پیکر بدرالزمان قریب روز گذشته در صحن حرم حضرت عبدالعظیم و در مقبره خانوادگی آرام گرفت، او زندگی تنها را برای عشق‌ورزی به ایران و فرهنگ ایرانی انتخاب کرد. تلاش برای زنده نگه داشتن زبان، فرهنگ و ادبیات ایرانی نتیجه سال‌ها عمر پربرکت او بود. رفتن برخی‌ها چقدر حیف است. روحش شاد و یادش گرامی.
پیکر بدرالزمان قریب، زبان‌شناس و نویسنده و استاد فقید به خاک سپرده شد.
به گزارش ایسنا، پیکر بدرالزمان قریب، عضو پیوسته فرهنگستان زبان و ادب فارسی، روز گذشته در صحن حرم حضرت عبدالعظیم و در مقبره خانوادگی او به خاک سپرده شد. بنا به درخواست خانواده قریب و متولیان حرم حضرت عبدالعظیم، در پی شیوع ویروس کرونا، این مراسم بدون حضور دوستان، آشنایان و علاقه‌مندان به بدرالزمان قریب و تنها با حضور شمار اندکی از نزدیکان برگزار شد.
محمدرضا نصیری، عضو وابسته و دبیر فرهنگستان، شیرین عاصمی، رئیس دبیرخانه شورای فرهنگستان و حسین بختیاری که از طرف فرهنگستان زبان و ادب فارسی در تمام مراحل بیماری و بستری شدن بدرالزمان قریب او را همراهی کرده بود، در این مراسم شرکت کردند.
پیام تسلیت شخصیت‌های فرهنگی و سیاسی
شخصیت‌های فرهنگی و سیاسی به مناسبت درگذشت دکتر بدرالزمان قریب ایران شناس، زبان‌شناس و پژوهشگر فرهنگ و زبان سُغدی که صبح روز سه‌شنبه، هفتم مرداد در ۹۱سالگی دار فانی را وداع گفت، پیام‌های تسلیتی به شرح ذیل صادر کردند.
وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در پیامی درگذشت بدرالزمان قریب زبان‌شناس و پژوهشگر فرهنگ و زبان سُغدی را تسلیت گفت.
در متن پیام تسلیت سیدعباس صالحی آمده است: درگذشت بانوی دانشمند، پژوهشگر برجسته زبان‌های باستانی و عضو پیوسته فرهنگستان زبان و ادبیات فارسی، مرحومه بدرالزمان قریب را به اصحاب فرهنگ و ادب صمیمانه تسلیت می‌گویم. از خداوند منان علو درجات برای آن زنده یاد و صبر و بردباری برای بازماندگان خواستارم.
سخنگوی دولت نیز در پیامی درگذشت بدرالزمان قریب، تنها عضو پیوسته فرهنگستان زبان و ادب فارسی را تسلیت گفت.
به گزارش ایلنا، علی ربیعی در پیامی که در صفحه شخصی خود منتشر کرد، نوشت: «در حال و هوای مبارزه با کووید۱۹ به طور اتفاقی متوجه شدم سرکار خانم بدرالزمان قریب صبح روز هفتم مردادماه در ۹۱سالگی، قربانی کرونا شده و جان به جان آفرین تسلیم کرده است. با نگاهی به سال‌های زندگی این بانوی فرهیخته، دو واژه برکت و وقف مفهوم‌یابی می‌شوند. بدرالزمان از نوجوانی تا پایان عمر، یکسره آموخت، پژوهش کرد و نوشت. او زندگی تنها را برای عشق‌ورزی به ایران و فرهنگ ایرانی انتخاب کرد. تلاش برای زنده نگه داشتن زبان، فرهنگ و ادبیات ایرانی نتیجه سال‌ها عمر پربرکت او بود. رفتن برخی‌ها چقدر حیف است. روحش شاد و یادش گرامی.
