بیاد استادی که هیچوقت فراموش نشد    ( کاظم خطیبی )

استاد محمد جواد تربتی

فرارسیدن اردیبهشت همیشه با روز معلم زنده می شود امسال برای اولین بار به شصت سال پیش برگشتم به یاد زنده یاد استاد محمد جواد تربتی معلم شهیری افتادم که هیچگاه فراموش نشد . نقل قولی از استاداحمد سمیعی نویسنده و پژوهشگر ادبی در تاریخ معاصرکه از شاگردان استاد تربتی در سنه ۲۰ بوده برایم خیلی جالب بود ایشان چنین میگوید :

روزگاری که او با آن کلاه شاپو رنگ پریده و با مجموعه ای کتاب در زیر بغل وارد کلاس می شد .اورا در کوی و برزن با همین شمایل می دیدم ادیب بودشاعر بود واز همه مهمتر انسان بود همیشه سعی داشت که از آوردن لغات عربی در بیان مطالب خود دوری جوید به واقع در این کار موفق بود شاگردان خودرا راهنمایی می کردتا پارسی سخن بگویدو اگر مطلبی می نویسدعاری از لغات عربی باشد.

استادمحمد جواد تربتی در کلاس درس تنها استاد ما در کلاس درس نبودو در دفتر روز نامه پولاد که او انتشار می داد ما را همکار خود قلمدادمی کرداز هیچ قدرتی چشمه مساعدت نداشت دلبستگی او به کتاب بود ، شعر و خانواده و دوستان بی شماری در مجلس گرمش ( اداره روزنامه پولاد )حضورداشتند مردی بود شایسته احترام و به همین مناسبت هرکس که با اومعاشرت می کردعاشق اخلاق و رفتاراستاد می شد .

مردی بود شایسته احترام عاشق اخلاق بیاد دارم هرگاه به او وارد می شدیم چنان با عشق و اخترام رفتار می کرد که گویی پدری فرزند خود را دیده است .

کلاس درس استاد محفل شعر و ادب بود از لحظه ورود به کلاس و آن صدای خسته ولی پر توان اشعار را قرائت می کرد مدعی شاعری نبود با این وصف در تمام محاقل ادبی آثارشعری اورا چون قند پارسی خریدار بودند استاد عقیده داشت ایده جوانان ما باید والایی باشد بی آنکه نژادپرستی اندیشه کندو معتقد بود فرزندان ایران می توانند در جهان شاخص و نمونه باشند زیرا در هوش و فراصت از برترین ها هستند و من امروز پس از سالها احساس می کنم به واقع استاد تربتی سخنی به گزاف نگفته بود کافیست به جهان غرب و درون ایران بنگرید و بزرگی فرزندان ایران زمین را به چشم دل نظاره باشند از آنجا که ابراز حق شناسی و تکریم بزرگان و حرمت مردان نام آور و صاحبان فضل و هنر نشانه نجابت و بزرگی یک ملت است برای نسل حاضروآینده مایه تشویق می باشدبا این امید که یادنامه اومجموعه آثاراستاد در پرتو دوست دیرین آقای محمود تربتی سنجابی  همشهری فرزانه روزنامه نگارونویسنده  به زیور طبع آراسته گردیده  که مورد قبول اهل قلم و فرهنگ می باشد .یادش گرامی و نامش جاودان باد .