دفتری از اشعار منتشرنشده نیما

«صد سالِ دگر»، دفتری از اشعار منتشرنشدۀ«نیما یوشیج» (۲۱ر۸ر۱۲۷۴ – ۱۳ر۱۰ر۱۳۳۸) است که به تصحیح «سعید  رضوانی» و «مهدی علیائی مقدّم» از میان دستنوشته های پدر شعر نوی فارسی به شیوه ای علمی و تا حد امکان دقیق توسط فرهنگستان زبان و ادب فارسی منتشر شده است. این شعرها در قوالب مختلف کلاسیک و نوی نیمایی سروده شده  اند و می توانند برای محققان و علاقه مندان ادبیات، بسیار مفید و جالب باشند. شعرهایی که نیما طی سال  های ۱۳۰۱ تا پایان عمر نوشته است، اما هرگز پیش از این منتشر نشده  اند. در این فرصت کوتاه، شعری از این مجموعه را می خوانیم:

ریخت خواهد بر سرم رنجور

حلقۀ دیوارهای سرد این ویرانه خانه

همچو ماران سخت می کوشند، شاید در من آویزند

من در این ویرانه خانه

پای بر سوئی ببسته

با امید چکّه های آفتابی کز شکاف سقف خواهد ریخت

بر یکی گوشه نشسته

ریزش ویرانه را می پایم از نزدیک

رخ و رخ در گوش خواناست

بام ویرانه که زبون و ناتواناست

سه شنبه ۲۴ آبان ۱۴۰۱ روزنامه اطلاعات