همچنین محسن جوادی، معاونت فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در پیامی ابراز کرد: خبر درگذشت دکتر بدرالزمان قریب، تلخ و خلأ وجود پرخیر و برکت ایشان برای حوزه زبان‌شناسی جبران‌نشدنی است. آثار زنده‌یاد قریب در حوزه زبان‌شناسی همواره مرجع تحقیق و پژوهش معتبر خواهند ماند و خدمات این چهره ماندگار در حوزه زبان و ادبیات هرگز فراموش نخواهد شد.
دانشگاه تهران نیز در پی درگذشت استاد دکتر بدرالزمان قریب پیام تسلیتی به این شرح صادر کرد: با نهایت تأسف و تأثر، خبر درگذشت چهره ماندگار فرهنگ و ادبیات ایران، استاد کم‌نظیر و بانوی فرهیخته و فرهنگ‌دوست، دکتر بدرالزمان قریب، دریافت شد.
یک عمر تلاش بی‌وقفه در راه پاسداری از میراث غنی زبان پارسی و فرهنگ باشکوه ایران، همراه با پژوهش و کوشش خستگی‌ناپذیر در راه معرفی میراث ناشناخته فرهنگ و زبان‌های باستانی، از این بانوی فرزانه و ایران‌دوست، چهره‌ای ماندگار و نامور ترسیم کرد که تا همیشه، بخشی یگانه از حافظه تاریخی در پژوهش‌های حوزه زبان‌شناسی و ادبیات ایران خواهد بود.
هیأت رئیسه دانشگاه تهران، با پاسداشت یک عمر تلاش ارزشمند و پرثمر این بانوی گرانقدر و ادای احترام به میراث ماندگار او، این ضایعه را به خانواده و بازماندگان وی، دانشجویان، استادان، همکاران و همه کسانی که دل در گرو ایران و فرهنگ ایران دارند، تسلیت گفته و برای روح آن استاد فقید، رحمت و غفران واسعه الهی را طلب می‌‌کند.
اشرف بروجردی، رئیس سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران نیز در پیامی درگذشت بدرالزمان قریب را تسلیت گفت و نوشت:
بانوی دانشمند، نابغه نادره، سرکار خانم دکتر بدرالزمان قریب، سغدی‌شناس برجسته و چهره ماندگار، جان علوی را از بند تنِ خاکی رها کرد و به سرای باقی شتافت. او با عشق وصف‌ناپذیر به ایران در سراسر حیات خود تلاش کرد تا در سایه دانش زبان سغدی و مانوی، به رمزگشایی جنبه‌های تاریک ایران باستان بپردازد و بر گوشه‌ای از پیشینه این آب و خاک پرتو بیفکند.
دکتر فتح‌الله مجتبایی، عضو پیوسته فرهنگستان زبان و ادب فارسی، در رثای همکار دانشمند خود نوشته است: سرکار خانم دکتر بدرالزمان قریب از جمله شخصیت‌های برجسته‌ای بود که در زمینه‌هایی از ایران‌شناسی فعالیت که کمتر کسی وارد آن حوزه‌ها شده بود، می‌کرد. یکی از مهم‌ترین کارهای ایشان تألیف فرهنگ سُغدی بود که تمامی متخصصان این زبان ناگزیر از مراجعه به آن هستند. من و خانم دکتر قریب در دوره دانشجویی، در دانشکده ادبیات، همدوره بودیم. پس از این‌که ایشان مدرک دکتری خود را از دانشگاه پنسیلوانیا اخذ کرد، برای گذراندن دوره فوق‌دکتری و تحصیل زبان خوارزمی به دانشگاه‌هاروارد رفت و در کلاس‌های پروفسور فرای از جمله کلاس زبان فارسی باستان، شرکت کرد. ایشان گاهی در باب مسائل زبان‌شناختی، نکته‌های بسیار مفید و مؤثری را یادآور می‌شد.همچنین کاظم موسوی بجنوردی، عبدالمجید ارفعی، هوشنگ مرادی کرمانی، ژاله آموزگار و محمد جعفر یاحقی، درگذشت این بانوی دانشمند را تسلیت گفتند.
