عصبانیت دلواپسان از اظهارات رئیس جمهور به رگبار بستن روحانی با سلاح تحریف

 
آفتاب یزد – مریم علیزاده منصوری: این روزها اوضاع بر وفق مراد اصولگرایان شده است، چرخ گردان به کامشان چرخیده است، هیئت‌های نظارت قند در دلهایشان آب کرده‌اند. از همین روی تاب اینکه کسی این خوشحالی وصف ناشدنی‌شان را برهم‌زند، ندارند و نمی‌خواهند کسی از این رویای شیرین بیدارشان کند و به هر دری می‌زنند و به هر دستاویزی آویزان می‌شوند تا برهم‌زنندگان این شادی باورنکردنی‌شان را به مرز نابودی بکشانند. برایشان هم تفاوتی نمی‌کند که این کسی که در معرض آماج حملات خود قرار داده‌اند شخص دوم 
مملکت است یا یک شهروند عادی؛ مهم این است که همانند آنها فکر نمی‌کند و درصدد بیدار کردن آنها از این رویای شیرینی است که یک هفته‌ای می‌شود در آن غرق شده‌اند. حق هم دارند بندگان خدا. چرا که تا همین چند روز پیش بازندگان پیش بینی شده رقابت‌های انتخابات مجلس دهم بودند و امروز خود را پیروز بدون رقیب میدان می‌دانند. 
به همین دلیل چشم‌هایشان را می‌بندند و دهان‌هایشان را 
می‌گشایند و کسی که درصدد ویرانی این کاخ آرزو و امل‌شان با بولدوزری به نام «اعتراض» باشد را به رگبار ناسزا و دروغ و تهمت می‌بندد. خصوصا اگر معترض به ردصلاحیت هیئت‌های نظارت، حسن روحانی باشد.
احقاق حقوق ملت، خواب دلواپسان را برآشفت!
لغو تحریم‌ها و اجرایی شدن برجام مصادف شد با ردصلاحیت بسیاری از اصلاح‌طلبان و حامیان دولت. 
از همین روی، هنگامی که رییس جمهوری قرار بود درخصوص به اجرا درآمدن برجام با مردم سخن بگوید، تمام نگاه‌ها به سویش چرخید تا سخنی نوید بخش و صریح و معترضانه نسبت به این اتفاق از زبانش خارج گردد که حسن روحانی هم به این انتظار مردمی لبیک گفت و اعلام کرد که «باید در داخل هم مدل برجام را اجرا کنیم. اطلاعات اولیه‌ای که به من دادند نیز خوشحال کننده نبود. در مرحله ثبت نام شاهد استقبال خوبی بودیم و نتایج بررسی‌های هیئت‌های اجرایی نیز امیدوارکننده بود اما اکنون برخی احراز صلاحیت نشدند که امیدواریم شورای نگهبان به آنها رسیدگی کند و اگر کسی احراز صلاحیت نشده، شورا دخالت کند و من نیز به عنوان رئیس جمهور از همه اختیاراتم در این زمینه استفاده می‌کنم.» این سخنان و همراهی روحانی با آحاد ملت ایران بارقه‌های امیدی را در دل‌ها ایجاد کرد. در آن سوی میدان اما سوت آغازی بود برای دلواپسان و برخی تایید صلاحیت شده‌ها که دست به تخریب روحانی به انحاء مختلف بزنند چراکه روحانی به دنبال احقاق حقوق بحق افراد بود و همین امر خواب شیرین این عده از دلواپسان را برآشفت. 
حمله به روحانی با سلاح تحریف
سخنان صریح و فصیح حسن روحانی در همایش استانداران، فرمانداران، معاونان و مدیران کل سیاسی و انتخابات مبنی بر اینکه « مجلس، خانه ملت است نه خانه یک جناح» و یا «مر قانون باید عمل شود نه مر سلیقه» فصلی جدید از مثنوی هفتاد من حملات دلواپسان را گشود و آنها را واداشت تا سناریوی جدید و دروغینی را به رشته تحریر درآورند و طی آن، رئیس جمهور را در مقابل شورای نگهبان قرار دهند و سخنان روحانی را حمله و هجمه به شورای نگهبان تلقی کنند. در دو روز گذشته در این سناریوی جدیدشان بر آن بوده اند تا با تحریف و دروغ پردازی رییس جمهوری را نه تنها در مقابل شورای نگهبان بلکه روبه روی کل نظام قرار دهند. تحریف، سلاحی ملموس و کاربردی برای دلواپس جماعت است و بارها هم به کمک آنها آمده است. این بار نیز دلواپسان از آن بهره بردند و سخنان روحانی را با این سلاح به گلوله بستند. بهره گیری از این اسلحه زمانی بود که دلواپسان بسیار علاقه مند به این موضوع بودند که روحانی در آن همایش مذکور بگوید که «ما به عنوان دولت اعتدال که باید قانوناً بی‌طرف باشیم، اما دلمان می‌خواهد معتدلین به مجلس بروند و این آرزوی ما است» در صورتی که رییس دولت تدبیر و امید هرگز چنین سخنی و یا حتی مشابه آن را هم بر زبان نرانده بود. همین سخن توهمی بیش از یک روز تیتر یک رسانه‌های دلواپس شده بود .
