هاشمی می‌گوید: «خیالتان راحت باشد؛ نه برای انتخابات نگرانم نه برجام.» ملت راه خودش را پیدا کرده. احدی هم جلودارش نیست. هر کسی که مقابلش بایستد فقط خودش را بدنام می‌کند!

آرمان: پایگاه اطلاع‌رسانی آیت‌ا… هاشمی در حاشیه‌نگاری از دیدار جمعی از اقشار مختلف مردم همدان با رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام نوشت: امروز چهارشنبه ششم آبان‌ماه ۹۴ است. قرار است همدانی‌ها به دیدار آقای هاشمی بیایند. نمی‌دانم چرا، ولی احساس می‌کنم حرف‌های این دیدار انتخاباتی از کار دربیاید. درست مثل سه سال قبل. در پاییز۹۱ که همدانی‌ها به دیدار آقای هاشمی آمده بودند برای جلب رضایتش برای حضور در انتخابات۹۲٫ در همان دیدار بود که دختر خانمی همدانی، هاشمی را قسم داد که باید بیایی و برای انتخابات ثبت‌نام کنی. من آن روز معنای آن قسم را به‌درستی نفهمیدم ولی تاثیرش را به‌وضوح در آقای هاشمی دیدم که پای در راهی گذاشت که … بهای ساختن دوباره کشورش شد. دیدار امروز همدانی‌ها برای من بوی همان جلسه را می‌دهد. بوی قسم مادر همدانی را. جلسه امروز به سرعت شکل می‌گیرد. آقای هاشمی هم خیلی زود می‌آید. احوالپرسی‌ها که تمام می‌شود تریبون به میهمانان می‌رسد. حرف‌ها زیاد است. هم نگرانی دارند، هم امید. نگرانی‌ها درباره برجام است و انتخابات آینده. از اینکه دلواپسان نگذارند کار به سرانجام برسد. میهمانان آقای هاشمی اگر از این نگرانی‌ها می‌گویند از امید هم می‌گویند؛ چرا که خوب می‌دانند اگر اقلیتی تندرو در کشورند در نقطه مقابل هم اکثریت قاطع مردم به دنبال اعتدالند. یکی از میهمانان هم ختم کلام را با این جمله می‌گوید: درختی از ناامیدی داشتیم در ۸ سال گذشته که ثبت نام شما در انتخابات ۹۲، جوانه‌ای از امید زد بر آن. همان جوانه‌ای که راه ملتی را گشود. از بن‌بست تنگ نظری و تحجرها. آقای هاشمی با دقت فراوان تمام حرف‌ها را گوش می‌دهد. با هنر شنیدن مثال‌زدنی‌اش. حرف‌های میهمانان که تمام می‌شود گویی آقای هاشمی عجله دارد. عجله برای رفع نگرانی‌ها؛ درباره برجام و انتخابات. یک تعبیر هاشمی کافی است برای دلگرمی ملتی. همانطور که کفایت می‌کند برای دلواپسی تندروها. مثل سال۹۲ که فقط یک جمله گفت؛ «نمی‌گویم نمی‌آیم». که هم ملتی را دلگرم کرد هم عده‌ای را دلواپس. پس تریبون آقای هاشمی که باز می‌شود حرف آخر را همان اول می‌زند؛ نه برای همدانی‌ها که برای تمام ملت ایران. حرفش فقط یک جمله است ولی یک دنیا معنا دارد. هاشمی می‌گوید: «خیالتان راحت باشد؛ نه برای انتخابات نگرانم نه برجام.» ملت راه خودش را پیدا کرده. احدی هم جلودارش نیست. هر کسی که مقابلش بایستد فقط خودش را بدنام می‌کند! 

