سیدمیلاد علوی| تنها ۱۳روز زمان باقی است تا منتخبان دوره یازدهم مجلس ردای نمایندگی را به تن کرده و با حضور در صحن سبز ساختمان بهارستان، بر کرسیهایی تکیه بزنند که دستکم یکسوم ساکنان فعلیاش به لطف نظارت شورای نگهبان و البته تفسیر اعضایش از نظارت استصوابی، با مُهر رد صلاحیت بر کارنامهشان از رقابت در انتخاباتی بازماندند که هم میزان شرکتکنندگان در آن رکورد زد و هم رد صلاحیتهای شورای نگهبان. حالا اصولگرایان ماندهاند و کرسیهایی که برخی از آنها هم قدرت بیشتری دارند و هم اعتباری والاتر. از اینرو در روزهای اخیر رقابت درونجناحی آنان چنان افزایش یافته که نه در خفا که علنا و در شبکههای اجتماعی یکدیگر را متهم به خروج از دایره «انقلاب» کنند، همانند واکنش حامیان محمدباقر قالیباف پس از انتشار خبر ائتلاف اعضای جبهه پایداری و حزب موتلفه با حامیان محمود احمدینژاد، رییسجمهوری سابق ایران برای دستیابی به کرسی ریاست مجلس.
کمیته ۷ نفره
ماجرا اینبار از توییت علی خضریان، منتخب تهران برای حضور در یازدهمین دوره مجلس و ازجمله نیروهای جبهه پایداری در مجلس آینده شروع شد. او خبر از برگزاری «جلسه وفاق» و تشکیل «کمیتهای ۷ نفره» برای بررسی شرایط کاندیداهای اصلی ریاست مجلس و برنامههای آنان داد و یادآور شد که سیدمصطفی میرسلیم، حمیدرضا حاجی بابایی، شمسالدین حسینی و البته علی نیکزاد پایبندی خود به این ساز و کار را اعلام کردهاند اما آنچه سبب شد این کمیته بهمنزله خداحافظی رسمی اعضای حزب موتلفه، جبهه پایداری و یاران احمدینژاد با محمدباقر قالیباف و حمایت از او برای دستیابی به کرسی ریاست مجلس تلقی شود، تاکید خضریان بر عدم پذیرش سازوکار یاد شده ازسوی قالیباف بود، تاکیدی که البته با واکنش صریح و خشن یاران شهردار اسبق تهران در پارلمان همراه شد. خضریان اما در مقابل این واکنشها سکوت نکرد و با تکذیب خروج ۳ خردهجریان اصولگرای حاضر در پارلمان، از فراکسیون «نیروهای انقلاب» که حالا بحث تغییر نامش به فراکسیون «مردمی انقلاب اسلامی» نیز مطرح است، نوشت: «وحدت میان نامزدهای ریاست مجلس یازدهم اتفاقی مبارک و از اهداف جلسه وفاق است.»
ائتلاف «هرکی» به «جز قالیباف»
توضیحات و نوشتههای خضریان اما مقبول نیفتاد و الیاس نادریان، منتخب تهران که ازجمله نزدیکان شهردار اسبق تهران به شمار رفته، به تندی از این کمیته هفتنفره انتقاد کرد و نوشت: «آنها که مقابل شورای مرکزی فراکسیون و سازوکارهای روشن فرآیند وحدت در آن پرچم جدایی بلند میکنند، چگونه خود را منادی وحدت و انقلابیگری میدانند.» پس از او نوبت به سیدمحسن دهنوی، دیگر منتخب تهران رسید. او که خود نیز وابستگیهای غیرقابل انکاری به قالیبافیها دارد و اولین نشست جوانان مجلس یازدهم را هم برگزار کرده، نوشت: «مجلس نیازی به پدرخوانده ندارد. قصه ریاست باید با همدلی و توجه به خواست و رای مردم در صحن فراکسیون اکثریت و مجلس مشخص شود.» محمدصالح مفتاح، مدیرمسوول پایگاه خبری «فردا نیوز» ، دیگر فردی بود که به این ائتلاف نانوشته تاخت و نوشت: «ائتلاف هرکی بهجز قالیباف! اسم این فرآیند وحدت نیست.» این انتقادها به تشکیل کمیته هفتنفره ازسوی احمدینژادیها، موتلفهایها و البته پایداریهای حاضر در پارلمان یازدهم برای بررسی شرایط کاندیداهای ریاست مجلس پاسخی منطقی بههمراه داشت که دست بالاتر را به آنان میداد و آن هم دعوت از قالیباف و عدم حضور او بود تا اینکه رضوی که ازجمله چهرههای فرهنگی نزدیک به قالیباف محسوب میشود صراحتا این ادعا را رد کرد و نوشت: «کسب اطلاع کردم، ادعای دعوت از قالیباف برای حضور در این جلسه صحیح نیست.» خضریان اظهارات رضوی را بیپاسخ نگذاشت و نوشت: «مستند عرض میکنم که قالیباف برای جلسه وفاق دعوت شدند.» خضریان مستندات خود را اعلام نکرد ولی رضوی به تندی از او و مستنداتش انتقاد کرد و متذکر شد: «مستند قواعد خود را دارد. منبع مستند باید مشخص و معتبر باشد. انتظار مردم از منتخبان کار برای مردم و انقلاب است نه کار برای منافع دیگران.»
