بود و نه خبری از پنیرهای کشدار ایتالیایی که غذای روزانه بیشتر بازدیدکنندگان ایتالیایی الاصل اکسپو را تشکیل می‌داد. اینجا فقط غذای سنتی واصیل ایرانی سرو می شد.
از کشک بادمجان و کوفته تبریزی گرفته تا قرمه سبزی با اصالت مادربزرگ‌ها؛ برخی ها هم البته کباب و شیرین‌پلو را می‌پسندند و شاید هم دلشان می خواست ناخنکی به خورش قیمه بادمجان ایرانی بزنند.اینجا همه چیز مهیا بود تا یک غذای ایرانی بر سر سفره ایتالیایی‌ها و دیگر ملل دنیا قرار گیرد.
عذاهای لذیذ ایرانی عرضه شده در این رستوران، پای بسیاری از بازدیدکنندگان از جمله ایتالیایی ها را به این مکان باز کرده بود، به گونه ای که کمتر فرصتی می توانستی در بین روز، میزی خالی از مشتری را دید.
کنجکاوی در سفارشات غذاهای ایرانی که به سرعت برایشان سرو می شد تا بتوانند جایشان را به سایر بازدیدکنندگانی که در صف ایستاده بودند،بدهند، نشان می داد که بیشترشان از کوفته تبریزی و دلمه بادمجان ایرانی خوششان می‌آید؛ گویا گوش به گوش شنیده‌اند که پاویون ایران، غذاهایی بس خوشمزه دارد که طعمش را شاید در کمتر آشپزخانه‌ای در دنیا بتوان یافت.
شاید همین موضوع بود که اواسط خرداد، قبل از اینکه استقبال بازدیدکنندگان و صف‌های طویل در مقابل رستوران غرفه ایران در سطور روزنامه پرتیراژ ایتالیایی “ایل جورناله” جا خوش کند، به گوش «آنیزه رنتزی» همسر «متئو رنتزی» نخست وزیر ایتالیا رسیده بود و وی را بر آن داشت تا با حضور در غرفه ایران، ناهار را با غذای ایرانی به همراه دوستان خود صرف کند.
ویتوریو دلانوا معلم بازنشسته ایتالیایی هم با تمجید از طعم و مزه غذاهای ایرانی گفت: باید این غذاها به تمام مردم جهان معرفی شود.زیرا غذاهای ایرانی از اصالت بی نظیری برخوردارند.
روزانا کاستا دیگر شهروند میلانی با بیان اینکه تاکنون چندین بار به رستوران غرفه ایران در اکسپو مراجعه کرده است، اظهار داشت: از مزه تمام غذاهای ایرانی لذت بردم.
… و البته این آخرین ایستگاه قطار بازدید از پاویون ایران نبود؛چه آنکه بعد از خوردن غذا باید مجالی هم برای نوشیدن چای یا شربت‌های اصیل ایرانی که برگرفته از عرقیجات سرزمین حافظ و سعدی است،داشتید. حتی فرنی و شله زرد هم به عنوان دسر بعد از غذا آماده بود. آن طرف تر هم می توانستی با نوشیدن یک لیوان چای اصیل ایرانی با طعم زعفران، هل یا دارچین همراه با باقلوای تبریزی و بامیه این لذت را کامل کنی. خلاصه همه چیز مهیا بود تا بتوان یک ضیافت تمام عیار ایرانی را تجربه کرد وپس از آن در فرصت باقی مانده سری هم به پیشخوان های کوچکی زد که در چیدمانی زیبا به ارائه محصولات صادراتی همچون پسته،زعفران،خشکبار، زرشک و دمنوش های ایرانی در کنار تولیداتی از صنایع دستی پرداخته بودند.
استقبال از عرضه بخش کوچکی از این تعداد معدود از اقلام صادراتی نشان می‌دهد در صورتی که گام های بلندتری در جهت شناخت نیاز مصرف‌کنندگان و بازارهای جهانی برداریم، بی تردید می توانیم در توسعه صادرات غیر نفتی به موفقیت های زیادی برسیم و در این میان استفاده از موقعیت اکسپو که می‌تواند دروازه‌ای برای حضور کالاهای ایرانی در جهان باشد، فرصتی بی نظیر برای شناساندن، بازاریابی و فروش محصولات ارزشمند ایرانی است‌به نظر می‌رسد وجود چنین ویژگی‌های متمایز کننده‌ای در کنار رسم مهمان‌نوازی ما ایرانیان که نمود عینی آن را می توانستی در رفتار تعدادی از دانشجویان ایرانی مقیم ایتالیا که بخشی از امور اجرایی غرفه ایران را به عهده داشتند، ببینی،سبب شد به گفته میرظفر جویان، طی مدت برگزاری این نمایشگاه،غرفه ایران بیش از ۴میلیون بازدیدکننده داشته باشد. البته این رقم به جز دیدار بسیاری از مقام ها و شخصیت‌های مختلف از جمله وزیر صنایع روسیه از پاویون ایران در اکسپو میلان است.
این در حالی است که حتی تا آخرین روزهای برگزاری نمایشگاه ازدحام مشتاقان بازدید از غرقه ایران در حالی که باران اکسپو را می شست هم ترجیح می دادند دقایق بسیاری را با ایستادن در صف به تماشای جذابیت های ایران بنشینند .
ادامه دارد
