منصور مظفری مدیر مسئول آقای روحانی ! چرا سکوت؟ (سرمقاله روزنامه آفتاب یزد)

به نظر حقیر سخنرانی شنبه شب رییس جمهور روحانی در جمع اهالی رسانه یکی از ضعیف‌ترین سخنرانی‌های وی بود. او در شرایطی به این سخنرانی می‌پرداخت که رسانه‌های مخالف دولت هجمه‌های گسترده‌ای را علیه پاستورنشینان شروع کرده و از زمین و هوا در حال بمباران بودند. اما در هیچ کجای سخنان روحانی نشانی از این حمله‌ها و واکنشی در خور نسبت به آن وجود نداشت.گویی رییس جمهور نیز رویکرد تیم اطلاع رسانی خود را اتخاذ کرده و ترجیح می دهد بیشتر سکوت نماید تا جریان سازی.
این درحالی است که حسن روحانی پیش از این اینگونه نبود. در جریان تصویب و تایید برجام، رییس دولت تدبیر و امید همانند یک ژورنالیست قوی و خبره عمل می نمود و در بزنگاه‌های مهم میدان بازی را علیه دلواپسان تغییر می‌داد. در ماه‌های گذشته بارها و بارها شاهد این موضوع بودیم و مشاهده می‌کردیم رییس جمهور یک تنه چگونه انفعال تیم اطلاع‌رسانی خود را جبران می‌کند و نمی‌گذارد القائات جریان های مشکوک، جامعه را تحت تاثیر خود قرار دهد. اما این بار گویی این حسن روحانی نبود که پشت تریبون قرار داشت.
اکنون این پرسش بدیهی و روشن مطرح است که چرا رییس جمهور شنبه شب منفعل بود و در سخنرانی خود نکته تازه ای برای بیان نداشت؟
قطعا اولین پاسخی که می تواند مطرح باشد این موضوع است که یحتمل حسن روحانی دستانش خالی بوده و در مورد هجمه های اخیر از جمله در خصوص بلوای حقوق های نجومی دفاعی نداشته است.اما این پاسخ نمی‌تواند آنچنان متقن و درست باشد.چرا که اولا رییس جمهور سخنران قابلی است و به فنون آن کاملا آشناست و در شرایط سخت نیز می داند چگونه فضا را در دست بگیرد. مناظره‌های انتخاباتی سال ۱۳۹۲ گواه درستی بر این مدعا است. رییس دولت در آن مناظره‌ها با یک یا دوجمله خطاب به یک کاندیدا توانست ورق را کاملا برگرداند تا دست اصولگرایان در پوست گردو بماند. ثانیا حتی همان دلواپسانی که فیش های حقوقی را منتشر می کنند نیک می دانند منشاء حقوق های میلیونی این دولت نیست و آنان در واقع یک بداخلاقی سیاسی به راه انداخته‌اند. درواقع وقتی نظارت مریض شده چنین فسادی شکل گرفته است و مبحث ضعف نظارت نیز ریشه‌ای است و صرفا مربوط به این دولت نیست.
اگر این فرضیه رد شود پس به چه دلیل حسن روحانی سخنی در باره هجمه‌های اخیر مطرح نکرده است؟این نکته نیز می‌تواند قابل بررسی باشد که او به دنبال جمع آوری اطلاعات بیشتری در این باره است تا بتواند سخنان دقیق‌تری را ایراد نماید.در این حالت رییس جمهور سعی دارد توپ حقوق‌های نجومی را به زمین دولت های قبلی بیندازد و بگوید منشاء خرابی جای دیگری است .از سوی دیگر چه بسا در آستانه یک طوفان در پاستور باشیم. یعنی حسن روحانی در نظر دارد طی روزهای آینده پس از برخورد با متخلفان حقوق‌های نجومی سپس با مردم سخن بگوید تا اثبات کند دولت او دولت عمل است نه حرف و شعار. با توجه به اینکه روز گذشته برخی رسانه ها از برخی جابه جایی ها در دولت خبر دادند این احتمال جدی می شود.
به هرحال چه فرضیه‌های فوق صحیح باشد و چه خیر، حسن روحانی می‌توانست در سخنرانی اخیر خود سخنان نغز و بهتری را مطرح کند.او یک فرصت خوب در برابر اهالی رسانه را از دست داد. به نظر می‌رسد او باید در اولین فرصت ممکن با مردم سخن بگوید. دلواپسان، جو جامعه را به شدت متشنج و با ایجاد یاس، اتمسفر را ضددولتی کرده‌اند. البته رییس جمهور می‌بایست با دستان پر به میدان بیاید. عذرخواهی‌هایی به سبک و سیاق نوبخت، سخنگوی دولت کارساز و راه‌حل نیست. اکنون و در عصر تلگرام و اینستاگرام دیگر حرف درمانی و شعارگرایی جواب نمی‌دهد. لازم است با عمل با مردم سخن گفت. مثل برجام که مردم دیدند عمل ظریف را و حمایت کردند و حتی توپخانه دلواپسان نیز علیه توافق هسته ای اثر نکرد.