واکنش گرم کیوان ساکت و مسعود شعاری به «گِرمی»کیهان کلهر
در پنجاه و نهمین دوره جوایز گرمی که یکشنبه شب (۱۲ فوریه-۲۴بهمن) در سالن استیپلز لس‌آنجلس برگزار شد، یویوما (ویلون‌سل‌نواز برجسته آمریکایی- چینی‌تبار) به همراه گروه موسیقی سیلک رود (جاده ابریشم)؛ برنده جایزه گرمی در رشته بهترین موزیک بین‌المللی شدند. کیهان کلهر (آهنگساز و نوازنده کمانچه) نیز در این گروه حضور دارد.
به گزارش ایلنا، کلهر که تاکنون شش بار نامزد این جایزه شده؛ امسال به همراه گروه موسیقی سیلک رود (جاده ابریشم) موفق به دریافت جایزه گرمی شد.
مسعود شعاری در گفت‌وگو با ایلنا؛ درباره اهمیت کیهان کلهر برای موسیقی ایرانی، با اشاره به آشنایی‌اش با او اظهارکرد: اولین آلبومی که کلهر ۲۵ سال پیش منتشر کرد هم خاص بود و در حقیقت نشان از یک استعداد و بلوغ شخصی در او بود. او هنر خود را باور کرد و این خلاقیت و استعداد را داشت تا هنرش را در جاهای مختلف به معرض نمایش بگذارد.
او با بیان اینکه هنرشناسان مختلف که در عرصه موسیقی سنتی در خارج از ایران حضور دارند، کیهان کلهر را به خوبی می‌شناسند و این نتیجه تلاش‌های کلهر است، گفت: معتقدم یکی از مسائلی که باعث شد موسیقی ما در این سال‌ها در خارج از کشور شناخته شود؛ کیهان کلهر بوده است.
این آهنگساز در ادامه توضیح داد: این شهرت جهانی صرفا به دلیل کمانچه‌زدن خاص و آهنگسازی خاص کلهر نیست بلکه به دلیل اینکه کلهر تعصب صرف در موسیقی نداشته و در عین حال که پایدار به سنت‌ها، راه و رسم‌های موسیقی و فرهنگ خودمان است؛ نگرش بازی دارد تا آنجا که توانسته با هنرمندان دیگر ممالک با فرهنگ‌های مختلف از لحاظ هنری به یک گفت‌وگوی مشترک برسد.
شعاری به هنرمندان خارجی که کلهر در این سال‌ها با آن‌ها همکاری داشته هم اشاره کرد، گفت: کلهر با افرادی مانند یویوما ویلون‌سل‌نواز، شجاعت خان و اردال ارزنجان همکاری داشته و این کار مشترک نیازمند تسلط به دانش و علم موسیقی دیگر کشورهاست که بی‌شک آقای کلهر این علم و شناخت را از موسیقی ملل داشته‌است. همچنین نوازندگانی مانند یویوما، کلهر را به عنوان یک تک‌نواز قبول دارند و کلهر در این عرصه جایگاه قابل تاملی دارد. به همین دلیل در این موقعیت باتوجه به اینکه او تعصب خاصی ندارد و انتخاب‌های خوبی هم داشته، موفق به انجام همکاری‌های مشترک بین‌المللی شده است.
این آهنگساز با تبریک به کیهان کلهر گفت: کلهر ازجمله کسانی است که این جسارت را داشت تا گفتگوی موسیقی با دیگر فرهنگ‌ها برقرار کند و این موضوع بسیار مهمی است و باعث می‌شود در این تبادل و تعامل؛ طرف مقابل موسیقی کشور ما را بشناسد. اگر قرار باشد موزیسین ما در یک اتاق در بسته کار خودش را بکند و موسیقی‌اش را بنوازد، شناخته نمی‌شود.
این آهنگساز بیان کرد: گفت‌وگوی موسیقیایی باعث شناخت موسیقی ما شده و موجب می‌شود قادر باشیم قدرت ساز و فرهنگ‌مان را به دیگر ملت‌ها بشناسانیم و در یک اتاق دربسته نباشیم .
شعاری با بیان اینکه اساتید به‌نام ایرانی؛ این ساز را دوباره احیا کردند، گفت: تفاوت کلهر با این اساتید در این است که او کمانچه را در کل دنیا به معرض نمایش گذاشت. او سبک خاصی در نوازندگی‌اش دارد. درعین حال که این هنرمند سبک و استایل مشخصی در نوازندگی دارد، حدس می‌زنم این استایل تبدیل به یک مکتب شده و قطعا نوازندگانی در آینده شیوه خاص او را در نوازندگی کمانچه دنبال می‌کنند.
این آهنگساز در پاسخ به این سوال که چرا مدیران فرهنگی با نام کیهان کلهر آشنا نیستند، گفت: پاسخ این سوال را باید مدیران فرهنگی بدهند چراکه قاعدتا مدیران فرهنگی کارهای هنری را دنبال می‌کنند و باید پاسخگوی این سوال باشند البته شاید برخی از آن‌ها با کلهر آشنا باشند و برخی هم نباشند اما من نمی‌توانم قضاوتی در این‌باره داشته باشم. بی‌شک مدیران باید با هنرمندان و زندگی هنرمندان عجین باشند.
کیوان ساکت نیز درباره اهمیت حضور آهنگسازان ایرانی در مجامع بین‌المللی گفت: در روزگاری که متولیان هنری به هنر و هنرمندان ما کم‌توجهی می‌کنند و عملا موسیقی ایرانی با همه عظمت، زیبایی و شکوهش؛ ارج و قربی را که باید از طرف متولیان هنری داشته باشد؛ ندارد، وقایعی نظیر این اتفاق باعث می‌شود هنر و هنرمند ایرانی آنطور که شایسته است در جهان دیده شود و این موضوع مهمی است.
او ادامه داد: متاسفانه در داخل کشور برخوردها با موسیقی ایرانی به گونه‌ای است که اصلا شایسته آن نیست. این برخوردها در کمال بی‌انصافی و در بسیاری از موارد با عدم آگاهی همراه است. تنها توجهات جامعه جهانی به موسیقی و سازهای ایرانی باعث می‌شود جهانیان با بخشی از فرهنگ ایران آشنا شوند و در داخل کشور نیز مردم بیش از پیش توجه‌شان به موسیقی ملی جلب شود.
این آهنگساز با بیان اینکه بسیاری از متولیان هنری و مردم از موسیقی ایرانی غافل هستند، گفت: مهمترین دستاورد این اتفاق این است که توجه بخشی از جامعه ایران که با موسیقی ایرانی بیگانه هستند را جلب می‌کند. همچنین باعث می‌شود جامعه و آنجا که متولیان هنری به موسیقی ایرانی بی‌توجه هستند؛ این نوع از موسیقی توسط مردم مورد توجه قرار بگیرد و انگیزه‌ای برای هنرمندان دیگر باشد تا با شور و شوق بیشتری کار خود را ادامه دهند.
