میدان مشق روزنامه های صدساله : در ایران هم اطلاعات، قدیمی‎ترین روزنامه‎ای است که همچنان منتشر می‎شود و امسال ۹۵ساله خواهد شد. در اغلب سریال‎های ایرانی که درباره تاریخ معاصر ایران ساخته می‎شود، روزنامه‎ای که در دست بازیگران به‎چشم می‎خورد، روزنامه اطلاعات است. ( ارمغان زمان فشمی)

بیش از چهارصدسال از روزی که «یوهان کارولس»، نخستین روزنامه با معنای امروزی‌اش را در استراسبورگ فرانسه منتشر کرد می‎گذرد.
در این چهار قرن، فقط برخی از روزنامه‎های جهان توانسته‎اند صدسالگی خود را جشن بگیرند و این افتخار کمی نیست؛ چراکه یک روزنامه باید به‎لحاظ محبوبیت و قابل اعتمادبودن در میان مخاطبان خود به درجه‏ای از اعتبار رسیده باشد که بتواند چنین استمراری را در انتشار، انتظار داشته باشد.
چنین روزنامه‎هایی بعد از حدود یک قرن فعالیت، به بخشی از تاریخ سرزمین خود تبدیل می‎شوند و این، می‌تواند تضمینی برای ادامه انتشارشان شود. آن‎ها در طول دوران طولانی فعالیت خود، با وقایع مهم کشورشان پیوند می‎خورند و تیترهایشان در کنار آن‎ها به‎یاد می‎آید.
به‏عنوان مثال، اولین شماره روزنامه «زوزدا» چاپ بلاروس که دوسال پیش، صدسالگی خود را جشن گرفت، پیش از انقلاب اکتبر به‎چاپ رسیده است.
زمانی که مینسک در اشغال آلمان‌ها بود، این روزنامه که در چاپخانه‌ای به‎صورت مخفیانه منتشر می‌شد، به جنگل انتقال پیدا کرده و ۱۰۵ شماره از آن در کلبه پارتیزانی و در میان باتلاق‌های غیرقابل عبور ناحیه لوبانسکی منتشر شده است.
یا آغاز به کار نشریه انگلیسی «گازت لندن» که از ۷ نوامبر ۱۶۶۵ کار خود را آغاز کرده و همچنان به حیات خود ادامه می‎دهد، با شیوع وبا در لندن همزمان بود که باعث شد مردم از ترس ابتلا به این بیماری از دست زدن به صفحات روزنامه خودداری کنند!
در ایران هم اطلاعات، قدیمی‎ترین روزنامه‎ای است که همچنان منتشر می‎شود و امسال ۹۵ساله خواهد شد. در اغلب سریال‎های ایرانی که درباره تاریخ معاصر ایران ساخته می‎شود، روزنامه‎ای که در دست بازیگران به‎چشم می‎خورد، روزنامه اطلاعات است.
صدساله شدن انتشار یک روزنامه، در بخش کلان نمادی از توسعه فرهنگی و ثبات فضای اطلاع‌رسانی و تقاضای مستمر در بخش رسانه از سوی مخاطبان است و در بخش سازمانی، نشانه توانایی مدیریتی در برپانگه‌داشتن اقتصاد رسانه و وفاق روزنامه‌نگاران و کارکنان رسانه در طول یک قرن است.