گفت‌وگو با فیض‌ا… عرب‌سرخی: اصلاح طلبان می خواهند مانع تخریب دولت شوند
آرمان: اصلاح‌طلبان به هر طریق و بنا به هر دلیل توانستند به وحدت بی‌نظیری در انتخابات اسفندماه تا این مرحله دست یابند. لیست واحد ائتلاف اصلاح‌طلبان در تهران و در شهر‌هایی که امکان ارائه لیست وجود داشته اعلام شده است. ستاد‌های انتخاباتی از چند روز آینده فعالیت انتخاباتی خود را به صورت رسمی شروع می‌کنند. بسیاری از فعالان سیاسی اصلاح‌طلب که در بستن لیست‌های انتخاباتی مشارکت داشتند هرچند نقد‌هایی به لیست‌ها دارند ولی معتقدند که باید به لیست واحد تهران و لیست سایر حوزه‌های انتخابیه رای داد. فیض ا… عرب سرخی به مسائل مختلف پیرامون انتخابات پیش رو پرداخته که در ادامه می‌خوانید:
تا چه حد انتخابات پیش رو را رقابتی می‌دانید؟
اینکه شرایط انتخابات شرایط رقابتی است یا خیر در واقع با توجه به تایید صلاحیت‌های صورت گرفته به خوبی واضح و آشکار است که تا حدوی رقابت در برخی از حوزه‌ها وجود ندارد و در این زمینه نیاز به توضیح نیست. ولی اصلاح‌طلبان معتقدند با وجود این شرایط باید در صحنه انتخابات باقی ماند و حضور گسترده و فعال داشت. ما در این شرایط قصد داریم در صحنه انتخابات حضور داشته باشیم، زیرا باور ما این است که اصلاح‌طلبان از پشتوانه اجتماعی گسترده در جامعه برخوردار هستند و در پی تحقق یک برنامه حداکثری نیستند. لذا این جناح سیاسی اعتقادی به روش‌های غیراصلاح‌طلبانه ندارند. آنها برنامه و انتظارات خود را از طریق صندوق رای تعقیب می‌کنند. حال با وجود مشکلات میزان تاثیرگذاری کاهش پیدا می‌کند. اما نکته قابل ذکر این است که ردصلاحیت‌ها دلیلی برای عدم حضور اصلاح‌طلبان در انتخابات نیست. اگر بخواهیم نتیجه‌گیری کنیم که در این انتخابات ما به دنبال انجام چه کارهایی هستیم، باید بگوییم ما پذیرفته‌ایم در عرصه انتخاباتی حاضر شویم، زیرا در این رقابت قصد داریم جلوی برنامه تخریبی جناح مقابل را بگیریم.
اصلاح‌طلبان در این شرایط چگونه می‌توانند در مجلس آینده موثر باشند؟
در واقع صحبت از تاثیرگذاری بر حوزه‌های مختلف امری نسبی است. بنابراین تاثیرگذاری صد یا صفر وجود ندارد. این تاثیرگذاری می‌تواند از حضور موثر و تصویب کلیه برنامه‌های اصلاح‌طلبانه در پارلمان باشد تا حضوری که بتوان به وسیله آن جلوی برنامه‌های تخریبی رقیب را گرفت. در واقع در این رابطه از یک طرف برنامه و طرح حداقلی و از سوی دیگر برنامه حداکثری وجود دارد.
استراتژی شرکت فعالانه در حوزه‌هایی که امکان رقابت هرچند اندک و همچنین عدم شرکت در حوزه‌هایی که فقط تک نامزد اصولگرا در آن وجود دارد چیست؟
این امکان وجود دارد که در یک حوزه یک نامزد تندرو و معتدل اصولگرا وجود داشته باشد. لذا در این شرایط با حمایت از نامزد اصولگرای معتدل، امکان و اجازه موفقیت و حضور فرد تندرو در مجلس فراهم نخواهد شد. این امر به عنوان یکی از سیاست‌های اتخاذ شده توسط شورای سیاست‌گذاری تصویب شده و به حوزه‌های رای‌گیری به نیروی اصلاح‌طلب ابلاغ شده است. این مساله از مواردی است که در باب آن بسیار بحث شده و قرار بر آن است که تحت هیچ شرایطی اجازه حضور نامزد تندرو در مجلس آتی داده نشود و با حمایت از یک اصولگرای میانه‌رو مجال از تندروها گرفته شود.
اصلاح‌طلبان بارها روی مدل‌های مختلف دموکراسی نظر داده‌اند و دیدگاه‌های خود را در این مورد ارائه کرده‌اند. الگوی دموکراسی مد نظر اصلاح‌طلبان را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
بی‌شک دموکراسی براساس فرهنگ جوامع معنا می‌شود. دموکراسی تنها دارای یک معنا نیست که بتوان آن را واجد الگویی واحد دانست چرا که برای مثال دموکراسی فرانسوی و آمریکایی با یکدیگر متفاوت است. در یک جامعه دیندار دموکراسی بر اساس مولفه‌های دین تعریف شده و جایگاه آن تعیین می‌شود.
