گفتوگو با ایرنا؛ آیا موسیقی به درمان پرخاشگری کودکان کمک میکند؟
تهران- ایرنا- یک نویسنده و محقق گفت: موسیقی درمانی به صورت مکمل فرآیند درمانی برای کودکان پیشنهاد میشود و در بهبود علایمپرخاشگری و بیقراری حرکتی تاثیرگذار است.
اعظم صادقیفر در گفت و گو با خبرنگار فرهنگی ایرنا با بیان اینکه موسیقی درمانی به صورت مکمل فرآیند درمانی برای کودکان با مشکلاتی نظیر نقص توجه، بیش فعالی، اختلالات اضطرابی، ضعف در پردازش شنیداری و مهارتهای ضعیف دستورزی پیشنهاد میشود، گفت: رفتار درمانی نه تنها بر روی کیفیت زندگی کودک مبتلا به مشکل، بلکه بر روی افرادی که از او نگهداری میکنند نیز تأثیرگذار است.
این نویسنده با اشاره به تاثیر رفتار درمانی در مدیریت مهارتهای زندگی توضیح داد: رفتار درمانی به فرد کمک میکند تا مهارتهای زندگی مثل توانایی مدیریت استرس، خشم و ناامیدی همچنین موقعیتهایی را که منجر به نتایج منفی میشوند، بیاموزد. رفتار درمانی همچنین میتواند در رفع مشکلات درسی و اجتماعی که معمولا در افراد دارای بیماریهای ذهنی و مشکلات یادگیری دیده میشود موثر باشد.
این مدرس حوزه کودک و خانواده رفتار درمانی شناختی را نوعی گفتار درمانی درنظر گرفت و ادامه داد: این روش برای کمک به افراد در شناخت افکار و رفتارهای غیرمفید و نیز یادگیری نحوه تغییر آنها طراحی شده است. درمان به جای اینکه بر روی گذشته تمرکز کند، بر روی حال و آینده متمرکز است.
حدود ۱۵ درصد در دنیا ناتوان و معلول هستند
به گفته صادقیفر رفتار درمانی شناختی دارای کاربردهای عملی روزمره برای کودکان است. این روش درمانی میتواند به کودک کمک کند تا منفی بودن الگوهای فکری خود را درک کند و بیاموزد که چگونه آنها را با الگوهای مثبت جایگزین کند. کشف روشهای جدید مشاهده موضوعها به کودک، کمک میکند یاد بگیرد چگونه به جای وخیمتر کردن شرایط استرسزا، متفاوت پاسخ دهد و بهبود یابد.
این نویسنده با اشاره به حوزه توانبخشی شناختی نیز گفت: توانبخشی شناختی با استفاده از تکنیکهای مطالعه مغز و تشخیص دقیق نواحی ساختاری و کارکردی با بهرهگیری از جدیدترین نرمافزارهای شناختی برای تقویت و ترمیم فرآیندهای شناختی مثل انواع دقت و تمرکز، حافظه فعال، حافظه فوری، سرعت پردازش و ادراک دیداری و شنیداری، سرعت واکنش، مهارتهای حل مساله، عملکرد اجرایی، کنترل حرکات ریز و موارد دیگر، در فرآیند یادگیری تاثیر مستقیم دارد.
صادقیفر افزود: تحقیقات سازمان جهانی بهداشت نشان میدهد از بین جمعیت حال حاضر دنیا حدود ۱۵ درصد به علل مختلف جسمی، روانی و اجتماعی دچار ناتوانی و معلولیت هستند.