 عصر امروز، عصر انفجار اطلاعات است

حرف بعدی آقای هاشمی حرف ارتباطات و رسانه است. آن هم در شرایطی که خیلی‌ها به فکر فیلتر کردن شبکه‌های اجتماعی افتاده‌اند. آقای هاشمی قبلا گفته بود فیسبوک پدیده مبارکی است. محدودیت اینترنت بازگشت به عصر گذشته است و جدیدالاسلام‌ها از ماهواره می‌ترسند. امروز هم دوباره می‌گوید: «عصر امروز عصر انفجار اطلاعات است.» یعنی کسی نمی‌تواند جلوی شبکه‌های اجتماعی را بگیرد؛ مردم تمام حرف‌ها را می‌شنوند؛ بهترینش را انتخاب می‌کنند. هدف اسلام و انقلاب هم همین بود. پس فیلترها دیگر دردی را دوا نمی‌کند. راه نفوذ را باید با اقناع مردم بست ولاغیر. حرف بعدی آقای هاشمی حرف جریان انحرافی است. همان‌ها که تمدنی که امام می‌خواست را به انحراف کشاندند. تعبیر امروز آقای هاشمی درست مثل سال ۸۸ است. همان تعبیر معروف «جریان انحرافی» در نامه به رهبری. هاشمی می‌گوید خسارت آن هشت‌سال برای کل تاریخ ما کافی است. هم خسارت مادی‌اش، هم خسارت معنوی‌اش. هم خسارت داخلی‌اش، هم خسارت خارجی‌اش. جریان انحرافی هم اقتصاد کشور را به قهقرا برد، هم اعتقادات مردم را. آنها هم ایران را در دنیا منزوی نمودند، هم منطقه را در آشوب غرق کردند. اصولا آن هشت‌سال یک پیچ تاریخی بود. هم برای انقلاب، هم برای منطقه. انتخابات۹۲ انقلاب را از خطر نجات داد. شاید انتخابات۹۴ بتواند منطقه را از این مخمصه برهاند. تعبیر بعدی آقای هاشمی درباره داعش است. هاشمی می‌گوید تفکر داعشی تفکر نهروانی است. نهروانی تفکرش در «تهدید» خلاصه می‌شود. در بهشت زوری خواستن برای مردم. هاشمی عادت به آدرس دادن از صدر اسلام ندارد؛ چرا که خوب یادش می‌آید تذکر امام را به مجلس که روایت ائمه(ع) را بر من تطبیق ندهید ولی اینجا مجبور می‌شود آدرس نهروانی را بدهد. آدرس کسانی که امروز تریبون‌دار شده‌اند و از سینما تا سیاست را زیر ضربه دارند.  

 شیخ نمر یک فرد نیست، یک امت است

آقای هاشمی در فراز بعدی سخنانش هم هشدار می‌دهد به عربستان، هم توصیه می‌کند. هشدارش درباره تبعات اعدام شیخ نمر است. با این تعبیر صریح که شیخ نمر یک فرد نیست، یک امت است. توصیه‌اش هم به عربستان توصیه به عقلانیت است. توصیه بازگشت از راه خطا. توصیه به عدم‌اصرار بر مسیر اشتباه. این توصیه را هاشمی فقط به آنها نکرده است. سال‌هاست به ایران و عربستان می‌گوید که تندروی‌های متقابل، بازی باخت -باخت است. شاید اگر توافق سال ۸۷ بر هم نخورده بود. حال و روز یمن و سوریه و عراق و… امروز چیز دیگری بود. درست مثل حال و روز رابطه ایران و عربستان. تاریخ قضاوت خواهد کرد. سرنوشت امروز منطقه کارنامه مردودی چه کسانی خواهد بود؟ 

 نگاه دنیا به انتخابات امسال است

حرف آخر آقای هاشمی، حرف انتخابات است. با اینکه نگرانی ندارد ولی توصیه دارد. توصیه‌اش به همه است که نگاه دنیا به انتخابات امسال است. هم برای حفظ نگاه مثبت به وجود آمده در عرصه بین‌المللی هم برای حفظ نظام در بحران‌های روزافزون منطقه. راهکارش را هم فقط یک چیز می‌داند. تمکین به رأی اکثریت مردم؛ با تقید کامل به تعبیر «حق‌الناس» رهبری. آقای هاشمی در ادامه تعبیر عجیبی به‌کار می‌برد؛ بیشتر نقشه راه است تا یک تعبیر ساده. «امیدوارم انتخابات ۹۴ بهترین انتخابات انقلاب باشد.» نقشه راه انتخابات امسال روشن است. اگر همه به حق‌الناس پایبند باشند، انتخاباتی تاریخی رقم خواهد خورد. هر چند که هاشمی نگرانی از سرنوشت آن ندارد؛ چرا که به چشم خود دیده هیچ مانعی جلودار اراده مردم نخواهد بود. سرنوشت انتخابات۹۴ روشن است. مثل انتخابات ۹۲؛ مثل توافق هسته‌ای و برجام.