دلواپسان دروغ‌های خود را 
تحلیل می‌کنند!
طنز تلخ قضیه آنجایی است که تراوشات اذهان خودشان را تفسیر و تحلیل کرده‌اند و رییس جمهوری را با توهین‌هایشان به رگبار بسته‌اند. به طوری که یکی از آنها چنین گفته است: «با این همه اظهارات مبهم و مغایر با قانون، آقای رییس جمهور، برخی نگرانی‌ها را از برنامه‌ریزی‌های دولتی برای مهندسی انتخابات افزایش داده است. مطلبی که می‌تواند اعتماد مردم را که در اثر برگزاری باشکوه و سلامت انتخابات در همه‌ دولت‌های گذشته فراهم آمده، یک‌شبه بر باد دهد. روحانی با اظهارات نه چندان سنجیده‌ روز پنجشنبه، با سرمایه‌ای بازی کرد که دستاورد چهار دهه پاسداری و امانت‌داری جمهوری اسلامی ایران از آرای مردمی است. بدتر از همه این‌که این اظهارات با تلاش مشکوک ستاد اجرایی دولت برای تحمیل صندوق‌های الکترونیکی نه چندان ایمنِ اخذ رای به شورای نگهبان همراه شد.» یا به این سخن روحانی مبنی بر اینکه «آیا امیرالمومنین علی (ع) هم زمانی که می‌خواستند، حاکم و فرمانداری تعیین کنند، فقط به نماز شب خواندن، حضور او در نماز جماعت، پرداخت زکات و امثال اینها توجه می‌کردند و یا توانمندی، کاربلدی، مدیریت و فهم او از جامعه را نیز ملاک عمل قرار می‌دادند؟ اگر فقط عبادت و ایمان ملاک بود، چه کسی از قنبر در کنار امیرالمومنین(ع) برتر بود؟ چرا حضرت علی(ع) او را فرماندار نکردند؟ حضرت امیرالمومنین(ع) علاوه بر این ویژگی‌ها، کارآمدی و سیاستمدار بودن افراد را نیز ملاک قرار می‌دادند و حالا اگر آن فرد جایی اشتباه هم می‌کرد، حضرت او را مورد عتاب قرار می‌دادند» واکنش نشان داده‌اند و آن را چنین تحلیل کرده‌اند که: «تلاش روحانی برای غیرقابل جمع نشان‌دادن «تدین» با «تخصص و کارآمدی» و استناد به «انتصاب زیاد بن ابیه توسط امیرالمومنین» در حالی است که در حکومت امیرالمومنین هیچگاه افرادی مثل زیاد بن ابیه به عنوان «مسئول طراز و شایسته آن حکومت» و «الگو» مطرح نبوده‌اند؛ بلکه تدین و تعهد از ملاکهای اصلی و اساسی انتصابات بوده است. بنا براین اگر قرار باشد به دنبال حاکم طراز زمان ایشان باشیم باید افرادی مثل «مالک‌اشتر» را معرفی کنیم، نه زیاد بن ابیه را. حال اینکه چرا روحانی به جای مالک اشتر سراغ زیاد بن ابیه می‌رود جای سوال دارد!» حال واقعا نمی‌توان درک کرد که به جملات این رسانه باید خندید یا گریست؟!
تحریک شورای نگهبان، حنای بی رنگ دلواپسان!
مبرهن است که دلواپسان در سناریوی جدیدشان درصدد آنند تا روحانی را در مقابل شورای نگهبان قرار دهند و این هوچی گری هایشان هم به همین دلیل است. تکلیف روحانی که مشخص است و در دوسال گذشته به خوبی ثابت کرده است که بیدی نیست که به این بادها بلرزد چراکه این حمله‌ها، هجمه‌ها، دروغ‌پردازی‌ها و تحریف‌های برخی دلواپسان و رسانه‌هایشان از زمان روی کار آمدنش آش کشک خاله دولت روحانی بوده‌اند. از همین روی هم دلواپسی هایشان برای مردم لوث و تکراری شده است و بیشتر بر چهره آنها خدشه وارد می‌سازد تا بخواهد برای آنها رای جمع کند و محبوبیت بخرد. این وسط باید دید آیا شورای نگهبان تحت تاثیر این دلواپسی‌ها قرار خواهد گرفت 
یا آنکه به فراخوان ملت ایران گوش خواهد سپرد.