میـخانه از همشهری عزیز (سید علی نجفی)
ای عاشقان بیایید، میخانه بار عام است
لطف جناب ساقی، بر عاشقان مدام است
هر جا گدای عشق است، میخانهاش نمایید
کانجا دوای دردِ عُشّاق مستدام است
گر عاشق جمالِ آن یار بیمثالی
بگذر ز هر دو عالم، عشقش ترا تمام است
اول برهنه گردان خود را زِ هر لباسی
کانجا هر آنکه باشد، شاه اربود، غلام است
سلطان به هر دو عالم جز یار ما نباشد
باقی طفیل روی آن یارِ خوش خرام است
خاک درِ خرابات، باشد «علی!»مقامت
در این و آن جهانت، جز این ترا حرام است