اصلاح‌طلبان در گذشته آن‌گونه که باید و شاید به احزاب اعتقادی نداشته و بعضا دچار تک‌روی می‌شدند؟
باور نسبت به حزب به دلایل مختلف از جمله هزینه بالا و سابقه تاریخی در جامعه ایران باور ضعیفی است و جایگاه تعریف شده منسجمی ندارد. با وجود این در میان اصلاح‌طلبان نسبت به میانگین جامعه باور به کار حزبی بیشتر از سایر طیف‌های سیاسی در سطح جامعه است. اما باید توجه داشت اگر بنا به فعالیت حزبی و تقویت آن نباشد حزب پا نمی‌گیرد و نمی‌تواند در جامعه نقش خود را ایفا کند. اگر قانون انتخابات، قانون متکی به فعالیت احزاب نباشد احزاب قدرتمندی شکل نمی‌گیرد. باید به این نکته توجه کرد که جریان شکل‌گیری احزاب را نمی‌توان در یک بستر نامساعد انتظار داشته باشیم و باید بستر مناسب آن را ایجاد کرد. زمانی که حزب براساس قانون هیچ نقش روشنی ندارد طبیعی است که این راه در جهت فعالیت در قالب احزاب حرکت نکند. باید رفتار با احزاب به گونه‌ای باشد که میل به فعالیت حزبی کاهش پیدا نکند.
باید چه رویکردی را برگزید تا مردم برای حضور گسترده انگیزه بیشتر داشته و چون همیشه نقش تعیین‌کننده‌ای داشته باشند؟
رقابت امور نسبی است. قطعا آنچه در جریان است با میزان انتظارات و خواست‌ها تطبیق ندارد. اما نگرش این است که حتی با وجود محدود بودن فرصت‌ها باید حضور مدنی خود را از طریق صندوق رای اعلام کرد. در حقیقت صندوق و رای دادن تنها راه مشارکت است که حضور و مشارکت حداکثری در راستای باور نیروهای اصلاح‌طلب قرار دارد.
منظور آقای هاشمی از اینکه فضای انتخابات پیش رو از فضای انتخابات ۹۲ بهتر است چیست؟
در واقع فضای انتخاباتی سال ۹۲ و محدودیت‌های ایجاد شده برای برخی و ردصلاحیت آقای هاشمی به عنوان شخصیتی که در دهه‌های ۶۰ و ۷۰ رئیس مجمع تشخیص مصحلت نظام بودند فضای سال۹۲ را سنگین‌تر از شرایط کنونی کرده بود. به هر حال با همت نیروهای معتدل و اصلاح‌طلب در بین گزینه‌های موجود انتخابی انجام گرفت که برنامه‌های جناح مقابل را بر هم زند. آقای هاشمی معتقد است شرایط و فضای کنونی روشن‌تر از سال ۹۲است، زیرا تجربه سال ۹۲ را با خود همراه داریم و می‌کوشیم به خوبی از این تجربه برای دستیابی به فرصت بهتر در جهت توسعه برنامه‌های دولت در راستای منافع ملی بهره ببریم.
در بهترین حالت در مجلس ششم، مجلسی با اکثریت اصلاح‌طلبان، فرجام خوبی نداشت، از این رهگذر می‌توان امید به اصلاح‌طلبی داشت؟
انتظار از مجلس آن است که قوانین و عملکرد نظارتی موثری داشته باشد. حال ممکن است مجلس هیچ‌گونه عملکرد چشمگیری در این حوزه‌ها نداشته باشد اما می‌تواند موانع برای پیشرفت سایر ارکان نظام از جمله قوه مجریه ایجاد نکند. بنابراین اگر مجلس حداکثری با بهترین عملکرد یا مجلسی داشته باشیم که کمترین موانع برای اقدامات دولت ایجاد کند مفید است.
اصلاح‌طلبان در حال تلاش برای دستیابی قدرت بیشتر در بدنه دولت هستند؟
تلاش اصلاح‌طلبان در جهت فاصله گرفتن از حوزه‌های اجرایی قرار دارد. مگر مواردی که تقاضا و پیشنهاد از سوی دولت مطرح شود. در حقیقت اصلاح‌طلبان می‌خواهند زمینه برای جوسازی و برنامه تخریبی علیه دولت را از بین ببرند. ولی عموما اصلاح‌طلبانی که برای مناصب کلیدی دولت معرفی شدند با واکنش و مخالفت مجلس مواجه شده‌اند.
تفکرات اقتصادی نولیبرال دولت را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
وقتی دیدگاه اقتصادی موجود در بین صاحب‌نظران را در جامعه تعقیب می‌کنیم و واقعیت‌های ساختار سیاسی، اقتصادی را ارزیابی می‌کنیم درمی‌یابیم واقعیت‌های امروز آن است که با اقتصاد مختلط در جهت اجرا مواجه هستیم. به این معنا که بخش خصوصی و دولت با منابعی که در اختیار دارند در آن دخیل هستند. بنابراین می‌تون آنچه در حوزه اقتصاد در جریان است را به عنوان اقتصاد نولیبرالی در نظر گرفت. نکته دیگر اینکه در باب آنچه به عنوان خصوصی‌سازی مورد توجه قرار گرقته شاهد بخش خصوصی مناسب و کارآمد نبودیم. در حقیقت جابه‌جایی‌هایی انجام شده است که شاید تعبیر اقتصاد تداخلی برای آن مناسب‌تر است. در حقیقت اقتصاد از بخش دولتی نوعا به بخش عمومی و غیرخصوصی منتقل شده است.
لینک خبر : http://armandaily.ir/?News_Id=144207
