و اما حال و هوای این روزهای انجمن کیانوش؛ کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان تربت حیدریه، ابتدای خیابان قائم( به قلم زینب نجفی)

دو سال پیش خانم زمستان آمد و با خودش چیزی را آورد که هیچ کدام‌مان از دیدنش خوشحال نشدیم. کرونایی که مهمان ناخوانده‌ی خانه‌هایمان شد و گرد و غبار غصه را روی پنجره‌های قلب‌مان نشاند. وقتی که خانم زمستان می‌خواست مثل همیشه به سفرهای طولانی‌اش برود، مجبور شد مهمان ناخوانده‌اش را به خانم بهار امانت بدهد و امان از خانم بهار که رودرواسی‌هایش همیشه، کار دست ما و بچه‌هایش، تابستان و پاییز می‌دهد.

دو سالی گذشته است و کرونا خودش را دوباره مهمان آقای تابستان کرده است و ماییم که باید دردسرهای این مهمانی عجیب را بکشیم اما دل‌مان به باهم بودن‌مان خوش است -مخصوصا برای ما کیانوشی‌ها- با هم بودنی از جنس مهربانی و صمیمیت که با عطر خوش شعر و خیال کودکانه همراه است.

قرارمان هر هفته یکشنبه‌هاست. روی صندلی‌های نارنجی چوبی، کنار کتاب‌هایی که بوی عطر گل‌های یاس می‌دهند، گر چه با یک متر فاصله می‌نشینیم اما دل‌هایمان از آن‌چه می‌بینید خیلی نزدیک‌تر است.

انجمن محمود کیانوش (شعر کودک)
یک‌شنبه‌ها ساعت ۱۰ صبح

مطالب مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *