میدان مشق روزنامه های صدساله : در ایران هم اطلاعات، قدیمیترین روزنامهای است که همچنان منتشر میشود و امسال ۹۵ساله خواهد شد. در اغلب سریالهای ایرانی که درباره تاریخ معاصر ایران ساخته میشود، روزنامهای که در دست بازیگران بهچشم میخورد، روزنامه اطلاعات است. ( ارمغان زمان فشمی)
بیش از چهارصدسال از روزی که «یوهان کارولس»، نخستین روزنامه با معنای امروزی‌اش را در استراسبورگ فرانسه منتشر کرد میگذرد.
در این چهار قرن، فقط برخی از روزنامههای جهان توانستهاند صدسالگی خود را جشن بگیرند و این افتخار کمی نیست؛ چراکه یک روزنامه باید بهلحاظ محبوبیت و قابل اعتمادبودن در میان مخاطبان خود به درجهای از اعتبار رسیده باشد که بتواند چنین استمراری را در انتشار، انتظار داشته باشد.
چنین روزنامههایی بعد از حدود یک قرن فعالیت، به بخشی از تاریخ سرزمین خود تبدیل میشوند و این، می‌تواند تضمینی برای ادامه انتشارشان شود. آنها در طول دوران طولانی فعالیت خود، با وقایع مهم کشورشان پیوند میخورند و تیترهایشان در کنار آنها بهیاد میآید.
بهعنوان مثال، اولین شماره روزنامه «زوزدا» چاپ بلاروس که دوسال پیش، صدسالگی خود را جشن گرفت، پیش از انقلاب اکتبر بهچاپ رسیده است.
زمانی که مینسک در اشغال آلمان‌ها بود، این روزنامه که در چاپخانه‌ای بهصورت مخفیانه منتشر می‌شد، به جنگل انتقال پیدا کرده و ۱۰۵ شماره از آن در کلبه پارتیزانی و در میان باتلاق‌های غیرقابل عبور ناحیه لوبانسکی منتشر شده است.
یا آغاز به کار نشریه انگلیسی «گازت لندن» که از ۷ نوامبر ۱۶۶۵ کار خود را آغاز کرده و همچنان به حیات خود ادامه میدهد، با شیوع وبا در لندن همزمان بود که باعث شد مردم از ترس ابتلا به این بیماری از دست زدن به صفحات روزنامه خودداری کنند!
در ایران هم اطلاعات، قدیمیترین روزنامهای است که همچنان منتشر میشود و امسال ۹۵ساله خواهد شد. در اغلب سریالهای ایرانی که درباره تاریخ معاصر ایران ساخته میشود، روزنامهای که در دست بازیگران بهچشم میخورد، روزنامه اطلاعات است.
صدساله شدن انتشار یک روزنامه، در بخش کلان نمادی از توسعه فرهنگی و ثبات فضای اطلاع‌رسانی و تقاضای مستمر در بخش رسانه از سوی مخاطبان است و در بخش سازمانی، نشانه توانایی مدیریتی در برپانگه‌داشتن اقتصاد رسانه و وفاق روزنامه‌نگاران و کارکنان رسانه در طول یک قرن است.
