وحدت کلمه، رمز مقاومت فتح الله آملی مردم ما ثابت کردند هرگاه در معرض تهدید خارجی قرار بگیرند متحدتر میشوند و این روزها این اثر را بیشتر میتوان دید
برخلاف نگرانیهایی که بعد از روی کار آمدن رئیس جمهور جدید آمریکا به وجود آمده است باید گفت که شرایط جدید که همراه با تهدیدهای پشت سرهم مقامات آمریکایی و به ویژه دونالد ترامپ است در صورت رفتار مناسب جمهوری اسلامی میتواند به جای تهدید، یک فرصت تلقّی شود. مقابله با حرکات و رفتار سیاسی آمریکا در دوران ترامپ حتی میتواند آسانتر و راحتتر از دوران اوباما باشد.
واقعیّت این است که اوباما به عنوان یک رئیس جمهور هم از اقبال مردمی مناسبی در داخل آمریکا برخوردار بود و هم چهره و رفتار قابل دفاعتری داشت. نگاهی به سخنرانیهای اوباما چه در محافل داخلی و چه در مجامع بینالمللی از نوعی سیاستورزی و زیرکی برخوردار بود که گرچه او هم نماینده سیستم تمامیّت خواه و مستکبر ایالات متحده به حساب میآمد اما نیاتش را در ظاهری دیپلماتیک و دمکرات پنهان میداشت و آنها که به حرفهایش گوش میکردند تحت تأثیر قرار میگرفتند و به همین دلیل بود که نزد افکار عمومی مخالفت با او چندان ساده نبود یا حداقل باید گفت در میان طبقه الیت یا روشنفکر از محبوبیت لازم برخوردار بود. اما دونالد ترامپ با رفتاری که نزد عوام خودمان به حرکات چالهمیدانی شبیه است بسیاری از ویژگیهای اوباما را ندارد و لذا در صورت تقابل هوشمندانه، میتوان آسانتر با او مقابله کرد و تا همینجای کار دستورهای شتابزده و بیپایه و خشن او به میزان قابل توجهی از محبوبیت او کاسته است. در خود آمریکا و در بسیاری از کشورهای اروپایی تظاهرات میلیونی علیه او بر پا شده و این موج همچنان ادامه دارد و ایجاد اجماع در برابر حرکات او بسیار آسانتر از سلف اوست. اما آیا این سخن بدینمعناست که ترامپ و تیم سیاسی و دفاعی او نمیتوانند خطری را متوجه ما و دیگران کنند؟آیا اصولاً نباید در برابر رفتارهایش احساس خطر کرد؟ قدرمسلم کنترل فرد یا سیستمی که از عقلانیت کمتری برخوردار است اگر هوشمندانه و دقیق و با حوصله نباشد میتواند زیان بیاورد و آسیب بزند. امّا اگر هوشمندی در کار باشد خلع سلاح کردن چنین فرد یا سازمانی آسانتر از مجموعه ظاهرالصلاح و پیچیدهای با هزارتویی از دسیسههای پنهان است.
در روزهای اخیر شاهدیم که به بهانه آزمایش موشکی در ایران، مقامات آمریکایی از رئیس جمهور گرفته تا نماینده جدید آمریکا در سازمان ملل حرفهای تند و تهدیدهای شدیدی علیه ایران مطرح کردند و شاخ و شانه کشیدند و کنگره آمریکا هم تحریمهای جدیدی وضع کرد. این اخم و تخمها و تهدیدها و دندان نشان دادنها اگر با رفتار منطقی مقامات جمهوری اسلامی همراه نمیشد و با رفتارهای شتابزده و احساسی پاسخ داده میشد دشمن نادان را به هدفش میرساند. آمریکا و از جمله تیم جدیدش میدانند که پاره کردن برجام (آنطور که ترامپ در مبارزات انتخاباتیاش وعده داده بود) برای این کشور چه هزینههایی را به بار میآورد و به این آسانی ممکن نیست؛ لذا بیشتر دوست میدارند تا ایران را با تهدید و فشار و ایجاد شرایط عصبی به حرکات احساسی و نقض برجام وا دارند و از هزینههای پاره کردن برجام فرار کنند از این رو سیاستی که شورای امنیت ملی و دستگاه دیپلماسی در پیش گرفته از نوعی هوشمندی حکایت دارد که در دام ترفند طرف مقابل نمیافتد. اما آیا تنها صبر و انتظار و سکوت کافی است؟ آیا باید ایستاد و منتظر ماند تا چه وقتی دستگاه حاکمه بیمنطق و دیوانه سرش به سنگ میخورد و خودش از پای در میآید؟ در این رابطه چند نکته گفتنی است. نخست آنکه در حال حاضر موقعیت خوبی پیش آمده تا جمهوری اسلامی حقانیت و مظلومیت خود را به نمایش بگذارد. رفتار منطقی، متین و هوشیارانه در برابر رفتارهای بیمنطق و هیجانی و بیپشتوانه طرف مقابل، استفاده از فرصت پیش آمده برای تقویت ملی و رفع فاصلهها و شکافهای سیاسی و اجتماعی نیروهای درونی، استفاده از ظرفیت فراوان ایرانیان دور از وطن و گشودن آغوش میهن اسلامی بر روی این تشنگان سرفرازی ایران بزرگ، حمایت از ایرانیان که از سفر به آمریکا منع شدند و نیز پذیرش دانشجویان ایرانی دانشگاههای معتبر آمریکا در بهترین دانشگاههای کشور و رفع موانع بازگشت ایرانیان دور از وطن، به همگرایی گروههای سیاسی در داخل کشور و پرهیز از هرگونه تفرقه افکنی، افراطگرایی و کینهورزی و تمامیت خواهی باید مدنظر باشد. نکته دیگر استفاده از ظرفیتهای برجام برای استفاده از امکانات جهانی از جمله تقویت رابطه با اروپا، آسیا و حتی آفریقا و کشورهای منطقه برای کاستن از تحریمهای آمریکا است. اما شاید مهمترین نکته توجه به اقتصاد مقاومتی و تقویت استحکام درونی بویژه در حوزه تولید ملی باشد.
مردم ما ثابت کردند هرگاه در معرض تهدید خارجی قرار بگیرند متحدتر میشوند و این روزها این اثر را بیشتر میتوان دید. انقلاب اسلامی و پیروزی ملت در بهمن ماه ثابت کرده است که وحدت کلمه این مردم میتواند چه معجزاتی را رقم بزند. حال در سالگرد پیروزی نهضت و در هیاهوی تهدیدها و عربدههای دشمن، بهترین فرصت برای معجزه دیگر وحدت کلمه ملت میتواند فراهم آید