با اسرائیل به این شیوه نمی‌توان مبارزه کرد نوشته سید مسعود رضوی:

سنگین نمی شد این‌همه خواب ستمگران
می شد گر از شکستن دلها صدا بلند

در این ایام که نسیم تاریخ سرعت گرفته و توفان وقایع، اندیشیدن و شکیبایی را دشوار کرده است، باید بیش از گذشته بر صلح اهتمام کنیم، مراقب توطئه های آشکار و نهان باشیم و سلام و صلاح را سرلوحۀ کار و سیاست قرار دهیم.

ترور میهمان ، رهبر حماس اسماعیل هنیه در تهران، شرایط پیچیده ای را به وجود آورده، که هم دشوار است و هم تاحدی خطرناک. به همین دلیل نمی توان با واکنشی سریع و بدون ارزیابی دقیق جبران کرد.

سنجش تمام جوانب و مؤلفه های مؤثر در سرنوشت ما و متحدانمان در منطقه‌ای لازم است اما کافی نیست. برآورد دقیق اثرات هر کنش و حمله یا برخورد و سیاستی بر سرنوشت قصابان تل آویو و آیندۀ نتانیاهو، لیکود و راستگرایان افراطی در دولت و کنیست نیز باید مشخص شود.

مسئله را حتی می توان با تاثیر بر انتخابات آتی ریاست جمهوری ایالات متحده و بهره‌برداری ترامپ و جرگۀ ضد ایرانی در اطرافش مورد مطالعه قرار داد.

یک نکتۀ مهم که نباید از قلم بیفتد، نقش افراطیون و اقلیتهای بازیگر در صحنه های داخلی، منطقه‌ای و بین‌المللی است. امروز در خاورمیانه، جنگ طلبان افراطی صهیونیست از یکسو با نومحافظه کاران و تراست‌های اسلحه و رسانه‌های آوانتوریست، می کوشند زمین بازی را به سود خود تعریف و مدیریت کنند، و از سوی دیگر بازیگران متعصب و افراطی اتحادی نهان و نانوشته با آنها دارند تا سرنوشت مردمان را در باد جنگ و غارت و آشوب، کنترل کنند و منافعش را در اختیار گیرند.

غوغای غزه و کشتار سازمان یافته ای که زن و مرد، کودک و نوجوان، و کهنسال و بیمار نمی شناسد، برهان قاطع ماست. ارتش و جنایتکارانی که با پیشرفته‌ترین سلاح‌ها، بیمارستان و مدرسه و خانه را در آتش بمب و گلوله درهم می کوبند، به مثابه سندی بر دورویی و فقدان شرف و انسانیت در میان مدعیانی است که ادعای حقوق بشر دارند.

بنابراین تردید نباید داشت که در برابر جماعت و سازمانی همچون صهیونیست های مستقر در اسرائیل، نمی توان با عواطف و شعار و شیوه های آشنا مبارزه کرد. برای مقابله با ساختاری که اطلاعات و تحلیل و تکنولوژی دارد و رحم و شفقت را از یاد برده است، می باید تجهیز شد و اطلاعات کافی به دست آورد و برنامه ای دقیق را علیه ایشان اجرا کرد.

خاورمیانه جایی است که همواره باید آماده و چالاک بود، اما اکنون ما در میانۀ سرعت عمل و احساسات جریحه دار شده، و منافع و مصالح درازمدت، شیوه و روشی متناسب بیابیم تا سرزمین و مردم و مقاومت و دوستان آسیبی نبینند و بهره‌برداری کنند، و دشمنان متراکم و متمرکز ضربات سخت دیده و رژیم صهیونیستی تاوان ترور و جنایتش را بپردازد.

این صحنه را بزرگان در بالاترین سطح می توانند مدیریت و هدایت کنند. یزرگانی که کفایت عقل سرد و دوراندیش ایشان می تواند بلا را دور کند و دشمن را خوار و سقف لانه‌اش را آوار نماید. خداوند سبحان صابران را بشارت پیروزی داده و بندگان را به صبر توصیه فرموده است: یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اصْبِرُوا وَ صابِرُوا وَ رابِطُوا وَ اتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ‌. (عمران/۲۰۰).

ایران عزیز و جامعۀ ما از ابتلائات و دشواری‌های سخت گذشته و سربلند همچون برجای ایستاده است. روش نبرد و سیاست را بخردانه و پس از جمع آوری و تحلیل تمام داده‌ها و ارزیابی تمام جوانب و شرایط تعیین باید کرد.

با شکیب و بی‌شتاب، متناسب با منافع ملی و مناسب مصلحت متحدان ایران، به ویژه حزب‌الله و لبنان که مصداق صبر جمیل هستند. حکیم نامدار ایران و شاعر بزرگ پارسی گوی، ناصرخسرو قبادیانی، در بیتی زیبا و سنگین، یاران حق را وصف می کند و برگردان آیۀ  وَ الَّذینَ مَعَه، اَشِدّاءُ عَلَی الکُفّارِ رُحَماءُ بَینَهُم (فتح/۲۹) را بازمی گوید:
بر اهلِ وِلا، اَبرِ صلاحیم و بر آنهاک
نه اهلِ ولااَند، مَثَل بادِ بلاایم