با یادش و به نامش. شنبه‌ها را دوست دارم؛ از روزی که به انجمن قطب می‌آیم بیشتر…
این‌جا دوستانی یافته‌ام که می‌شود با خیال تخت کنارشان نشست و از هیاهوی جهان فارغ شد. این هفته گزارش جلسه را به قلم من سپرده‌اند.
راهی کتابخانه می‌شوم، سرما به زیر پوستم می‌خزد، به این فکر می‌کنم که تنها شعر شنیدن در جمع یاران می‌تواند حریف سوز نامهربان زمستان شود.
به کتابخانه که می‌رسم دو سه نفری پیش از من آمده‌اند، بقیه‌ی اعضا نیز یک به یک از راه می‌رسند و پس از سلام و احوال‌پرسی‌های همیشگی جلسه با اجرای سرکار خانم مهدوی شکل رسمی به خود می‌گیرد.
از آن‌جایی که جلسه‌ی این هفته هم‌زمان شده است با ولادت حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها و روز مادر، مجری محترم کلام خود را با ابیاتی برای حضرت فاطمه آغاز می‌کنند.
سپس استاد علمداران گرامی برای خوانش غزل ۳۴۷ از دیوان حضرت حافظ «صنما با غم عشق تو چه تدبیر کنم…» به جایگاه تشریف می‌آورند، ایشان همچنین با بیان این‌که حافظ حافظه‌ی تاریخی ماست به ذکر نکاتی پیرامون شعر حافظ می‌پردازند.
خانم مهدوی سرکار خانم بهشتی را برای شعرخوانی دعوت می‌کنند و در این فاصله غزلی را از کاظم بهمنی در مدح حضرت صدیقه طاهره (س) می‌خوانند: «شب تاریک کنار تو به سر می آید/ نام زهرا به تو بانو چقدر می آید…» خانم بهشتی غزلی از خودشان می‌خوانند و نوبت به خانم فرامرزی نژاد می‌رسد. شعر خانم فرامرزی نقدی است بر معضلات زنان در جامعه: «بیزارم از شهری که در اغما فرو رفته/ یعنی صدای خسته‌ی زن را نمی فهمد…» پس از صحبت درباره‌ی این شعر خانم مهردخت یوسف‌زاده شعری برای روز مادر و خانم زبردست نیز متنی ادبی به همین مناسبت می‌خوانند.
خانم نازنین مرادی که از یاران جدید انجمن قطب هستند شعری از خودشان می خوانند که آقای عباسی و صباغ زاده توضیحاتی در مورد آن می دهند.
خانم جهانشیری ضمن تبریک ایام شعری از خود را به مادر مرحومشان تقدیم می‌کنند. خانم زینب ناصری غزلی عاشقانه از محمدرضا نظری می‌خوانند و خانم عبدالله‌زاده شعری از خودشان برای اولین بار «روی زمین اضافی‌ام پرواز را یادم بده…» خانم الهام فرهمند نیز ما را به شنیدن شعری از خود مهمان می کنند.
آقای مهندس جهانشیری ضمن تبریک روز مادر و آرزوی موفقیت برای تمامی بانوان، شعری بسیار دلنشین را که تضمینی است به شعر شهریار تقدیم به کسانی می کنند که مادرانشان آسمانی شده اند: «گر چه دمی بدون رخت سر نمی‌شود/ ماندن همیشه با تو میسر نمی شود…» و بعد از آن شعری محلی می خوانند. (زحمت شیرینی این جلسه را آقای جهانشیری کشیده‌اند و زحمت پذیرایی را کادر محترم کتابخانه شهید بهشتی که از طرف دوستان شاعرم از ایشان تشکر می‌کنم).
آقای عباسی ما را به شعر تازه‌ی خود که طنزی‌ست سیاسی مهمان می‌کنند و در ادامه نیز شعری دیگر می‌خوانند.
آقای تاتاری که پس از مدت‌ها به جلسه آمده‌اند شعری از خودشان می‌خوانند: «حرفی بزن سکوت محل را به هم بریز/ شعری بخوان سکوت غزل را به هم بریز…»
آقای وفاپور نیز در غیاب استاد موسوی به خوانش و شرح خسرو و شیرین نظامی می پردازند.
بازار هدیه دادن نیز امروز داغِ داغ است. خانم جهانشیری هدیه‌ای را به انجمن قطب تقدیم می‌کنند و خانم فرقانی هدیه‌ای را به خانم بهشتی. همچنین از طرف نهاد کتابخانه های عمومی کشور هدیه‌ای به کتابخوان برتر شهرستان جناب آقای آقایی تقدیم می‌شود. خانم‌های انجمن قطب هم به مناسبت فرخنده‌میلاد یگانه دختر پیغمبر از انجمن کتاب هدیه می‌گیرند. (کتاب‌ها به لطف استاد موسوی و کتابخانه‌ی بهشتی تهیه شده است که از ایشان نیز تشکر می‌کنم)
در پایان همه برای گرفتن عکس یادگاری جمع می شوند تا لبخندشان در تاریخ جاودانه بماند.
