دربخشهای گذشته خاندان ضیایی مطالبی در خصوص فرزندان ایشان بیان گردید اینک به ادامه معرفی یکی دیگر از فرزندان ضیا الاطبا بنام دکتر خلیل ضیایی که فرزند سوم این خانواده می باشد خواهیم پرداخت .
دکتر خلیل ضیایی در سال ۱۲۹۴ (ه. ش)در شهرستان تربت حیدریه به دنیا آمد و پس از اتمام دوره مقدماتی تحصیلی در مشهد به دانشکده پزشکی راه یافت ، ایشان برای تخصص در خصوص بیماریهای چشم عازم کشور اطریش گردید. (براساس خاطرات دکتر طاهر ضیایی که مدتی در آلمان اقامت داشت چنین میگوید: وقتی که جنگ دوم جهانی شروع شد و نیروهای متفقین به ایران رفتندبا توجه به اوضاع پیش آمده ترجیح دادم هرچه زودتر خودم را به ایران برسانم لذا به دیدار برادرم دکتر خلیل ضیایی که در وین اطریش معاون پروفسور میلر شده بود رفتم و پس از چند روز اقامت در وین به اتفاق عازم ژنو شدیم و بمدت یک ماه در کشور سوئیس با برادرم اقامت داشتیم تا بتوانیم از طریق دوستان و سفارت ایران در آن کشور امکان بر گشتمان به ایران را فراهم نمائیم . آنگاه وارد پاریس شده و سر انجام از طریق مصر به ایران برگشتیم موقعی که بعد از ۱۰سال دوری به تهران آمدیم خیلی برایمان جالب بود زیرا خیلی چیزها در آنزمان تغییر کرده بود . آن موقع پدرم در تربت حیدریه بودند من و برادرم برای ملاقات خانواده به باغ نوبهار محل اقامتشان رفتیم که خیلی مورد استقبال خانواده و اقوام قرار گرفتیم ) سپس دکتر خلیل ضیایی به اتفاق دکتر طاهر ضیایی به تهران عزیمت نموده ودر منزل مسکونی واقع در خیابان انقلاب چهار راه ولیعصر کنونی جنب پارک دانشجو ( چهار راه پهلوی سابق کوچه کاشانچی ) بابرادر خود دکتر طاهر ضیایی اقامت گزیدند .
آقای محمد رضا بهلوری از همشهریان تربتی که پدر و مادر و عموی ایشان سالها در باغ نوبهار به عنوان آشپز باشی به این خانواده خدمت می کردند میگوید: بعد از اینکه دکتر خلیل ضیایی در شهریور سال ۱۳۲۰ به ایران برگشت مطبش در خیابان فردوسی پائین تر از میدان فردوسی نبش یک کوچه در طبقه دوم ساختمانی بود. در آن زمان پدر ایشان عصرها در مطب دکتر خدمت می کرد. البته خانواده آقای بهلوری هم در همان خانه که متعلق به دکتر خلیل و طاهر ضیایی بود اقامت داشته و در خدمت فرزندان این خانواده بودند .
زمانیکه دکتر با تخصص در چشم پزشکی وارد تهران شد ابتدا در دانشگاه علوم پزشکی تهران مشغول کار گردید و همچنین عصرها برای مداوای بیماران در مطب که در خیابان فردوسی بود حضور داشت دکتر ضیایی مردی مهربان و پزشکی حاذق بود واز هر کوششی برای کمک به بیمارانش دریغ نمی کرد و اغلب اوقات از بیمارانی که بضاعت مالی نداشتند حق ویزیت و حتی در بعضی مواقع هزینه عمل را هم دریافت نمی کرد
جالب است بدانیم دکتر خلیل در تهران اغلب بیمارانی که انحراف چشم داشتند و یا به اصطلاح مردم به آنها چشم چپی ها می گفتند وی با یک عمل چشمی اغلب آنهابه حالت طبیعی باز می گشتند و از این مشکل رهایی می یافتند . روزنامه های تهران در آن موقع این خبرها را با عکسهایی از دکتر ضیایی منتشر کرده بودند که مورد توجه عموم مردم قرار گرفت .بعد ها ایشان به ریاست بیمارستان فارابی تهران منصوب گردید
دکتر خلیل ضیایی مردی بسیار مهربان و حاذق در حرفه چشم پزشکی بود و اغلب با پرو فسور شمس که ایشان هم از متخصصان چشم پزشکی بودند روابط بسیار صمیمی و خانوادگی داشت وی همچنین مناسبات خوبی با پرو فسور عدل داشت و پس از مدتی وارد حزب ملییون که رهبری آن در دست دکتر منوچهر اقبال بود پیوست و زندگی سیاسی وی از همان زمان شروع شد و در سال ۱۳۳۹ هم در دوره بیستم مجلس شورای ملی از حوزه انتخابیه شهر ستان تربت جام در استان خراسان به مجلس شورایملی راه یافت
دکتر ضیایی با خانم صدیقه ملک دختر حاج حسین آقا ملک که از خانوادههای سر شناس ثروتمند و اصیل مشهد بود ند ازدواج کرد که حاصل این ازدواج دودختر بنامهای طاهره و آسیه می باشند که پس از اتمام تحصیلات به ایران برگشته و هنوز هم در ایران اقامت دارند ایشان در منطقه سعد آباد تهران اقامت داشتند و بعد از انقلاب هم در ایران بودند و سر انجام در دهه ۸۰ در تهران درگذشت و در بهشت زهرا تهران مدفون گردید ادامه دارد ……
