مراقب این دغلکاران باشید نویسنده : سید مسعود رضوی
اینک که در انتخاباتی رقابتی و در دو مرحلۀ بسیار دشوار، رئیس جمهور منتخب راهی پاستور میشود، گروهی از اقارب و متصفان و متصلان به اقلیتی که نامزد محبوب و مورد نظر ایشان انتخاب نشده است، سخنان انتقادی و گاه بد دلانه و بدگویانهای را بازتاب میدهند که دو یا سه سرنخ مشخص دارد و به هیچ وجه به مصلحت کشور، مردم و نظام نیست که این سخنان ادامه و گسترش یابد. مسئله به حدی بزرگ و خطیر است که ناچار در اینجا به هشدار و اخطار میپردازیم و از بزرگان تقاضا میکنیم اقدام و اهتمام کنند.
سید مسعود رضوی: از پی انتخابات عاجل که دکتر مسعود پزشکیان به ریاست جمهوری برگزیده شد، نوعی سرعت و حیرت در جریانهای سیاسی و مدیران و کوشندگان عرصه های مختلف پدید آمد.
این حیرت و شتابزدگی طبیعی بود، چون کشور فاقد رئیس دولت بود و با از دست دادن رئیس جمهور فقید، باید بی وقفه جایگزینی در راس هرم اجرایی کشور قرار میگرفت. برگزیدگان این مقام، اگرچه با تأیید صلاحیت از سوی شورای نگهبان وارد رقابت میشوند اما در نهایت مهمترین گزینهای است که با رای مستقیم مردم سراسر کشور بر روی صندلی ریاست جمهوری مینشیند.
طبعاً مقام و منزلت مهمی است که بر سرنوشت اقتصاد و سیاست و نظم و معیشت و فرهنگ و نهادهای میهن اثری تعیین کننده دارد. چنین مقامی، از جانب اکثریت و با یک گرایش خاص برگزیده و حمایت میشود. اما او رئیس جمهور اقلیت مخالف یا اکثریت متفاوت یا بی تفاوت هم هست و نمیتواند شانه از زیر بار مسایل مهم و حیاتی کشور بردارد ولو برای لحظهای خالی کند.
اینجاست که فرق میان این قوه و دیگر قوا مشخص میشود و البته اگر از منظر قانون اساسی در عرض یکدیگرند و باید بدون تداخل در همکاری و توازی به مملکت و ملت خدمت کنند، اما سر و کار مردم غالبا با این قوه و دستگاهها و نهادها و افراد زیرمجموعۀ دولت است.
اینک که در انتخاباتی رقابتی و در دو مرحلۀ بسیار دشوار، رئیس جمهور منتخب راهی پاستور میشود، گروهی از اقارب و متصفان و متصلان به اقلیتی که نامزد محبوب و مورد نظر ایشان انتخاب نشده است، سخنان انتقادی و گاه بد دلانه و بدگویانهای را بازتاب میدهند که دو یا سه سرنخ مشخص دارد و به هیچ وجه به مصلحت کشور، مردم و نظام نیست که این سخنان ادامه و گسترش یابد. مسئله به حدی بزرگ و خطیر است که ناچار در اینجا به هشدار و اخطار میپردازیم و از بزرگان تقاضا میکنیم اقدام و اهتمام کنند.
اول؛ اینکه رسانههای خبری مشخصی در میان بنگاههای خارجی، خط تمایز و اختلاف قومیتی را پررنگ ساخته و بر آتش اختلافات دروغین و خیالی میدمند.
در تحلیل بیبیسی به صورت پیچیدهتر و در اخبار و گزارشهای اینترنشنال و بقیه مواجب بگیران در همین راستا، آرای برنده در انتخابات اخیر را اولاً استانهای آذری و ترک زبانان معرفی مینمایند و سپس برادران اهل سنت از کردستان و بلوچستان و ترکمن صحرا و غیره.
در حقیقت، گسلهای قومی و مذهبی را دستکاری میکنند تا آتشفشانی فعال شود و از تنازع و درگیری و نفرت تا جنگ و تجزیه حاصل شود و حضرات به مراد دلهای تاریکشان که افول و ضعف و نابودی ایران است برسند! زهی خیال خام، زهی وقاحت.
دوم؛ یک شارلاتان جهان مجازی که فالورهایش برخی کم سن و سالان و عوام و عملگان خرافات هستند، مدعی پیشگویی شده و تضاد قومیتی و سقوط دولت پزشکیان را به رقبایش نوید میدهد.
این خرافات گرایان که از عقل گریزی و علم ستیزی تا اخباریگری و شیادی را در هم آمیختهاند، خوراک و آتش تهیه برای آزردگان و کسانی که در انتخابات موفق نبودند را فراهم میسازد و شگفتا که همان خط ضدیت و تنفر قومی و مذهبی را در اینجا هم میبینیم.
سوم؛ تنی چند از مسئولان و مشغولان و اصحاب اسم و رسم دار رسانههای موسوم به یک جریان خاص و تندرو و کندفهم در کشورمان به این ایدهها چسبیده و میکوشد از آنه در ایجاد موانع برای تخریب دولتی که هنوز استقرار ندارد استفاده کند!
در این سه عرصه سخن بسیار است و ما دست این دغلکاران را رو خواهیم کرد. زیرا هرکس شناسنامه ایرانی دارد، هموطن ماست و رای و نظر و خاک پایش عزیز است. چه ترک و چه فارس، بلوچ و لر و کرد و عرب و مازنی و خراسانی یا تهرانی… دوران خدعه و زدن و در رفتن تمام شده است.