مسؤولان در پشت فضای احساسی شهر پنهان می شوندشهرداری تهران و مدیران ارشد آتش نشانی جواب دهند: کجاست آن تجهیزات بروز آتش نشانی که حرفش را می زدید؟
اما واقعیت امر چیست؟ به نظر می رسد ادعای مسؤولان شهرداری نوعی فرار به جلو باشد. اگر آنها بپذیرند که آتش نشانی را به امکانات مورد نیاز تجهیز نکرده اند، باید پاسخگوی کوتاهی شان باشند ولی اگر این باور را جا بیندازند که آتش نشانی تهران، جزو مدرن ترین آتش نشانی های دنیاست، آنگاه می توانند تشدید فاجعه پلاسکو را به گردن دیگران بیندازند: زمین و زمان جز شهرداری تهران!
برای اثبات کوتاهی شهرداری در تجهیز آتش نشانی به امکانات روز دنیا، تحقیقات عمیقی نیاز نیست. همین الان، هر کدام از ما که به محل آوارهای پلاسکو برویم یا عکس ها و فیلم های عملیات امداد را مشاهده کنیم، خواهیم دید که آتش نشان هایی که در میان دود برخاسته از آوار مشغول کار هستند، ماسکی به چهره ندارند یا از ماسک های معمولی پارچه ای به چهره دارند که عملاً هیچ کمکی به آنها نمی کند.
آن مسؤولی که کنار گود ایستاده و مدام حرف می زند، آیا نمی داند اگر ریه های انسان، مدام در معرض دود ناشی از آتش سوزی باشد، به انواع بیماری ها مبتلا می شود؟ آتش نشان ها مگر انسان نیستند و به جای شُش، دودشش دارند؟!
آن مسؤولی که جلوی دوربین ها ادعا می کند که هیچ کمبودی نداریم، این ها را نمی بیند یا مردم را نادان تصور کرده است؟! آتش نشانان بیچاره، یک ماسک ویژه به صورت ندارند و روزهاست که بدون هیچ حفاظ تنفسی در میان دود و آتش به دنبال پیکر همکاران خود هستند ولی ادعای مسؤولان شان گوش فلک را کر کرده است!
باید به این مدیران مدعی گفت شما یک ماسک تنفسی محافظ دود به آتش نشان ها نداده اید تا ریه هایشان از بین نرود؛ آن وقت واقعاً با چه رویی از تکمیل بودن امکانات حرف می زنید؟ شاید منظورتان از امکانات، دوربین و میکروفن و میز کنفرانس باشد که به وفور در اختیارتان است!
مسوولانی که می گویند امکانات آتش نشانی کافی است، لطف کنند و از هلی کوپترهای آتش نشان رونمایی کنند.
بگویند پهپادهای آتش نشان شان کجاست؟پهپادهایی که هم آتش را خاموش می کنند و هم می توانند با پرواز بر منطقه خطر و ارسال تصویر از بالا، آتش نشانان را راهنمایی کنند.
بگویند ربات های آتش نشان که می توانند بدون نیاز به حضور آتش در میان آتش، خودشان به دل آتش بروند و در هر دقیقه ۲۴۰۰ لیتر آب یا فوم را از پنجره ساختمان های بلند به داخل پمپاژ کنند کجا پنهان شده اند؟! جت پک هایتان کجاست؟! لباس های مدرن آتش نشانی چه؟!
راستی از نظر فوم ها و پودرهای جدید ضدآتش هم غنی هستند؟ از نظر تعداد نیروی انسانی چه؟ آیا به تعداد کافی آتش نشان داریم یا هر آتش نشان مجبور است به اندازه چند نفر کار کند؟!
اخیراً یکی از اعضای شورای شهر تهران خبر داده است که در بودجه سال جاری و بر اساس مصوبه شورای شهر ۱۴۰ میلیارد تومان برای توسعه ایستگاه های آتش نشانی، تامین تجهیزات مورد نیاز و آموزش پرسنل پیش بینی شده ولی شهرداری تنها ۲۱ میلیارد و پانصد میلیون تومان از این بودجه را تخصیص داده است.
وقتی ۱۴۰ میلیارد تومان بودجه برای تجهیز آتش نشانی تصویب می کنند، معنایش این است که حداقل به این اندازه کمبود وجود داشته است و وقتی یک هفتم این بودجه را تخصیص می دهند یعنی دستکم شش هفتم کمبود وجود دارد؛ مگر این که فرض کنیم آتش نشانی نیاز نداشته و بودجه ۱۴۰ میلیارد تومانی را به صورت تفننی برایش تصویب کرده بودند!
شهرداری تهران، بی هیچ تردیدی در تجهیز آتش نشانی تهران کوتاهی کرده است و این اهمال، اگر در پلاسکو که در مرکز شهر و در کنار معابر اصلی شهر قرار داشت خود را به شکل فاجعه کنونی نشان داده، قطعاً در صورت بروز حوادث مشابه در برج هایی که در کوچه های ۱۲ متری ساخته شده اند، فجیع تر و مرگبارتر، رخ خواهد نمود. اگر چند اتفاق باهم بیفتد چه؟!
حماسی و احساسی کردن فضا و پر کردن در و دیوار شهر از عکس های آتش نشانان، شاید به مدیران شهرداری و آتش نشانی کمک کند که خود را در پس پرده شعارها و احساسات پنهان کنند ولی قطعاً به مدیریت بحران شهر و مردم بی دفاع کمک نخواهد کرد.
راستی! وقتی وضع تهران اینگونه باشد، اوضاع در شهرهای دیگر کشور چگونه است؟! آیا باید در هر شهر، فاجعه ای رخ دهد تا مسؤولان به خود آیند؟
