ای هموطن! استاد ادیب برومند

ای هموطن، به کوی وفا سر زن

دامان همتی به کمر، برزن

برخیز و دست غیرت ایرانی

در کار سرفرازی کشور زن

از کوی زندگانیِ کم‌حاصل

برتر گرای و خیمه فراتر زن

ایران توراست، مادر مهرآیین

دست وفا به دامنِ مادر زن

یک موی او به مُلک جهان اَرزد

بر تارکش زِ جان و دل افسر زن

رزم مهاجمش، به شکست افکن

بزم مخالفش، به هم اندر زن

چون ژنده‌پیل، حمله به دشمن بر

چون شرزه شیر، بر صف لشکر زن

اول به رزم، دفع اجانب کن

زان پس به بَزم، پُر شده ساغر زن

زیبنده‌رختِ دولتِ جاویدان

در ظلّ این درخت تناور زن

بر گِردِ گنج‌خانۀ فرهنگش

اژدر صفت، معاینه چنبر زن

جانها نثار گشته در این سودا

تو نیز جان و سر به همین در زن

در آتش ارادت و اخلاصش

خود را عیان به‌سان سمندر زن

خارا شکن اراده رویین را

بنمای و قید سدِّ سکندر زن

شاهین‌شکار باش و پلنگ‌افکن

کی گفت روْ غزال و کبوتر زن؟

خرگاه عزم و همت والا را

یکسر به بامِ برجِ دوپیکر زن

چنگِ حماسه را به خروش آور

راه تهمتنانِ دلاور زن

گلرنگ در بهار رقابت شو

کوسِ ظفر به طارمِ اَخضر زن

در ذمِّ اختلاف درون‌مرزی

ضرب‌المثل، به آل مظفّر زن

سامانِ اقتصادی کشور را

از علم و عدل، پایه و محور زن

آماس کرده زخمِ مفاسد را

هرگز میار مرهم و نِشتر زن

در راه راست کوش و توانگر شو

نی رهزنانه راه توانگر زن

هم رو نهان ز زهدِ ریایی کن

هم پشتِ پا به رسمِ قلندر زن

با فرِّ خسروانه به حقگویی

فریاد قهر بر سر قیصر زن

هرگز ستم‌پذیر مشو، لیکن

آتش به خانمان ستمگر زن

پر چون عقابِ قلّه‌نشین بگشا

وندر هوای عزّ و شرف، پر زن

بس ناتوان به سعی، توانا شد

پس خود بکوش و تکیه به داور زن

ز اندیشه‌های ثاقب و نورانی

نقبی به سوی خاطر انور زن

وز گفته‌های نغز، «ادیب»‌آسا

نقش بقا به صفحه دفتر زن

یکشنبه ۶ آذر ۱۴۰۱ روزنامه اطلاعات