جنس گزینه وزارت… محمد داوری

حسین باغگلی نخستین گزینه پیشنهادی رییس دولت سیزدهم برای وزارت آموزش و پرورش و تنها گزینه‌ای که نتوانست از مجلس همسو با دولت رای اعتماد بگیرد، در نطق دفاع خود گفته بود که اگر او رای نیاورد و نمایندگان به او اعتماد نکنند گزینه بعدی هم از جنس او خواهد بود. باغگلی با اعتماد به نفسی که کاذب به نظر می‌رسید با جملات تهدیدآمیز نمایندگان را مورد خطاب قرار داده بود و گفته بود که در معرض انتخاب سختی قرار دارند و به عبارتی منظورش از سختی این بود که یا باید به او رای بدهند یا اگر به او رای ندهند مجبور خواهند شد به گزینه بعدی که از جنس او خواهد بود رای بدهند. حالا که مدت سه‌ماهه سرپرستی کاظمی رو به اتمام است و رییس دولت مجبور بوده که گزینه بعدی را معرفی کند از چهره‌ای رونمایی شده است که بیش از هر چیزی باید پیرامون او به این پرسش پاسخ داد که آیا مسعود فیاضی از جنس حسین باغگلی است یا نه؟ به این دلیل پاسخ به این پرسش مهم است که اگر واقعا فیاضی از جنس باغگلی است که تکلیف نمایندگان و فرهنگیان مشخص است و به همان دلایلی که به باغگلی رای ندادند و با او مخالفت کردند باید به فیاضی هم رای ندهند و با وی مخالفت کنند تا پیامی را که سری قبل بدنه فرهنگیان و نمایندگان به آقای رییسی اعلام کردند و دریافت نشده است این‌بار جدی‌تر و روشن‌تر اعلام شود تا رییس دولت سیزدهم بداند که چگونه وزیری را برای بزرگ‌ترین و مهم‌ترین وزارتخانه دولتش انتخاب کند و اگر هم فیاضی جنسش متفاوت است باید حامیان و مدافعان او به صورت مستند و با دلایل منطقی اثبات کنند که گزینه پیشنهادی متناسب با شرایط این وزارتخانه و خواست و مطالبه فرهنگیان و نمایندگان و دانش‌آموزان و والدین است. بی‌تردید این دو روی سکه است که به کمک رزومه، کارنامه و برنامه مسعود فیاضی می‌شود آن را روشن ساخت و در این سه‌گانه بیش از همه رزومه و کارنامه وی مهم است چرا که برنامه را هر کسی می‌تواند به یک تیمی سفارش بدهد تا برایش بنویسند و ضعیف‌ترین فرد هم می‌تواند قوی‌ترین برنامه را ارایه دهد اما مهم این است که آیا رزومه و کارنامه او نشان از توانایی وی برای تحقق آن برنامه دارد یا نه. لذا نخستین وظیفه مدنی فعالان صنفی و سیاسی و رسانه‌ای و مدنی و کارشناسان حوزه آموزش و پرورش این است که بر این پرسش تامل و تمرکز نمایند و مشخص کنند که جنس گزینه پیشنهادی برای تصدی وزارت آموزش و پرورش با حدود ۱۵ میلیون دانش‌آموز و یک میلیون پرسنل شاغل در بیش از ۱۰۰ هزار مدرسه چیست و چه تناسبی با این دستگاه مهم و سرنوشت‌ساز دارد تا به تناسب این پاسخ بشود مستند و منطقی مخالفت یا موافقت نمود.