چرا قالیباف برنامه نداد؟
این میان نصرالله پژمانفر، منتخب مشهد در مجلس یازدهم در گفتوگویی که پایگاه اطلاعرسانی جبهه پایداری آن را منتشر کرد، با بیان پذیرش سازوکار وفاق ازسوی قالیباف و حضورش در جلسه اولیه آنکه پیشتر و در گزارشی با عنوان «توافق بر سر تقسیم مناصب» به آن پرداختهایم، خبر غیبت شهردار اسبق تهران در نشست اخیر را اعلام و اظهار کرد: «در جلسهای که روز سهشنبه ۲۲ اردیبهشت برگزار شد، منتخبان حاضر در جلسه و کاندیداهای محترم ریاست مجلس پیرامون نحوه کمک به وحدت نیروهای انقلاب به توافق رسیدند و کمیتهای ۷ نفره با ساز و کاری مشخص جهت پیگیری این موضوع تشکیل شد که البته در این جلسه آقای قالیباف بهرغم اینکه دعوت شده بودند، حضور نداشتند.» عدمحضور قالیباف در آخرین نشست وفاق اصولگرایان زمانی جالبتر میشود که بدانید اولین مصوبه این نشست عدم کاندیداتوری رییس مجلس آینده در انتخابات ریاستجمهوری ۱۴۰۰ بوده و این یعنی از قرار معلوم شهردار اسبق تهران هنوز در ذهن و دلش گوشهچشمی به پاستور و ردای ریاستجمهوری دارد. علاوه بر این مهم، دیگر عاملی که میتواند سبب پرهیز قالیباف از تن دادن به کمیته هفتنفره شود، افرادی است که به عنوان قاضی و داور قصد بررسی برنامهها و اهداف کاندیداهای ریاست مجلس را دارند. براساس آنچه به اطلاع خبرنگار «اعتماد» رسیده، سیدنظامالدین موسوی که این روزها بیشتر از هر زمانی به علی نیکزاد نزدیک شده، کنار محمدمهدی زاهدی و البته نصرالله پژمانفر از جدیترین اعضای این کمیته ۷ نفره هستند؛ ۳ چهرهای که چنانکه از رفتار و کردارشان پیداست، قصد حمایت از قالیباف برای ریاست مجلس را ندارند و با این حساب، موعد رایگیری در کمیته، به او رای نخواهند داد. علی کریمیفیروزجایی منتخب بابل، محمود عباسزاده مشکینی منتخب مشکین، علیاصغر عنابستانی منتخب سبزوار از دیگر اعضای این کمیته هستند. بدینترتیب و با در نظرگیری تمام این موارد، به نظر میرسد موضوع ائتلاف جبهه پایداریها و اعضای حزب موتلفه در مجلس آینده با یاران احمدینژاد جدیتر از هرزمانی باشد؛ چنانکه محمود عباسزاده مشکینی که ازجمله یاران رییسجمهوری اسبق در پارلمان آینده به شمار میرود، در اظهاراتی که خبرآنلاین منتشر کرده، صراحتا از ائتلاف پایداریها و احمدینژادیها سخن به میان آورده است. این میان برخی اخبار و پیگیریهای «اعتماد» حاکی از آن است که حدود ۸۰ نماینده با نیکزاد و حدود ۱۰۰ نفر هم با قالیباف اعلام بیعت کردهاند. بدینترتیب تلاشها برای جلب رای حدود ۱۰۰ منتخب دیگر در روزهای آینده دوچندان خواهد شد و این یعنی بازی ریاست پارلمان یازدهم در حساسترین شرایط خود بهسر میبرد. بازی که جبار کوچکینژاد، منتخب نزدیک به جبهه پایداری مردم رشت برای حضور در مجلس آینده آن را «عجیب» توصیف کرده و به ایلنا گفته است: «متاسفانه در این دوره، شاهد اتفاقات عجیبی هستیم یعنی مشتاقان ریاست خیلی زیاد شدهاند؛ در این چند ساله من مجلس را به این شکل ندیده بودم. قالیباف، حاجیبابایی، میرسلیم، نیکزاد و حسینی از کاندیداهای ریاست مجلس هستند و در بخش نواب هم کاندیداها دوچندان اضافه شدهاند. اشخاصی که کاندیدای ریاست مجلس هستند، چون در گذشته مدیر و وزیر بودهاند، خود را شایسته ریاست میدانند. در نهایت امیدوارم رقابت نهایی بین دو نفر صورت بگیرد و انتخاب شایستهای داشته باشیم.»